Όσοι νομίζετε πως ο Σεργκέι Λαβρόφ στα καλά καθούμενα θυμήθηκε τη CCCP, είστε βαθύτατα νυχτωμένοι. Τώρα έκρινε πως ήρθε η στιγμή να δημοσιοποιήσει και συμβολικά, τυπωμένο επάνω σε ένα μπλουζάκι, τον στρατηγικό στόχο του Πούτιν. Την ανασύσταση του σοβιετικού imperium.
Άλλωστε ο Ρώσος πρόεδρος το είχε πει: ήταν λάθος η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Και μη νομίσετε πως ο σχεδιασμός είναι βραχυπρόθεσμος ή έστω μεσοπρόθεσμος.
Είναι σε βάθος χρόνου, εκτός αν οι καταστάσεις τον επισπεύσουν. Διότι απαραίτητος όρος για να προσαρτηθεί η Εσθονία, η Λιθουανία, η Λετονία και να επαναφινλανδοποιηθεί η Φινλανδία είναι η διάλυση του ΝΑΤΟ. Ε, σε αυτό θα βάλει το χεράκι του το συνεταιράκι του Πούτιν, ο Ντόναλντ Τραμπ.
Έτσι θα δούμε τους καραμπινάτους δεξιούς να χειροκροτούν την αναβίωση της μεγάλης Σοβιετίας. Διότι είναι γνωστόν πως ένα μεγάλο κομμάτι της Δεξιάς είναι ερωτευμένο με το ξανθό γένος που σώζει Έλληνες πρωθυπουργούς από τα δολοφονικά σχέδια της CIA.
Όπως έγραψαν αναλυτές, η συνάντηση της Αλάσκας αποτέλεσε τη νομιμοποίηση του Πούτιν. Εξάγνισε έναν εισβολέα. Τον έβγαλε από τη θέση του διεθνούς παρία και τον κατέστησε ισότιμο συνομιλητή με τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Αυτή ήταν η μεγάλη εικόνα αυτής της συνάντησης.
Όλα τα υπόλοιπα θα ξεδιπλωθούν στη συνέχεια. Αν είναι έξυπνος ο Πούτιν—που είναι—θα δώσει κάτι από τα κερδισμένα, θα νομιμοποιήσει τα κτηθέντα δια της εισβολής και θα εμφανιστεί ως κύριος και με καθαρά χέρια στη διεθνή σκηνή. Το ξέπλυμα θα έχει ολοκληρωθεί, ενώ μετά το 1989 θα εμφανιστεί και πάλι η αντίληψη πως υπάρχουν κράτη με περιορισμένη κυριαρχία, με τη σφραγίδα της διεθνούς κοινότητας.
Περιττό να τονίσω πως η αναγνώριση των κτηθέντων δια της εισβολής στην Ουκρανία, δίνει άφεση αμαρτιών και στην Τουρκία για την κατοχή της Βόρειας Κύπρου. Πολύ εύλογα ο Ερντογάν θα θέσει το ερώτημα: αφού δικαιώσατε τον Πούτιν γιατί δεν δικαιώνετε και τη χώρα μου;
Στο κάτω-κάτω, εμείς εισβάλαμε επικαλούμενοι μια συνθήκη εγγυήσεως και ήμασταν προσκεκλημένοι και του νόμιμου προέδρου Μακαρίου. Να δω τι θα πουν οι εγχώριοι «υπερπατριώτες» που συντάχθηκαν με τη Ρωσία όταν εισέβαλε στην Ουκρανία.
Διότι αυτό που θα συμβεί στην Ουκρανία θα αποτελέσει υπόδειγμα και για την Κύπρο, όταν κάποια στιγμή ο Τραμπ ασχοληθεί με αυτό το θέμα.
Για να το ξεκαθαρίσω, κλείνοντας αυτό το άρθρο. Ο Πούτιν από την Αλάσκα έφυγε νικητής. Όχι απλώς διότι επανεντάσσεται, παρ΄ότι εισβολέας, στη διεθνή σκηνή, αλλά κυρίως διότι πήρε αυτό που ήθελε χωρίς να δώσει κάτι. Ακύρωσε την εκεχειρία, ζήτησε την προσάρτηση του Ντόνετσκ και αυτό που φέρεται να προσφέρει είναι πως δε θα προχωρήσει άλλο-πάγωμα της γραμμής του μετώπου. Φυσικά, αυτός τη δουλειά του κάνει και την κάνει με τον τρόπο του. Ο Τραμπ τι ρόλο παίζει;
