Μεγαθήρια της διεθνούς ενημέρωσης με πρωτινό παγκόσμιο κύρος, έχουν περιπέσει στην επικυριαρχία των δικαιωματιστών. Οι New York Times σε ένα ρεπορτάζ για τις υποκλοπές στην Ελλάδα (όπως φυσικά είχε δικαίωμα και υποχρέωση) ξεκινάει με ένα ψευδή πρόλογο, για να προϊδεάσει τον αναγνώστη ότι αναφέρεται σε μια ανελεύθερη δημοκρατία.
Δεν έχει σημασία που οι Lauren Markham και Λυδία Εμμανουηλίδου παρουσιάζονται ως τιμητές του ελληνικού λαού (γιατί αυτός δεν ξέρει, αυτοί ξέρουν) γράφοντας ότι στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, το ελληνικό Watergate, αρκετός κόσμος δεν δίνει σημασία, γεγονός που ανησυχεί τους Έλληνες δημοσιογράφους (έτσι γενικώς τους «Έλληνες δημοσιογράφους». Αν υποθέσουμε σε ποια πλευρά ανήκουν αυτοί οι Έλληνες δημοσιογράφοι, μάλλον θα είμαστε κακόπιστοι).
Έχει όμως σημασία γιατί γράφουν το ψευδές - άρα άηθες: «Σήμερα όποιος δημοσιογράφος καλύπτει τις αφίξεις προσφύγων στα νησιά του Αιγαίου ή στα χερσαία σύνορα του Έβρου με την Τουρκία, κινδυνεύει να συλληφθεί. Οι δημοσιογράφοι αποφεύγουν τις αποβιβάσεις προσφύγων φοβούμενοι ότι, όπως και αρκετοί εργαζόμενοι στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας που δικάζονται αυτή τη στιγμή, θα μπορούσαν να κατηγορηθούν άδικα για εμπορία ανθρώπων και κατασκοπεία»!
Μένεις άναυδος, γιατί ουδείς ως τώρα ουδείς καταδικάστηκε, ουδείς τώρα δικάζεται. Είναι το δεύτερο ψευδές ρεπορτάζ της ίδιας εφημερίδας, μετά από εκείνο που «αποκάλυπτε» μυστικό κέντρο κράτησης στον Έβρο στο οποίο κρατούνταν μετανάστες και πρόσφυγες προτού σταλούν στην Τουρκία, χωρίς να τους δοθεί η ευκαιρία να κάνουν αίτηση χορήγησης ασύλου!
Όταν απεδείχθη το ψεύδος, με ανάρτησή του ο ρεπόρτερ Patrick Kingsley παραδέχτηκε ότι στήριξε το ρεπορτάζ στη μαρτυρία ενός προσώπου για το οποίο - αν και η εφημερίδα πρόβαλε ως πρόσφυγα συρο-κουρδικής καταγωγής - αποκαλύφθηκε ότι είναι Τούρκος πολίτης, ο Σομάρ Ελχουσεγίν και έχει τουρκικό διαβατήριο, αλλά ο δημοσιογράφος το απέκρυψε στο ρεπορτάζ!
Σε ένα είδος αναγνώρισης του «λάθους» προέβη και η συνυπογράφουσα Ελληνίδα Ματίνα Στεβή. Αλλά και οι δύο το έκαναν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς στα social media. Από την εφημερίδα σιγή ιχθύος για το δημοσιογραφικό της άγος.
Τουλάχιστον το Spiegel, αν και δεν ζήτησε συγγνώμη, ανέστειλε τα δημοσιεύματα του Έλληνα δημοσιογράφου Γιώργου Χρηστίδη, και συνεργαζόμενου με ΜΚΟ, για την ανύπαρκτη μικρή Μαρία που πέθανε από τσίμπημα σκορπιού σε ελληνική νησίδα στον Έβρο. Το Spiegel κατά κάποιο τρόπο «τιμωρήθηκε» εκ των έσω. Η Bild, η Taggespiegel και η Frankfurter Allgemeine Zeitung και άλλα Μέσα, ασχολήθηκαν με την απόσυρση των άρθρων του. Μαχαίρι η FAZ για την αξιοπιστία του: «Το νεκρό κορίτσι μπορεί να μην υπήρχε».
Όσο για τον ισχυρισμό των ΝΥΤ ότι «αρκετοί εργαζόμενοι στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας που δικάζονται αυτή τη στιγμή, θα μπορούσαν να κατηγορηθούν άδικα για εμπορία ανθρώπων και κατασκοπεία», η μόνη διερεύνηση που απασχολεί αυτή τη στιγμή τον εισαγγελέα για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, αφορά την οργάνωση HumanRights 360:
Είναι η ΜΚΟ που κατήγγειλε την Ελλάδα για τους 38 και τη μικρή Μαρία στον Έβρο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, στο εν λόγω πόρισμα που υπογράφει ο επικεφαλής της Αρχής, γίνεται λόγος για μία περίεργη διαδρομή εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.
Κατά τον αρμόδιο υπουργό Μηταράκη, το 2019 η ΜΚΟ πήρε από τον ΣΥΡΙΖΑ τη διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων ύψους 20 εκ. ευρώ! Παράλληλα κατά τον ίδιο «μαζί με μία άλλη -στη διοίκηση της οποίας είναι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ- μας πήγαν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» (για τη Μαρία του Έβρου).
Την ίδια στιγμή ο Δημοσιογράφος Γ. Παπαχρήστος στα ΝΕΑ αποκάλυψε υπόθεση «διαπιστωμένης ανάμειξης γνωστού δικηγόρου των Αθηνών» με αλληλέγγυους που δρουν στην Κω, και ο οποίος έχει καταγραφεί να συνομιλεί ως συνεργάτης Τούρκων λαθρεμπόρων για «φορτίο» πριν και μετά την αποστολή του στην Ελλάδα! Το εντυπωσιακό είναι ότι η δικογραφία… «παρέπεσε» για ενάμισι χρόνο! Μετά τη δημοσίευση παρενέβη ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος. Οπότε αγοράζουμε... ποπ κορν και αναμένουμε τον επόμενο ευτελισμό των επί χρήμασι ανθρωπιστών.
Εν τω μεταξύ όλοι αυτοί έχουν ιδεολογική -πολιτική σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και συντονίζονται με τις καταγγελίες του. Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο δυνατός για να καθορίζει διεθνή δημοσιεύματα. Είναι τα κυκλώματα δυνατά και ο ΣΥΡΙΖΑ από πολιτικό συμφέρον και ιδεολογία ταυτίζεται μαζί τους. Όπως στην υπόθεση της πεντάχρονης Μαρίας στον Έβρο.
