Με επιθέσεις που υπερβαίνουν πλέον τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης και αγγίζουν εκείνα της χυδαιότητας σε βάρος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκου Μητσοτάκη, προσπαθεί η κυβέρνηση να καλύψει την διαρκή αδυναμία της να διαχειριστεί τα μεγάλα προβλήματα, αλλά και τις συνέπειες που έχουν οι πολιτικές της στην ίια τη χώρα χώρα, η οποία, ακριβώς λόγω των επικίνδυνων κυβερνητικών χειρισμών, έχει μπει τις τελευταίες εβδομάδες σε μία νέα περίοδο αναταράξεων.
Αιτία για την αήθη επίθεση που δέχθηκε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι το γεγονός ότι αντέδρασε έντονα, ως όφειλε, στα επικοινωνιακά παιχνίδια και στους μικροκομματικούς τακτικισμούς της κυβέρνησης που περιέπλεξαν για μία ακόμη φορά την διαδικασία ολοκλήρωσης της β΄ αξιολόγησης, επανέφεραν σύννεφα αβεβαιότητας πάνω από τη χώρα και έθεσαν σε νέα δοκιμασία τις σχέσεις με τους θεσμούς.
Το γεγονός ότι προειδοποίησε πως το κόμμα του, ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη, δεν θα επιτρέψει στην κυβέρνηση "να παίζει τις τύχες της χώρας στα ζάρια", αντί πολιτικών απαντήσεων προκάλεσε κυβερνητικές αντιδράσεις σε ύφος "Πολάκηδων". Με υπονοούμενα που ανάγκασαν τη ΝΔ όχι μόνο να καταγγείλει "χυδαιότητα" σχολιάζοντας ότι "προφανώς το Μέγαρο Μαξίμου προσέλαβε τον κ. Πολάκη για να γράφει ανακοινώσεις", αλλά και να απευθυνθεί στην κοινωνία και τους πολίτες μιλώντας για το "άλλο ήθος και ύφος εξουσίας" που αξίζει η χώρα και που η ίδια δεσμεύεται να κάνει πράξη μετά την πολιτική αλλαγή.
Από το ύφος των τελευταίων κυβερνητικών ανακοινώσεων δεν μένει καμία αμφιβολία πλέον για το ότι βρίσκεται σε εξέλιξη από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ σχέδιο όξυνσης και διχασμού. Είναι προφανές ότι αναζητά σε αυτό ένα τελευταίο καταφύγιο, με την ελπίδα να καταφέρει να διασωθεί πολιτικά. Προοπτική όμως που καθίσταται πλέον ολοένα και πιο απόμακρη για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένης της απόλυτης δυσαρμονίας ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην ελληνική κοινωνία, η οποία σε ποσοστό 90% εμφανίζεται απογοητευμένη και εξοργισμένη από τα κυβερνητικά πεπραγμένα. Είναι σαφές ότι οι Έλληνες πολίτες αρνούνται να ακούσουν τη γλώσσα του διχασμού και ακολουθήσουν το μονοπάτι της όξυνσης που επιλέγουν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, ο οποίος έχει φθάσει πλέον να απευθύνεται μόλις στο 10% των Ελλήνων. Σε αυτούς που, όπως έχει τονίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, "δεν θέλουν καμία αλλαγή, αρνούνται να δουν τι έχει συμβεί στη χώρα αυτά τα δύο χρόνια, επιρρίπτουν με μεγάλη ευκολία τις δικές τους ευθύνες στους άλλους και σε αυτούς που έχουν προσωπικό όφελος από την σημερινή κυβέρνηση".
Το γεγονός ότι σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει αποκτήσει και σε προσωπικό επίπεδο μεγάλο προβάδισμα έναντι του πρωθυπουργού, ενώ αυξάνεται διαρκώς ο βαθμός εμπιστοσύνης των πολιτών στον ίδιο και στο σχέδιο της ΝΔ για έξοδο της χώρας από την κρίση, είναι σαφές ότι οδηγεί την κυβέρνηση σε κινήσεις πολιτικού πανικού. Τι άλλο προδίδει άλλωστε η προσπάθεια να χρεώσει στους πολιτικούς αντιπάλους την δική της ανικανότητα που κρατά τη χώρα καθηλωμένη, αφού πρώτα της προκάλεσε τεράστιο πισωγύρισμα με την αχρείαστη διετή παράταση της κρίσης;
Αλλά ακόμη περισσότερο και το γεγονός ότι είναι η πρώτη κυβέρνηση που επιχειρεί να φορτώσει τις επιπτώσεις της δικής της αδυναμίας να ασκήσει αποτελεσματική πολιτική στους... διαδόχους της στην εξουσία; Και μόνο αυτό είναι χαρακτηριστικό του αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται. Και εξηγεί όχι μόνο την σπασμωδικότητα των αντιδράσεων, αλλά και το ύφος και το ήθος με το οποίο έχει αρχίσει ήδη από τώρα να... αντιπολιτεύεται την επόμενη κυβέρνηση.
