Τη σιωπή ορισμένων πολιτικών και κοινωνικών κύκλων, επειδή το έγκλημα δεν διαπράχθηκε από ακροδεξιούς, αλλά από ακροαριστερούς δράστες, στηλιτεύει σε ανάρτησή του ο Κωστής Χατζηδάκης, με αφορμή την 15η επέτειο της τραγωδίας στη Marfin.
Όπως αναφέρει, αν συνέβαινε το αντίστροφο, θα υπήρχαν μαζικές αντιδράσεις κάθε χρόνο, ενώ τώρα η υποκρισία και η ανοχή προς τη «σωστή πλευρά της βίας» είναι εμφανής.
Τονίζει ότι η επίθεση στη Marfin δεν ήταν μεμονωμένη πράξη, αλλά αποτέλεσμα μιας εποχής διχασμού, πόλωσης και τοξικότητας και παρά τις προόδους που έχει κάνει η χώρα, προειδοποιεί για όσους νοσταλγούν εκείνη την αστάθεια για μικροπολιτικά οφέλη.
Καλεί όλους τους δημοκρατικούς πολίτες να απορρίψουν τη βία ανεξαρτήτως ιδεολογίας, να ενισχύσουν τους θεσμούς και να χτίσουν μια κοινωνία ενότητας και ανθρωπιάς. Μόνο τότε το «ποτέ ξανά» θα γίνει πράξη και όχι απλό σύνθημα.
Ανάρτηση του Κωστή Χατζηδάκη
«Αν το έγκλημα στη Marfin είχε διαπραχθεί από ακροδεξιούς -κι όχι ακροαριστερούς- φασίστες, οι πλατείες θα γέμιζαν κάθε χρόνο ανήμερα της επετείου! Θα ακούγαμε συνθήματα για τη δημοκρατία, για την ανάγκη να μην ξαναζήσουμε τέτοια τραγωδία, για να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι δράστες που έκαψαν ζωντανούς την εγκυμονούσα Αγγελική Παπαθανασοπούλου, τον Επαμεινώνδα Τσάκαλη και την Παρασκευή Ζούλια! Για το έγκλημα αυτό, όμως, οι συνήθως «ευαίσθητοι» επέλεξαν τη σιωπή. Δυστυχώς, φαίνεται πως στον τόπο μας υπάρχουν ακόμα αρκετοί που υποστηρίζουν την τυφλή βία. Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο φανερά. Αρκεί, με τη λογική τους, αυτοί που ασκούν βία να είναι «από τη σωστή πλευρά». Δυστυχώς!
Το έγκλημα στη Marfin, σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια, δεν ήταν βέβαια ένα μεμονωμένο περιστατικό. Ήταν η τραγική συνέπεια μιας εποχής όπου, με αφορμή την κρίση, κυριάρχησε ο διχαστικός λόγος, η πόλωση και η τοξικότητα. Σήμερα, η Ελλάδα είναι μια διαφορετική χώρα. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένοι οι οποίοι θεωρούν πως η πολιτική αστάθεια, η αμφισβήτηση των θεσμών και οι πλατείες του λαϊκισμού και της αγανάκτησης, είναι το όχημα για να αποκομίσουν μικροπολιτικά οφέλη. Έχουμε καθήκον, όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, να μην επιτρέψουμε η Ελλάδα να ξαναγυρίσει πίσω στα σκοτεινά χρόνια του διχασμού. Οφείλουμε να κοιτάμε μπροστά και να χτίζουμε ένα μέλλον με δημοκρατία – που διαθέτει πάντοτε τις αναγκαίες βαλβίδες εκτόνωσης- με ενότητα και με ανθρωπιά.
Αν καταλάβουμε όλοι ότι η βία δεν έχει χρώμα και ότι δεν είναι η λύση, αλλά ένα ακόμα βαρύ πρόβλημα, τότε θα μπορέσουμε να πούμε με βεβαιότητα πως το «ποτέ ξανά» δεν θα είναι απλώς ένα σύνθημα. Αλλά η πραγματικότητα στην πατρίδα μας!»
