Του Τάσου Ευαγγελίου
Ένας συνδυασμός ευθυμίας και τραγωδίας έχει δημιουργηθεί μέσα από τα όσα συμβαίνουν ειδικά σήμερα σχετικά με τη στάση του Πάνου Καμμένου, ο οποίος από τον ανένδοτο που ξεκίνησε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο κατέληξε στο να δηλώνει σήμερα μέσω twitter ότι «μοναδική διαφορά στην κυβέρνηση συνεργασίας είναι το όνομα της Μακεδονίας».
Προηγήθηκε η δήλωσή του πως δεν τελεί υπό παραίτηση ή υπό προθεσμία αλλά και η εκκωφαντική ήττα του στην προσπάθεια να πάρει πράσινο φως από την Κ.Ο. Των ΑΝΕΛ για απόσυρση των υπουργών από την κυβέρνηση.
Η κατάσταση εκφεύγει κάθε σοβαρότητας. Ταυτόχρονα εξελίσσεται σε τραγωδία διότι μια ολόκληρη χώρα ζεί στον αστερισμό του Πάνου Καμμένου που εκτός από κυβερνητικός εταίρος είναι και υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο οποίος όμως επιδιώκει να περάσει και μια τροπολογία τη Δευτέρα για αντισταθμιστικά ωφελήματα ύψους 230.000.000.
Τα όσα συμβαίνουν προκαλούν ευθυμία μεν και είναι ενδεικτικό αυτό που γίνεται στα social media σχετικά με τις διαρκείς αλλαγές στη στάση του Πάνου Καμμένου, εν τούτοις συμβαίνουν την ώρα που η χώρα και οι πολίτες αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται με τα μερίσματα και τις παροχές του Αλέξη Τσίπρα.
Μια θεατρική παράσταση, που ουδείς γνωρίζει το τέλος με τις κόκκινες γραμμές να μετακινούνται και μια χούφτα βουλευτών στην κυριολεξία να παίζει με το σήμερα και το αύριο 10 εκατομμυρίων πολιτών.
Φεύγει ή παραμένει ο Πάνος Καμμένος; θα συναντηθεί ή όχι με τον Αλέξη; θα έχει κόμμα την άλλη εβδομάδα; τι θα πράξει ο... Κώστας Ζουράρις; ο οποίος φρόντισε να δηλώσει παρών στην ιλαροτραγωδία αυτή με μια πεντασέλιδη ανακοίνωση στην οποία αφού καταγγέλλει με το δικό του ύφος και τη δική του γραφή όσους τεμαχίζουν τη Μακεδονία δηλώνει με «πόνο ψυχής» πως στηρίζει την... κυβέρνηση. Θα αποφασίσει η Έλενα Κουντουρά; θα ψηφίσει πριν ή μετά την έγκριση της συνθήκης υπέρ της κυβέρνησης ο Σπύρος Δανέλλης;
«Καυτά» ερωτήματα που θα γινόντουσαν άνετα επιθεωρήσεις. Μόνο που αφορούν έναν ολόκληρο λαό ο οποίος σε κάθε δημοσκοπήσει εκφράζει το φόβο του και την ανησυχία του για το παρόν και το μέλλον του. Έναν λαό που ψήφισε, χωρίς να σκεφτεί, όσους φώναζαν πιο δυνατά και υπόσχονταν από σεισάχθεια μέχρι φαγητά με χρυσά κουτάλια και πιρούνια. Τα οποία στη συνέχεια ενεχυρίασαν για 99 χρόνια μαζί με όλη την οικοσκευή.
Λαϊκές απογευματινές που ξεκινούν όμως νωρίς το πρωί και τελειώνουν το βράδυ. Με νέα επεισόδια κάθε μέρα.
