Πολύς λόγος γίνεται για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης και το κατά πόσο αυτή είναι αρκετά αποτελεσματική, ιδιαίτερα σε σχέση με τη γειτονική Τουρκία.
Ακούγονται και διατυπώνονται κριτικές πολλές φορές και από τα σπλάχνα της παράταξής μας για υποχωρητικότητα, κατευνασμό, διατήρηση πάση θυσία χαμηλών τόνων κ.ο.κ. τουλάχιστον στα ελληνοτουρκικά.
Ας δούμε όμως πως έχει η κατάσταση στην πραγματικότητα.
Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να ζει με έναν κακότροπο γείτονα. Με ένα γείτονα που με παράνομο τρόπο έχει εισβάλλει και κατέχει τη μισή Κύπρο, ένα γείτονα που επιβουλεύεται τα νησιά του Αιγαίου πελάγους και την ίδια τη θαλάσσια περιοχή στην οποία αυτά βρίσκονται, ένα γείτονα που πιέζει στον Έβρο με όπλο το προσφυγικό και το μεταναστευτικό και ένα γείτονα που συνάπτει παράνομα στρατιωτικά Σύμφωνα με τη Λιβύη με σκοπό να αποκόψει τη θαλάσσια ένωση Ελλάδας και Κύπρου, ενώ ταυτόχρονα «στερεί» από την χώρα μας την επέκταση των θαλάσσιων συνόρων νοτίως της Κρήτης στα 12 ναυτικά μίλια προς το Λιβυκό Πέλαγος.
Ο ίδιος αυτός γείτονας έχει πληθυσμό εξαπλάσιου του δικού μας, έκταση πολλαπλασίως μεγαλύτερη από την Ελλάδα, οικονομική επιφάνεια πολύ μεγάλη και αυτή την περίοδο διατηρεί και εξαιρετικές σχέσεις με το καθεστώς Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Αυτά είναι τα δεδομένα. Το ερώτημα είναι τι έχει κάνει η Κυβέρνηση τα τελευταία έξι χρόνια και γιατί είναι τελείως άδικη η κριτική που της ασκούν οι ψευτοπατριώτες του καναπέ;
Πρώτον : Ενίσχυσε την αμυντική θωράκιση της χώρας μας. Πώς; Αγοράζοντας 4 φρεγάτες Belharra, ότι δηλαδή πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει, η ναυτική πολεμική βιομηχανία και ταυτόχρονα όχι μόνο ενίσχυσε την πολεμική μας Αεροπορία με τα νέα υπερσύγχρονα αεροπλάνα Rafale αλλά εντάχθηκε και στο πρόγραμμα για την απόκτηση των F-35 ενώ συνεχίζεται και η αναβάθμιση των F16 σε Viper.
Άρα, ενισχύθηκε σημαντικά η αποτρεπτική και η αμυντική ισχύ της πατρίδας μας, ενώ είναι σε εξέλιξη συζητήσεις για την περαιτέρω ενίσχυσή της με τη δημιουργία Αντιαεροπορικού Θόλου σε όλο το Αιγαίο πέλαγος, από τη Θάσο μέχρι την Κρήτη.
Δεύτερον : Είναι σε εξέλιξη η πλήρης αναδιοργάνωση του στρατεύματος. Καταργήσεις και συγχωνεύσεις στρατοπέδων, αλλαγές και αναδιατάξεις των στρατιωτικών μας δυνάμεων ανά την Επικράτεια, αλλαγές στην θητεία των στρατευσίμων, όπως αυτές που ανακοίνωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και τέλος ενίσχυση του ηθικού των ανδρών και των γυναικών που υπηρετούν στα σώματα των Ενόπλων Δυνάμεων, με αυξήσεις μισθών, ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά, αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος και θέσπιση κινήτρων για να προτιμούν οι νέοι μας τις στρατιωτικές σχολές.
Τρίτον : Ενίσχυσε διπλωματικά τις συμμαχίες μας με σημαντικές γειτονικές χώρες. Η στρατηγικής σημασίας συμμαχία με το Ισραήλ η οποία ξεκίνησε πριν το ξέσπασμα του πολέμου στη Μέση Ανατολή, οι συνεχείς επαφές και συμφωνίες με την Αίγυπτο, το κλείσιμο των μετώπων στα Βαλκάνια (Βόρεια Μακεδονία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ), το «άνοιγμα» στον αραβικό κόσμο με επισκέψεις και του ίδιου του πρωθυπουργού στις χώρες αυτές, δημιουργούν ένα σημαντικό συμμαχικό πλέγμα στην περιοχή μας.
Τέταρτον : Η σταθερή προσήλωση μας στη συμμαχία με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ανεξαρτήτως προέδρου έχει δώσει στη χώρα μας το χαρακτηρισμό της σταθερής και χρήσιμης εταίρου και συμμάχου, με ότι αυτό σημαίνει για την γεωπολιτική μας θέση.
Πέμπτον : Οι συμφωνίες που υπέγραψε πρόσφατα ο ίδιος ο υπουργός Περιβάλλοντος για την αξιοποίηση δύο οικοπέδων νοτίως της Κρήτης από μεγάλους πολυεθνικούς «κολοσσούς» των πετρελαιοειδών ακυρώνει στην πράξη κάθε παράνομη επιβουλή της Λιβύης για τις θάλασσές μας και προσθέτει σε εμάς πολύτιμους συμμάχους οι οποίοι, μεταξύ άλλων, θα έχουν πλέον να προστατεύσουν και τα δικά τους συμφέροντα, υπερασπιζόμενοι τα δίκαια της Ελλάδος.
Έκτον : Η θέσπιση και χωροθέτηση των δύο θαλάσσιων πάρκων που έγινε πρόσφατα ξεκαθαρίζει με τον πλέον σαφή τρόπο σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς ότι η Ελλάδα ασκεί πλήρη κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου, νομοθετεί με γνώμονα και την περιβαλλοντική προστασία τους και δεν έχει να ζητήσει άδεια από κανέναν για να ασκήσει τα δικαιώματά της αυτά.
Έβδομον – Τελευταίο αλλά ίσως και το πιο σημαντικό : η Ελλάδα κάνει όλα τα παραπάνω τα τελευταία έξι χρόνια έχοντας ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκία. Υπάρχουν τηλέφωνα που μπορούν να σηκωθούν εάν χρειασθεί ενώ υπάρχει επικοινωνία και μεταξύ των ηγετών. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι θα συναντηθεί και θα συνομιλήσει με τον Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη ενώ έχουν προηγηθεί και άλλες συναντήσεις στο παρελθόν.
Ο ίδιος ο κύριος Μητσοτάκης έχει δηλώσει ότι : «Προσδοκώ πάντα σε ήρεμα νερά και σε ήρεμες σχέσεις με την Τουρκία. Ταυτόχρονα, αντιδρούμε όσο πιο έντονα γίνεται στα αφηγήματα της γαλάζιας πατρίδας, στην κατοχή της Κύπρου και στα όσα ανεδαφικά λέει κατά καιρούς η Άγκυρα. Δεν θα δεχθούμε ποτέ από την Τουρκία να μας υποδείξει τι θα κάνουμε εντός των χωρικών μας υδάτων. Ζήτημα αμφισβήτησης ελληνικών νησιών δεν υπάρχει. Στο σκάκι θέλω να παίζω με τα λευκά, θέλω να έχω την πρωτοβουλία των κινήσεων».
Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, τα έργα για το καλώδιο με την Κύπρο τα οποία θα συνεχισθούν, η αποτροπή των παράνομων μεταναστευτικών κυμάτων, οι αντιδράσεις στο πρόγραμμα SAFE κ.α. καθιστούν τη χώρα μας κυρίαρχη και ισχυρή και ακυρώνουν την όποια ρηχή και άστοχη κακοπροαίρετη κριτική περί ενδοτικότητας, υποχωρητικότητας κλπ κλπ.
* Η Δήμητρα Καντεράκη είναι Οικονομολόγος, Πολιτεύτρια Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία και Συντονίστρια Νοτίου Τομέα στη Γραμματεία Εθελοντισμού της Νέας Δημοκρατίας.
