Η κυβέρνηση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν απειλείται από την υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ, όπως δεν απειλήθηκε, στην πραγματικότητα, ούτε από την υπόθεση των Τεμπών, για δύο πολύ συγκεκριμένους λόγους, που ισχύουν και στις δύο αυτές περιπτώσεις.
Ο πρώτος είναι ότι η διαφθορά στην απορρόφηση κοινοτικών επιδοτήσεων και στη διαχείριση των κονδυλίων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής είναι ένα άθλημα στο οποίο το ελληνικό δημόσιο αριστεύει από 40ετίας και όλοι το γνωρίζουν αυτό: δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο ή κάτι που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι 2019, όταν κέρδισε τις εκλογές η ΝΔ.
Όπως άθλημα στο οποίο, δυστυχώς, ακόμη αριστεύει το ελληνικό δημόσιο είναι η ανευθυνότητα και ο ωχαδερφισμός των δημοσίων λειτουργών που εκδηλώθηκαν ως εγκληματική αμέλεια των ελεγκτών κυκλοφορίας των σιδηροδρόμων στο κέντρο διαχείρισης της κυκλοφορίας της Λάρισας το βράδυ του δυστυχήματος των Τεμπών.
Σας θυμίζω την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού, για την οποία παραπέμφθηκαν σε ειδικό δικαστήριο και καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης έξι στελέχη των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου της περιόδου 1985-89. Τότε, ο πλέον επιφανής εκ των καταδικασθέντων, αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Νίκος Αθανασόπουλος, ο οποίος εξέτισε ποινή φυλάκισης 19 μηνών για την υπόθεση, ανταμείφθηκε από το κόμμα του για την απάτη στην οποία συνέργησε με επανεκλογή του στην κεντρική επιτροπή του ΠΑΣΟΚ το 1990, όταν ήταν υπόδικος για την υπόθεση, και με θριαμβευτική εκλογή του στη Β’ Αθηνών, στις εκλογές του 1993, με 116.474 ψήφους.
Οι πολίτες, λοιπόν, γνωρίζουν ότι η διαφθορά στην απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων είναι εθνικό μας σπορ– όπως είναι και άλλων χωρών, όπως η Ιταλία, το Βέλγιο, κλπ. Δεν είναι πρόβλημα της ΝΔ ή του Μητσοτάκη. Πιστεύω ότι η άμεση αντίδραση του πρωθυπουργού, με τη διάλυση του ΟΠΕΚΕΠΕ και την ένταξη των λειτουργιών του στην αποτελεσματική ΑΔΑΕ και με την αποπομπή 4 μελών του υπουργικού συμβουλίου, «έσωσε την παρτίδα» για την κυβέρνηση, για άλλη μια φορά, γιατί έδειξε ότι ο Μητσοτάκης θέλει να κάνει μεταρρυθμίσεις και όταν παρουσιάζεται πρόβλημα (ή ευκαιρία) «παίρνει κεφάλια» και κάνει τις αλλαγές.
Στο σημείο αυτό, χωρίς σχόλια, να θυμίσω ότι ο Κώστας Σημίτης, κάθε φορά που ξέσπαγε σκάνδαλο στη δεύτερη τετραετία του, δήλωνε, και μάλιστα από βήματος Βουλής, «όποιος έχει στοιχεία ας τα πάει στον εισαγγελέα» και κάλυπτε τον κόπρο του Αυγεία που ήταν η δεύτερη πρωθυπουργική θητεία του…
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο ο ΟΠΕΚΕΠΕ, όπως και τα Τέμπη, θα αφήσουν αλώβητη την κυβέρνηση είναι η Αντιπολίτευση.
Ακόμη και εάν κάποιοι ψηφοφόροι θεωρήσουν ότι η αποκάλυψη της θεσμοθετημένης ληστείας των κοινοτικών πόρων είναι «το στάχυ που έσπασε την πλάτη της καμήλας», δυστυχώς για τη δημοκρατία μας και το πολιτικό μας σύστημα, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, ούτε για αστείο…
Ποιόν θα ψηφίσει ο δυσαρεστημένος πολίτης για να βάλει τάξη στο, ακόμη, απαράδεκτο ελληνικό δημόσιο;
Το ΠΑΣΟΚ, που αποτελείται από μια ηγετική ομάδα που δεν έχουν διοικήσει στη ζωή τους ούτε ΚΨΜ, είναι όλοι τους «καθηγητές πανεπιστημίου» και δεν έχουν κυβερνητική πρόταση ούτε για το εάν η Πρωτομαγιά του χρόνου θα είναι κινητή εορτή – πόσο μάλλον για τη μεταρρύθμιση στο δημόσιο, για το ξεχαρβάλωμα του οποίου το κόμμα τους είναι αποκλειστικά υπεύθυνο; Που σύρθηκαν πίσω από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου τον περασμένο χειμώνα και τραγουδούσαν «Κούλη πες αλεύρι, το ξυλόλιο σε γυρεύει» σε τηλεοπτικά παράθυρα μέχρι που ένα βίντεο και μια έκθεση εμπειρογνωμόνων ήταν αρκετά για καταρρεύσει όλη η αντιπολιτευτική στρατηγική τους για το σωτήριο έτος 2025;
Αστεία πράγματα.
Για την Αριστερά δεν αξίζει κανείς να συζητάει. Εις τα στοιχεία εξ ων συνετέθη, η Αριστερά έκλεισε τον κύκλο της σαν βιώσιμη κυβερνητική εναλλακτική λύση πριν από ακριβώς δύο χρόνια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη στις εκλογές, για δεύτερη φορά σε ένα μήνα, και επιδόθηκε στο αγαπημένο της Αριστεράς άθλημα, που κρατεί από το 1924: τη διαβολή, τη συκοφαντία, την εσωκομματική διαμάχη, τη σπίλωση συνειδήσεων, τη διάσπαση, τον φραξιονισμό, την ανυποληψία.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από την υπόθεση των επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Όμως, έχοντας πει τα παραπάνω, πρέπει να περιλάβω μια πολύ σημαντική υποσημείωση:
Η ανακοίνωση της συμπερίληψης του κονδυλίου των €410 εκατομμυρίων στον προϋπολογισμό από κυβερνητικό στέλεχος στα μέσα της περασμένης εβδομάδος – δηλαδή η κάλυψη της ζημιάς από όλους τους φορολογούμενους - ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος. Λάθος που η κυβέρνηση είναι σίγουρο ότι θα το βρει μπροστά της – εάν ισχύσει κάτι τέτοιο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που θα έχει κάνει τέτοιο λάθος. Στη διάρκεια της πανδημίας, έγινα αποδέκτης πικρόχολων σχολίων και οργής από ανθρώπους που ψηφίζουν ΝΔ σε όλη τη ζωή τους, αυτοί και οι οικογένειες τους, γιατί η κυβέρνηση πρόσφερε επιδόματα στήριξης με εισοδηματικά κριτήρια, δηλαδή και σε δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες φοροφυγάδες που δηλώνουν χαμηλά ή μηδενικά εισοδήματα. Οι άνθρωποι αυτοί, μισθωτοί και συνταξιούχοι, αισθάνθηκαν σαν κορόιδα, και δε δίστασαν να το πουν.
Εάν η κυβέρνηση δεν ανακτήσει τα χρήματα που καταχράστηκαν από τους απατεώνες που τα εισέπραξαν θα δημιουργήσει μια νέα υποβόσκουσα πηγή δυσαρέσκειας για τους συνεπείς φορολογούμενους πολίτες που απαιτούν δικαιοσύνη. Και δικαίως: δεν εργάζονται και στερούνται για τα παιδιά τους για να φορολογούνται και τα λεφτά τους να πηγαίνουν σε απατεώνες – εν γνώσι τους, και της κυβέρνησης.
Ο πρωθυπουργός, με την ανάρτηση του στο facebook την Κυριακή το πρωί δεσμεύτηκε να επανακτήσει τα χρήματα της απάτης του ΟΠΕΚΕΠΕ από τους απατεώνες που ωφελήθηκαν.
Αυτό είναι το σωστό και η πράξη αυτή θα επιταχύνει την άφεση αμαρτιών της κυβέρνησης από το εκλογικό σώμα.
Κατά τ΄ άλλα, το κυβερνητικό καράβι πλέει σε ήρεμα νερά.
* Ο Περικλής Φ. Κωνσταντινίδης είναι ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Καναδικής επενδυτικής εταιρίας Syracuse Main, Inc. Έχει σπουδάσει οικονομικά (B.S., George Mason University) και χρηματοοικονομικά (M.S., University of Illinois at Urbana-Champaign, και Ph.D., University of Southern California).
