Να βγει από τη λήθη  ο αντιρατσιστικός νόμος

Να βγει από τη λήθη ο αντιρατσιστικός νόμος

Γίνεται μόδα. Μετά το επιτυχημένο event στην Σύρο, όπου το κράτος στάθηκε ανήμπορο εξασφαλίσει την αποβίβαση Εβραίων επισκεπτών, πήραν παράδειγμα και στη Ρόδο οι δημοτικοί υπάλληλοι με τους σίγουρους μισθούς, χωρίς να νοιάζονται για καταστηματάρχες από τους φόρους των οποίων παίρνουν τον μισθό τους. Μόνο που η πρόθεσή τους έσβησε πριν ανθίσει όταν προειδοποιήθηκαν ότι θα πέσει «αγία ράβδος».

Όμως το ανθρωπιστικό πανηγυράκι θα συνεχιστεί στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης με αφορμή την επικείμενη έλευση του Iris Crown. «Η εμπειρία της Σύρου είναι για μας πολύτιμη. Οι ακτές μας δεν είναι βουβές μπροστά στη γενοκτονία. Δηλαδή για να μην μείνουν βουβές οι ακτές πρέπει αυτοί να οργανώσουν ένα φασιστικό πογκρόμ εναντίον επισκεπτών πολιτών; Οι ίδιοι που διαχωρίζουν την Χαμάς από τον παλαιστινιακό λαό, ομογενοποιούν τους ισραηλινούς τουρίστες με τον Νετανιάχου!.

Μιλήσαμε για «μόδα» γιατί και στην Αμοργό νεαροί από παρακείμενο κάμπινγκ διέλυσαν παραδοσιακό πανηγύρι! Εμφανίστηκαν με παλαιστινιακή σημαία φωνάζοντας «λευτεριά στην Παλαιστίνη. Και όταν ένας από τους μουσικούς φώναξε από μικροφώνου «Λευτεριά στην Κύπρο μας», τα πνεύματα οξύνθηκαν, και τον αποκάλεσαν… «φασίστα» (τόσο καταλαβαίνουν τα μειράκια που ακολουθούν την τρεντυ μόδα).

Στην συνέχεια έκοψαν το ρεύμα βγάζοντας εκτός λειτουργίας τα μικρόφωνα και τον ήχο, ώστε να μην συνεχιστεί το γλέντι.

Παρόμοια έγιναν στο Ζαγόρι Ιωαννίνων. Έλληνες θαμώνες μόλις αντιλήφθηκαν γκρουπ 13 Ισραηλινών, άρχισαν να τους αποκαλούν «φονιάδες», φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης. Το δεύτερο (συνθήματα υπέρ Παλαιστίνης) ήταν δικαίωμά τους. Το πρώτο όχι. Εμπνεύστηκαν και αυτοί από την φασιστική λογική της «συλλογικής ευθύνης».

Συλλογική ευθύνη είναι η απόδοση ευθύνης σε ένα σύνολο ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά, για όλες τις πράξεις ή παραλείψεις του χώρους της, ανεξαρτήτως πόσο συμμετέχει ο καθένας τους προσωπικά. Η ευθύνη αποδίδεται στο σύνολο όχι σε άτομα.

Θα χαίρονται από τον… ουρανό ο Αδόλφος Χίτλερ και ο πατερούλης Στάλιν που ενοχοποίησαν και ξεσβέλιασαν ολόκληρες φυλετικές και εθνικές κοινότητες.

Η αμορφωσιά δεν περιορίζεται στα «επαναστατημένα» μειράκια της Αμοργού, αλλά και σε δημοσιολογούντες. Τουλάχιστον δυο φορές διάβασα από κεντροαριστερούς ινστρούχτορες, όχι πολιτικά στελέχη, που αντιμετώπισαν το περιστατικό της Σύρου ελαφρά τη καρδία, με το αφελές σκεπτικό «Ε, και τι έγινε; Το πλοίο δεν έδεσε στην Σύρο θα πάει παρακάτω να δέσει»!

Τους διέφυγε το σημαίνον. Η φασιστική πρακτική ομογενοποίησης και καταδίκης του αίματος, της θρησκευτικής και πολιτισμικής ταυτότητας ενός λαού.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δήλωσε ότι θα υπάρξει πλήρης εφαρμογή του αντιρατσιστικού νόμου. Πότε; Ήταν ένας νόμος που «κοιτούσε δεξιά». Προοριζόταν όχι μόνο για την αντιμετώπιση της Χρυσή Αυγής, αλλά και για κάθε φιλελεύθερο που τολμούσε να γράψει κάτι εναντίον της μετανάστευσης.

Τον υποδέχτηκε με ευφρόσυνη διάθεση η κοινότητα των Ελλήνων αλληλέγγυων πιστεύοντας ότι ο νόμος θα γίνει το νομικό όπλο του κάθε Δημητρά να μετατρέπεται σε κυνηγό κεφαλών κάθε ανεξάρτητης φωνής η οποία δεν υποτασσόταν στη φαντασίωση των «No borders», και αντιμετώπιζε με λογική το μέγα θέμα της μετανάστευσης.

Ο αντιρατσιστικός έχει στόχο την καταπολέμηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της ρητορικής του μίσους. Τιμωρεί όποιον είτε προφορικά, είτε μέσω ΜΜΕ και διαδικτύου, υποκινεί μίσος, βία και διακρίσεις. Ο νόμος καλύπτει κάθε μορφή ρατσισμού που βασίζεται μεταξύ άλλων, στη φυλή, την εθνική καταγωγή, το θρήσκευμα, τις πεποιθήσεις, την σεξουαλική επιλογή κλπ.

Αντιθέτως δεν ποινικοποποιεί την έκφραση άποψης όταν αυτή δεν προκαλεί μίσος ή βία. Στην περίπτωσή μας η απόφαση από αριστερούς και δεξιούς «βιτζιλάντες» να απαγορεύσουν την έξοδο από το πλοίο Εβραίων πολιτών, εμπίπτει στις διατάξεις του νόμου. Καιρός να ενεργοποιηθεί.

Και τα πεινασμένα νεκρά παιδιά της Γάζας; Μα ουδείς απαγόρευσε να διαδηλώσουν κάθε ημέρα γι’ αυτά και εναντίον του Νετανιάχου και της κυβέρνησής του.