Του Γιάννη Σιδέρη
Το φιλοθεάμον κοινό πέρασε μια ενδιαφέρουσα βραδιά, απολαμβάνοντας - ως θέαμα και μόνο, χωρίς να διαφωτισθεί περεταίρω- την συζήτηση για τη διαπλοκή που προκάλεσε ο πρωθυπουργός, θεωρώντας ότι θα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, ως νεοσσός της εξουσίας, άρα και ανεπίληπτος των πατρογονικών αμαρτημάτων της πολιτικής ζωής. Σαφώς δεν το κατόρθωσε, γιατί ο Καλογρίτσας ήταν ωσεί παρόν, όπως και η μεθόδευση για τις τηλεοπτικές άδειες.
Ωστόσο η στήλη συνταυτίζεται με την γνώμη του Γραμματέα του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, «δεν ακούσαμε τίποτα καινούργιο. Τα ονόματα που ακούστηκαν ήταν γνωστά». Άλλωστε σε μια χώρα που η διαφάνεια είναι είδος εν ανεπαρκεία, όπου το πόθεν έσχες αποτελεί προσχηματική καρικατούρα, η συζήτηση περί διαπλοκής αποσκοπεί απλώς στις εντυπώσεις των οπαδών. Όποιος θέλει να χτυπήσει τη διαπλοκή νομοθετεί, και δεν επιδίδεται εκ των προτέρων σε κορώνες στη Βουλή.
Αν μάθαμε κάτι καινούργιο από στόματος πρωθυπουργού, ήταν η ερμηνεία που έκανε στη δήλωση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, περί «κοινωνικού σφυγμού», ότι με την παρ. 3 του αρ.1 του Συντάγματος, ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους». Και όπως επισήμανε ο νομικός και πρώην βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Νίκος Τσούκαλης, παρέλειψε να αναφέρει «και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα»! Το άλλο που μάθαμε ήταν ότι όσοι διέφυγαν από το ΠΑΣΟΚ για να διασωθούν κοινοβουλευτικά στον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν «αγωνιστές, και όχι πολιτικοί καριερίστες που έτρεξαν να διασωθούν βλέποντας το καράβι να βουλιάζει...
Ούτως ή άλλως τα πάντα μπορούν να λεχθούν στη Βουλή, και να παρουσιαστεί και η ηθική αιτιολόγησή τους. Η όπως έχει πει κάποιος «δεν υπάρχει αισχρότητα που να μη μπορεί να καμουφλάρεται ως κάτι ηθικό».
Ωστόσο η επιθετικότητα των κυβερνητικών στελεχών ήταν εμφανής, με προεξάρχουσα παραδόξως… την Όλγα Γεροβασίλη, η οποία μέσα στο Κοινοβούλιο έφτασε να κατηγορήσει για… «αλητεία», έναν αρχηγό πολιτικού κόμματος, τον Σταύρο Θεοδωράκη. Αιτία γι' αυτό ήταν το γεγονός ότι ο αρχηγός του Ποταμιού αναφέρθηκε στην στοχοποίηση που επανειλημμένα είχε υποστεί από κάποιον συνεργάτη της.
Θα μπορούσε βέβαια η επίθεση της κα Γεροβασίλη να ήταν μια συναισθηματική ανθρώπινη έκρηξη που εκδηλώθηκε εν θερμώ, από το γεγονός ότι ο συνεργάτης της ήταν πρόσφατα νεκρός σε τροχαίο (ο γράφων δεν αναφερθεί επί της ουσίας στο θέμα, γιατί είχε το δικό του μικρό μερτικό στην «προσοχή» του εκλιπόντος, οπότε δεν θα είναι ψύχραιμος παρατηρητής).
Ωστόσο, η έκρηξη της κυβερνητικής εκπροσώπου, η λέξη «αλητεία» που εξακόντισε κατά πολιτικού αρχηγού, δεν επελέγη εν θερμώ, σε ώρα «δίκαιης» οργής. Ήταν ένας εν ψυχρώ σχεδιασμός, ένας επιλεγμένος χαρακτηρισμός, απόδειξη ότι από ώρα είχε ήδη σταλεί στα mail των πολιτικών συντακτών σχετική ανακοίνωση στην οποία εμπεριείχετο η λέξη.
Και αυτό είναι κακός οιωνός για το μέλλον. Δεν αναφερόμαστε στην επιθετικότητα του πρωθυπουργού, γιατί αυτή ούτως ή άλλως είναι δεδομένη, με διακυμάνσεις. Απλώς η έκρηξη της κυβερνητικής εκπροσώπου δημιουργεί την αίσθηση ότι όσο η κυβέρνηση θα συναντά δυσκολίες στη διακυβέρνησή της, τόσο θα επανέρχεται στην αντιπολιτευτική ρητορική του μίσους και θα επιδιώκει να οξύνει το κλίμα με σκληρούς χαρακτηρισμούς.
Εύκολη καταφυγή εκ μέρους της κυβέρνησης, προκειμένου να δραπετεύσει από τις αποτυχίες της. Την ώρα που ο πρωθυπουργός επιχειρούσε να πείσε για το ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησής του και το ηθικό άγος της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση εισέπραττε μια ακόμη αποτυχία.
Το Eurogroup , υποτίθεται για «τυπικούς» λόγους έσπασε στα δύο την υποδόση των 2,8 δις ευρώ. Έγινε γνωστό ότι η Ελλάδα θα λάβει τα 1,1 δις ευρώ τώρα ως αποτέλεσμα της εκπλήρωσης των 15 προαπαιτούμενων. Το δεύτερο σκέλος των 1,7 δις θα εξετασθεί σε νέο Euro Working Group στις 24 Οκτωβρίου, αφού πρώτα η κυβέρνηση παρουσιάσει αναλυτικά στοιχεία για την αποπληρωμή των χρεών τον Σεπτέμβριο.
Οπερ, η αιτία του επιμερισμού της υποδόσης σε δύο, δεν είναι καθόλου τυπική. Ζητώντας οι δανειστές αναλυτικά στοιχεία, καταδεικνύουν την καχυποψία τους για ενδεχόμενη μη συμβατή με τους στόχους τους, κατάληξη των χρημάτων που δίνουν: Εάν δηλαδή η προηγούμενη υποδόση (1,8 δις) κατευθύνθηκε σε ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του κράτους, για τα οποία είχε δοθεί, ή σε συντάξεις, εφάπαξ και άλλες παροχές. Κοντολογίς, ζητούν αναλυτική λίστα για να τσεκάρουν εάν και στην τωρινή λίστα υπάρχουν οφειλές της προηγούμενης, οι οποίες δεν αποδόθηκαν.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης όμως εκ μέρους των δανειστών, μάλλον δεν είναι ληξιπρόθεσμης διάρκειας, και δυστυχώς θα την… εκταμιεύσει όταν ζητήσει τη μείωση του χρέους.
