Του Γιάννη Σιδέρη
«Το αεροδρόμιο δεν ανήκει σε καμία κυβέρνηση, σε καμία εξουσία. Ανήκει στους κατοίκους της Πάρου», δήλωσε ο πρωθυπουργός κατά την τελετή εγκαινίων στο αεροδρόμιο της Πάρου.
Φυσικά. Δεν μπορούσε να το οικειοποιηθεί η κυβέρνησή του ως δικό της έργο, καθώς δεν έκανε τίποτα προς τούτο, άρα θα έπρεπε να εξαφανιστεί και η συνδρομή των προηγούμενων, όποιων και αν ήταν. Δεν μπορούσε να το οικειοποιηθεί, παρότι προσπάθησε: Πριν περίπου δύο μήνες, το δημοτικό συμβούλιο Πάρου άκουγε άναυδο τον γνωστής ευσυγκινησίας μαχητή των ιδιωτικοποιήσεων, πουργό Χρήστο Σπίρτζη να δηλώνει, αν δεν ήμουν εγώ δεν θα γινόταν αεροδρόμιο!
Η στήλη δεν ασχολείται με το θέμα για να αποδώσει εύσημα, όπως οι συνήθεις επαγγελματίες της καχυποψίας και καταγγελίας, ενδεχομένως θα υποπτευτούν. Ασχολείται για να σημειώσει τον διαχρονικώς αναζητούμενο πολιτικό πολιτισμό, την έλλειψη μεγαθυμίας, ειλικρίνειας και παρρησίας που διέπει την πρωτοδεύτερη φορά αριστερά. Είναι γνωστό ότι το έργο - με όλες τις γραφειοκρατικές και διοικητικές αβελτηρίες, με τις όποιες κρατικές ανικανότητες, με τις όποιες τις οικονομικές ελλείψεις που το καθυστέρησαν - είναι έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Συνοπτικά καθότι γνωστά: Ξεκίνησε επί Σημίτη, με κινητήριο μοχλό τον τότε Γραμματέα της Τοπικής Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ, και μετέπειτα δήμαρχο Πάρου, Γιάννη Ραγκούση. Επί Σημίτη δόθηκαν οι πρώτες εντολές για μελέτες απαλλοτριώσεων. Οι απαλλοτριώσεις έγιναν επί Σουφλιά. Η δημοπράτηση κατασκευής διαδρόμου επί Ραγκούση ως υπουργού Μεταφορών. Ο Γιώργος Αλογοσκούφης έδωσε τα πρώτα εκατομμύρια. Ολοκληρώθηκε επί θητείας Μάκη Βορίδη.
Την κατασκευή του χώρου υποδοχής επιβατών, ελλείψει χρημάτων του κράτους, χρηματοδότησε η Aegean. Αυτή μετέφερε και το κυβερνητικό κλιμάκιο για τα εγκαίνια.
Με τέτοια προϊστορία, ο πρωθυπουργός, απλώς επιδεικνύοντας έλλειψη πολιτικής μεγαλοψυχίας, προσπάθησε να θολώσει επικοινωνιακά τα νερά, υμνώντας τον συνδυασμό της πολιτικής βούλησης, της θέλησης των πολιτών, των κατοίκων, των τοπικών φορέων, και της αγαστής συνεργασίας ανάμεσα στην ελληνική Πολιτεία και τους ιδιώτες, για να γίνει το έργο. Σε άλλο σημείο ευχαρίστησε τους απλούς πολίτες, την τοπική κοινωνία και τις προσπάθειες που έκανε, την τεχνική εταιρία, και την εξαιρετική συνεργασία ανάμερα στο υπουργείο Υποδομών, το προσωπικό της Πολιτικής Αεροπορίας, και την Olympic Air, ενώ υποστήριξε ότι το έργο δεν ανήκει σε καμιά κυβέρνηση (αφού δεν ανήκει στη δική του).
Επίσης δεν παρέλειψε να υποστηρίξει ότι η παρουσία του εκεί «αποτελεί σημαντική προτεραιότητα» για την κυβέρνησή του και να προσπαθήσει να αναδείξει την «ιδιομορφία αλλά και τις μεγάλες δυνατότητες που έχουν οι νησιωτικές περιοχές της χώρας».( Όπως λέει η λαϊκή ρήση «με τα λόγια χτίζεις ανώγια και κατώγια»…).
Οσο για την Τοπική Οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, πλέρια αγωνιστικότητας, δικαίως κατήγγειλε τον νυν δήμαρχο, ο οποίος (άλλη παραδοξότητα) ήθελε πριν τα εγκαίνια που έκανε ο πρωθυπουργός να κάνει τα δικά του, παρουσία του κ. Βρούτση και άλλων ΝΔτών). Ομως έγραψε σε ανακοίνωση: Η αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρεί κατ΄ ουσίαν να εγκαινιάσει ένα έργο που είχε σχεδόν μηδενική συμμετοχή!(Ισως ήταν Τοπική Οργάνωση άλλου νησιού!)
Εγκαίνια επί εγκαινίων
Ο πρωθυπουργός επίσης λίγες ημέρες πριν, παρέστη στην παράδοση 32 στρεμμάτων χώρου ονομαζόμενου «Ασύρματος», στον Αγιο Δημήτριο Αττικής. Έργο μεγέθους παρουσίας αντιπεριφερειάρχη.
Μια βρομάδα μετά εγκαινίασε το νοσοκομείο Θήρας. Για το νοσοκομείο μιλάει ο πλέον αρμόδιος φοράς , η ΠΟΕΔΗΝ, σε ανακοίνωση : «Απευθυνόμενος στους πολίτες της Σαντορίνης μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός είπε ότι τώρα οι γυναίκες του Νησιού θα γεννάνε στο νέο Νοσοκομείο. Θυμίζει η εν λόγω εξαγγελία την ταινία του Μαυρογιαλούρου για την μαιευτική κλινική που έφτιαξε στην εκλογική του περιφέρεια.»
Μετά τα εγκαίνια, ετοιμόγεννη πήγε να γεννήσει το εν λόγω νοσοκομείο αλλά έγινε διακομιδή της στην Κρήτη, καθώς δεν υπήρχαν τα απαιτούμενα! Το ίδιο συνέβη με άλλες πέντε γυναίκες έγκυες που παραπέμφθηκαν σε άλλα Νοσοκομεία. Το νοσοκομείο που εγκαινίασε ο πρωθυπουργός ήταν κέλυφος, γυμνό από έμψυχο και ιατρικό υλικό.
Για αρκετούς όλη αυτή δραστηριότητα συνδυάζεται με επικείμενες εκλογές. Ασχέτως όμως αιτιών, είναι λυπηρό εν έτει 2016, δια μέσου διαχρονικής χρεοκοπίας, η πολιτική ηγεσία να αναβιώνει τέτοιες παρωχημένες πρακτικές. Προσβάλει και τον εαυτό της και το λαό.
Και βέβαια δεν φταίει γι αυτό η Αριστερά.
Η στήλη δεν διαπνέεται από καμιά ιδεολογική, πολιτική ή ιστορική υπερεκτίμηση της Αριστεράς. Διέπεται ωστόσο από τον σεβασμό προς εκείνους που ταυτίζουν - πάση θυσία - τις διακηρύξεις με τις πράξεις τους. Και γι αυτό είναι σίγουρη πως ούτε ο κ. Κουτσούμπας, ούτε οι απελθόντες Φλωράκης, Κύρκος και Παπαγιαννάκης ( για να αναφερθούμε σε πρόσωπα – σήματα), θα λειτουργούσαν με τέτοια μικροπολιτική συμπεριφορά.
Απλώς είναι η δεδομένη αριστερά με τη δεδομένη «κουλτούρα» που ξεπερνάει ακόμη και τους κομματάρχες της πολιτικής ζωής της δεκαετίας του 60. Και είναι κρίμα…
