Η Αριστερά, που κάποτε παρίστανε τον ηθικό φρουρό απέναντι στον φασισμό, έχει πάψει προ πολλού να κρατάει έστω τα προσχήματα. Την ώρα που η Ρωσία στήνει διεθνή συνέδρια με ναζί, η ευρωπαϊκή και ελληνική Αριστερά εξακολουθεί να αναπαράγει τη ρητορική του Κρεμλίνου για τον «ναζιστή Ζελένσκι» και την «φασιστική Ουκρανία». Επαναλαμβάνει δηλαδή ακριβώς την ίδια προπαγάνδα που κατασκευάζει και διακινεί η Μόσχα.
Στις 12 Σεπτεμβρίου, στο Παλάτι της Αγίας Πετρούπολης -έδρα του τοπικού κοινοβουλίου- πραγματοποιήθηκε το ιδρυτικό συνέδριο της λεγόμενης Διεθνούς Αντιπαγκοσμιοποιητικής Λίγκας των Παλανδίνων. Διοργανωτής; Ο ρώσος ολιγάρχης και προπαγανδιστής Κονσταντίν Μαλοφέεφ. Εμπνευστής και πνευματικός καθοδηγητής; Ο γνωστός φιλόσοφος του ολοκληρωτισμού Αλεξάντρ Ντούγκιν, ο άνθρωπος που θεωρείται ο βασικός ιδεολόγος του Πούτιν.
Πριν καν αρχίσει το συνέδριο, οι «αντιπαγκοσμιοποιητές» έκαναν λιτανεία υπό την αιγίδα του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου, δήθεν για τη μεταφορά των λειψάνων του Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι. Παρόντες στρατιωτικοί, παρακρατικοί και μέλη του φιλοκρατικού αντι-μεταναστευτικού κινήματος «Ρωσική Κοινότητα».
Η θρησκεία, ως συνήθως στη Ρωσία, χρησιμοποιείται για να αγιοποιήσει την πολιτική βία. Στην ίδια αίθουσα, δίπλα στον Ντούγκιν, κάθονταν καθολικοί και προτεστάντες ιερείς που έδωσαν «χριστιανικό» άλλοθι στο πιο ανοιχτά φασιστικό συνέδριο των τελευταίων δεκαετιών. Σύμφωνα με τη ρωσική εθνικιστική ιστοσελίδα Holy Crown, συμμετείχαν είκοσι οργανώσεις από όλο τον κόσμο όπως η Φάλαγγα της Ισπανίας (Falange Española de las JONS), η οποία ακόμη τιμά τους μαχητές της «Μπλε Μεραρχίας» που πολέμησε στο πλευρό της Βέρμαχτ, το Les Nationalistes της Γαλλίας, που ίδρυσαν παλιοί SS και στελέχη του Εθνικού Μετώπου, το ουγγρικό κίνημα Sixty-Four Counties, που ζητά αναθεώρηση των συνόρων της Τριανόν, και νεοναζιστές από τη Γερμανία, τη Σερβία, την Ιταλία, τη Βραζιλία και (φυσικά) την Ελλάδα.
Εκεί όπου η Μόσχα χτίζει τη νέα διεθνή του φασισμού, η Αριστερά κοιτάζει αλλού. Ή, ακόμη χειρότερα, χειροκροτεί. Οι ίδιοι που χαρακτηρίζουν «νεοναζί» τους Ουκρανούς που αντιστέκονται στην εισβολή, κάνουν πως δεν βλέπουν τον πραγματικό ναζισμό που ποζάρει αγκαλιά με τον Πατριάρχη Κυρίλλο. Ας θυμηθούμε: η ίδια Αριστερά είχε κατηγορήσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο για «διχασμό της Ορθοδοξίας» όταν έδωσε αυτοκεφαλία στην Ουκρανική Εκκλησία την οποία επίσης κατηγόρησαν για δίωξη των Ρωσορθοδόξων.
Τον παρουσίασε περίπου ως όργανο της CIA. Σήμερα, όμως, οι «αντιφασίστες» δεν βρίσκουν κουβέντα να πουν για τον Πατριάρχη Μόσχας που ευλογεί φασίστες και ψέλνει για την «ιερή Ρωσία». Αυτό δεν είναι απλή υποκρισία. Είναι στρατηγική. Το Κρεμλίνο επιδιώκει ρωσική κυριαρχία στον ορθόδοξο και πρώην σοβιετικό χώρο και ταυτόχρονα ιδεολογική ηγεμονία της άκρας δεξιάς ή άκρας αριστεράς στη Δύση.
Θρησκεία, εθνικισμός και συνωμοσιολογία συνθέτουν τη νέα εξαγώγιμη ιδεολογία της Μόσχας. Έναν ρωσικό φασισμό με χρυσό σταυρό και μαύρο ήλιο.
Κι όμως, για την ελληνική και διεθνή Αριστερά, ο πραγματικός εχθρός είναι πάντα οι φιλελεύθεροι και οι συντηρητικοί. Εκείνοι που υπερασπίζονται την ελευθερία του λόγου, την ιδιοκτησία, την ατομική ευθύνη. Αυτοί είναι «ακροδεξιοί». Έτσι χαρακτήρισαν χθες τα ελληνικά αριστερά μέσα και τη Μαρία Κορίνα Ματσάδο, τη γυναίκα που τόλμησε να αντισταθεί στο τυραννικό καθεστώς της Βενεζουέλας και μόλις τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης 2025.
Το ίδιο έκαναν και με τον Charlie Kirk, έναν αμερικανό συντηρητικό σχολιαστή που δολοφονήθηκε υπερασπιζόμενος το δικαίωμα στη διαφορετική άποψη και την ελευθερία του λόγου.
Η ειρωνεία είναι πως ενώ η Αριστερά βάζει εύκολα τη στάμπα του «φασίστα» σε κάθε φιλελεύθερο ή συντηρητικό, οι δικοί της «σύμμαχοι» και παλιοί σύντροφοι δηλώνουν ανοιχτά φασίστες, φωτογραφίζονται με ναζί και υμνούν την απολυταρχία.
Η εικόνα είναι πλέον καθαρή: Η ρωσική προπαγάνδα δεν χρειάζεται τρολ και bots. Έχει την Αριστερά. Την ίδια Αριστερά που άλλοτε φώναζε «No pasarán», σήμερα προσκυνά στο Κρεμλίνο - κυριολεκτικά.
Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάει πια.
