Οι άνθρωποι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Μόλις πέρασε μια δεκαετία από τα γεγονότα που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία και όμως ήδη ετοιμαζόμαστε να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Θυμάμαι, στις αρχές του 2004, τη διαφωνία μου με τον τότε διευθυντή της εφημερίδας όπου εργαζόμουν ως αρθρογράφος, σχετικά με την υποστήριξη της υποψηφιότητας του Γιώργου Παπανδρέου, για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Η δική μου άποψη ήταν πως έναν πρωθυπουργό που έχει αφήσει ουσιαστικό έργο - θεσμικό και υποδομών - δεν τον αλλάζεις πριν χάσει εκλογές. Η αντίθετη άποψη υποστήριζε ότι ο Κώστας Σημίτης, είχε φθαρεί και πως μια αλλαγή ηγεσίας ίσως ανέτρεπε τα δυσμενή δημοσκοπικά δεδομένα.
Η αλλαγή τελικά έγινε. Το «δαχτυλίδι» πέρασε στον ΓΑΠ, ο οποίος εξελέγη στις 8 Φεβρουαρίου 2004, ως ο μοναδικός υποψήφιος, με τη συμμετοχή πάνω από 1 εκατ. πολιτών. Στις εκλογές του Μαρτίου η Νέα Δημοκρατία επικράτησε με 45,36%, ενώ το ΠΑΣΟΚ περιορίστηκε στο 40,55%. Ο ΓΑΠ έχασε και τις εκλογές του 2007 πριν κερδίσει εκείνες του 2009, με το περιβόητο «λεφτά υπάρχουν», συγκεντρώνοντας σχεδόν τον ίδιο αριθμό ψήφων με το 2004.
Ο Κώστας Καραμανλής, που κέρδισε τις εκλογές του 2004 και του 2007, παρέδωσε το 2009 μια χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας. Ο ΓΑΠ την παρέλαβε σε αυτή την κατάσταση και την οδήγησε τελικά στη χρεοκοπία, όταν - με καθυστέρηση - αναγνώρισε το πραγματικό μέγεθος της κρίσης.
Το 2025, δεκαπέντε χρόνια μετά τη χρεοκοπία και δέκα χρόνια μετά την άνοδο των «παλαβών» των δύο άκρων στην εξουσία - όπως ο Α. Τσίπρας γράφει στο βιβλίο Ιθάκη - που μας κόστισε πάνω από 100 δισ. επιπλέον, οι περισσότεροι δείχνουν να έχουν ξεχάσει τα μαθήματα του 2010.
Εκεί που την προηγούμενη δεκαετία οι Έλληνες υπουργοί Οικονομικών γίνονταν δέκτες παρατηρήσεων, νουθεσιών ή ακόμα και ειρωνείας, το 2025 ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών είναι υποψήφιος για την προεδρία του Eurogroup και η Ελλάδα αναφέρεται διεθνώς ως παράδειγμα προς μίμηση - ακόμη και στη Γερμανία.
Ο Joachim Nagel, πρόεδρος της Bundesbank, χαρακτήρισε το 2025 την Ελλάδα «πηγή έμπνευσης για όλη την Ευρώπη». Σε δημόσια ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, δήλωσε ότι αισθάνεται «βαθύ θαυμασμό» για την οικονομική αναμόρφωση της χώρας και ότι η ελληνική εμπειρία δείχνει πως οι δύσκολες μεταρρυθμίσεις, όσο επώδυνες και αν είναι, αποδίδουν.
Την ίδια χρονιά, στον Κυριάκο Μητσοτάκη, απονεμήθηκε το «Ludwig Erhard Award». Η βράβευση θεωρήθηκε αναγνώριση όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά συνολικά για την ελληνική κυβέρνηση και τη χώρα: δημοσιονομική σταθερότητα, οικονομική ανάκαμψη, μεταρρυθμίσεις, αύξηση της απασχόλησης και προσέλκυση επενδύσεων. Μια ολοκληρωμένη «μεταμνημονιακή στροφή» που πλέον αναγνωρίζεται διεθνώς - ακόμη και από εκείνους που κάποτε μας ασκούσαν την πιο αυστηρή κριτική.
Στο εσωτερικό όμως η δυσανεξία συνεχώς φουντώνει. Οι πικρές μνήμες της χρεοκοπίας ξεχάστηκαν.
Την ίδια λοιπόν διαφωνία που εκδήλωσα το 2004 εξέφρασα και φέτος στις αρχές του χρόνου όταν άκουσα το σενάριο για αντικατάσταση του «φθαρμένου» πρωθυπουργού με άλλο στέλεχος της παράταξης και πως το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών είναι ευκαιρία για να εκδηλωθεί αυτό το «ολιγαρχικό» πραξικόπημα.
Έξω πάμε καλά λοιπόν μέσα όχι...
📬🖊️ Επιστολές αναγνωστών
Σχετικά με τα εναέρια δίκτυα οπτικών ινών
Αγαπητέ κ. Στούπα,
Είναι εμφανές ότι ο αναγνώστης που σας απέστειλε την επιστολή περί δικτύων οπτικών ινών, ουδεμία σχέση με την τηλεπικοινωνιακή αγορά έχει και απλά ενοχλείται διότι στην περιοχή κατοικίας/εργασίας του εμφανίστηκαν καλώδια οπτικών ινών που τον ενοχλούν αισθητικά, όπως κάποιους ενοχλούν αισθητικά και οι ανεμογεννήτριες για παράδειγμα.
Ευτυχώς, με τις δυνατότητες του ΑΙ είναι πολύ γρήγορο και εύκολο να καταλάβει κανείς ότι πρόκειται για συνηθισμένη πρακτική σε χώρες κάθε άλλο παρά «υποβαθμισμένες» για να υπάρξει ταχεία επέκταση δικτύου. Προφανώς, δεν τίθεται κανένα θέμα ανταγωνισμού ή οτιδήποτε σχετικό - μακάρι και η ΕΥΔΑΠ ή άλλοι πάροχοι δικτύων να χρησιμοποιούσαν τις υποδομές τους προς όφελος όλων.
Εκτός αν θεωρούμε την Ιρλανδία, την Ιταλία ή τη Γαλλία υπανάπτυκτες;
Ιδού τι είχε να πει (και επιβεβαίωσα) εντός ολίγων λεπτών το Google Gemini AI...
«Η αξιοποίηση των υφιστάμενων δικτύων ηλεκτρικού ρεύματος για την ανάπτυξη οπτικών ινών είναι μια εξαιρετικά δημοφιλής στρατηγική στην Ευρώπη. Αυτή η συνέργεια επιτρέπει την ταχύτερη και φθηνότερη ανάπτυξη δικτύων (μειώνοντας το κόστος εκσκαφών έως και 80%), ειδικά σε αγροτικές ή ημιαστικές περιοχές.
Για να είμαστε ακριβείς, πρέπει να διαχωρίσουμε δύο κατηγορίες:
Δίκτυα Κορμού (Backbone): Σχεδόν όλες οι χώρες χρησιμοποιούν τα δίκτυα Υψηλής Τάσης για μεταφορά δεδομένων (καλώδια OPGW).
Δίκτυα Πρόσβασης (Last Mile): Εδώ βρίσκεται η ουσία της ερώτησής σας (FTTH - Fiber to the Home), όπου η ίνα φτάνει στον τελικό χρήστη μέσω των κολώνων της Χαμηλής/Μέσης Τάσης.
Ακολουθούν οι χώρες που ξεχωρίζουν για τη χρήση εναέριων δικτύων ηλεκτρισμού για οπτικές ίνες:
1. Ιρλανδία (Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα)
Η Ιρλανδία αποτελεί ίσως το πιο επιτυχημένο μοντέλο αυτής της πρακτικής στην Ευρώπη μέσω της εταιρείας SIRO.
Τι είναι: Μια κοινοπραξία μεταξύ της κρατικής εταιρείας ηλεκτρισμού (ESB) και της Vodafone.
Μέθοδος: Χρησιμοποιούν αποκλειστικά το υφιστάμενο δίκτυο της ESB. Οι οπτικές ίνες «τρέχουν» πάνω στις κολώνες ηλεκτρισμού ή μέσα στους υπόγειους αγωγούς ρεύματος για να φτάσουν στα σπίτια.
Εναέριο ή Υπόγειο: Μεγάλο μέρος του δικτύου είναι εναέριο, καθώς αξιοποιούνται οι ξύλινες και τσιμεντένιες κολώνες διανομής στις γειτονιές.
2. Ιταλία
Η Ιταλία πρωτοστάτησε με το μοντέλο της Open Fiber.
Ο Ρόλος της Enel: Η Enel (η αντίστοιχη ΔΕΗ της Ιταλίας) ήταν αρχικά βασικός μέτοχος. Η στρατηγική ήταν να περάσουν οπτικές ίνες την ώρα που άλλαζαν τους μετρητές ρεύματος σε «έξυπνους».
Εναέριο Δίκτυο: Σε πολλές αγροτικές περιοχές («white areas») και ιστορικά κέντρα όπου το σκάψιμο απαγορεύεται ή είναι ασύμφορο, η Open Fiber έχει αναπτύξει εκτεταμένα εναέρια δίκτυα οπτικών ινών πάνω στις υποδομές διανομής ρεύματος.
3. Γαλλία
Στη Γαλλία, η χρήση των εναέριων υποδομών είναι θεσμοθετημένη και πολύ κοινή.
Συνέργεια: Η Enedis (ο διαχειριστής δικτύου διανομής) επιτρέπει στους παρόχους τηλεπικοινωνιών να «κρεμούν» οπτικές ίνες στις κολώνες της Χαμηλής Τάσης.
Περιοχές: Αυτό είναι ο κανόνας στις αγροτικές περιοχές (Rural zones), όπου τα δίκτυα RIP (Réseaux d'Initiative Publique) αναπτύσσονται κυρίως εναέρια για λόγους κόστους.
4. Ισπανία
Η Ισπανία έχει ένα από τα μεγαλύτερα δίκτυα FTTH στην Ευρώπη, και αυτό οφείλεται στην ευελιξία των εγκαταστάσεων.
Μέθοδος: Η Telefónica και άλλοι πάροχοι χρησιμοποιούν εκτενώς τις προσόψεις κτιρίων και τις κολώνες ηλεκτρισμού για την ανάπτυξη της ίνας.
Εναέριο: Είναι πολύ συνηθισμένο να βλέπετε καλώδια οπτικών ινών να «οδεύουν» παράλληλα με τα καλώδια ρεύματος σε προαστιακές περιοχές.
5. Πολωνία & Ρουμανία (Ανατολική Ευρώπη)
Στις χώρες αυτές, η εναέρια ανάπτυξη είναι κυρίαρχη.
Πολωνία: Οι εταιρείες ενέργειας (π.χ. PGE) νοικιάζουν τις υποδομές τους για το πρόγραμμα ψηφιακής Πολωνίας (POPC). Η πλειοψηφία των αγροτικών συνδέσεων είναι εναέριες.
Ρουμανία: Ιστορικά γνωστή για τα εναέρια δίκτυά της. Αν και γίνονται προσπάθειες υπογειοποίησης (NetCity στο Βουκουρέστι), στην υπόλοιπη χώρα η οπτική ίνα φτάνει στα σπίτια σχεδόν αποκλειστικά μέσω των κολώνων ηλεκτρισμού.
Τεχνική Σημείωση: Πώς γίνεται η εναέρια εγκατάσταση;
Υπάρχουν δύο κύριοι τρόποι που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις χώρες:
ADSS (All-Dielectric Self-Supporting): Ένα καλώδιο που είναι αρκετά δυνατό για να στηρίζεται μόνο του ανάμεσα στις κολώνες, χωρίς να άγει ηλεκτρισμό (ώστε να είναι ασφαλές δίπλα στα καλώδια ρεύματος).
Lashing/Wrapping: Η οπτική ίνα τυλίγεται γύρω από το υπάρχον καλώδιο γείωσης ή ουδέτερου αγωγού.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;
Αξίζει να σημειωθεί ότι και στην Ελλάδα ο ΔΕΔΔΗΕ τρέχει αντίστοιχο πρόγραμμα. Έχει ξεκινήσει διαγωνισμούς για την ανάπτυξη εναέριου δικτύου οπτικών ινών πάνω στις κολώνες Χαμηλής Τάσης.
Ο στόχος είναι να καλυφθούν περιοχές που δεν είναι ελκυστικές για τους ιδιώτες παρόχους (ημιαστικές/αγροτικές), χρησιμοποιώντας τις υφιστάμενες κολώνες για γρήγορη ανάπτυξη."
Σε περίπτωση δημοσίευσης παρακαλώ χρησιμοποιήστε τα αρχικά μου.
Με εκτίμηση,
Γ.Μ.
