Ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Δημήτρης Καρώνης, βάζει τέλος στη θεωρία ύπαρξης περί ξυλολίου στην εμπορική αμαξοστοιχία των Τεμπών. Μάλιστα, τέλος, άδοξο μπαίνει στην εκλογική άνοδο της προέδρου Ζ. Κωνσταντοπούλου και της Πλεύσης Ελευθερίας. Κι από εκεί που ονειρευόταν ότι πλησιάζει η στιγμή που θα βρεθεί στη διακυβέρνηση της χώρας – σκέψη που μοιραζόταν φωναχτά ως προσκεκλημένη στους «συστημικούς» καναπέδες των πρωινάδικων- , τώρα θα προσπαθεί με «νύχια και με δόντια» να κρατήσει ποσοστά.
Αλλαγή πλάνου και στρατηγικής καλούνται να πράξουν οι διάφοροι καιροσκόποι πολιτικοί και ενεργά στελέχη της Κεντροαριστεράς. Ιδίως παροπλισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία διψασμένα για εξουσία έκαναν όνειρα για πολιτική καριέρα δίπλα στην πρόεδρο Ζωή. Ήταν τέτοια η επιθυμία τους που τη διατύπωναν καθημερινά με κάθε τρόπο και όπου τους δινόταν ευκαιρία. Σταθείτε, είναι κάτι πρωτόγνωρο ή το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν;
Η άνοδος της αντισυστημικής Ζωής Κωνσταντοπούλου οφείλεται σε μια σειρά από καταστάσεις και γεγονότα που συνέπεσαν χρονικά μαζί. Η πρόεδρος Ζωή άρχισε να κάνει «γκελ» και να είναι καλεσμένη των μεγάλων καναλιών στις πρώτες μέρες του Νοεμβρίου. Αφορμή τα επεισόδια που είχαν λάβει χώρα το βράδυ της πρώτης μέρας του τελευταίου μήνα του Φθινοπώρου στο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, εκεί όπου πήγε πρώτη να υπερασπιστεί τους εποχικούς πυροσβέστες. Μετά από αυτό και στην αυγή του νέου έτους επανήλθε η τραγωδία των Τεμπών με το σύνθημα «Δεν έχω οξυγόνο»!
Τα παραπάνω και έχοντας υπόψη την ανυπαρξία και τους εσωτερικούς πολέμους που συμβαίνουν στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης σε συνδυασμό με την εμφανή κόπωση και τις ανορθογραφίες της Νέας Δημοκρατίας, αποτελούσαν ένα «εύφορο» έδαφος για τη «σπορά» και την καλλιέργεια αύξησης των εκλογικών ποσοστών της καθώς και τη γέννηση ελπίδας και την προσέλκυση στελεχών στο κόμμα της και πιθανή είσοδος των τελευταίων στο εθνικό κοινοβούλιο.
Είναι γνωστό πως η ελληνική κοινωνία πάντα αρέσκεται στους «αντάρτες» και στους «επαναστάτες». Είναι στο DNA μας. Εξάλλου, αν δεν υπήρχαν οι ήρωες του ’21, ίσως ακόμα και τώρα να μην υφίστατο ελληνικό κράτος. Οι «αντάρτες» και «επαναστάτες» διακρίνονται από το έντονο ύφος που χρησιμοποιούν στον λόγο τους και είναι πρόσωπα πρωτοεμφανιζόμενα στον πολιτικό βίο. Μπορεί, ακόμα, να έχουν ασχοληθεί ξανά στο παρελθόν αλλά όχι στην πρώτη γραμμή.
Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα, εμφανίζει μεγάλα ποσοστά στις νεαρές ηλικίες. Συγκεκριμένα στις γενιές της κρίσης και στις ηλικιακές κατηγορίες 17 – 24 και 25 – 39, πολίτες δηλαδή που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την εργασία, την ακρίβεια, το στεγαστικό αλλά και εκείνοι που κάνουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις για τη δημιουργία οικογένειας.
Οι καιροσκόποι, λοιπόν, αν και είχαν γνώση όλων αυτών και το γεγονός ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μόνο μια φωνή έκφρασης, μια «φωνή αγανάκτησης», έτρεξαν να την στηρίξουν και κυρίως να ράψουν κοστούμια και ταγέρ. Υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο – στην προκειμένη περίπτωση τους ειδικούς και τις εκθέσεις τους- και τώρα καλούνται ή να ανασκευάσουν και να επιστρέψουν πίσω στα πατρογονικά τους μέχρι την επόμενη ευκαιρία ή να ρισκάρουν και να παραμείνουν στο άρμα της Πλεύσης Ελευθερίας.
Όπως έστρωσαν, θα κοιμηθούν…
*Ο Στρατής Κοκκινέλλης είναι φιλόλογος - δημοσιογράφος
