«Θρίλερ», «ηφαίστειο», «καζάνι που βράζει», «στα χαρακώματα», είναι μερικοί δραματοποιημένοι τίτλοι που καλύπτουν τη φαρσοκωμωδία που διεξάγεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως ήμασταν οι μόνοι που από την αρχή εκλογής του Στέφανου δεν δραματοποιήσαμε τα γεγονότα και πήραμε στον πλάκα την όλη διαδικασία.
Δεν διαθέτουμε… κληρονομικό χάρισμα. Ήταν απλώς ο τρόπος με τον οποίο εξελέγη ο πολιτικός τουρίστας Stefanos: Με αντίτιμο δύο ευρώ, με αστεία «αρματωσιά» τη διαβεβαίωση ότι γνωρίζει καλύτερα αγγλικά και οικονομία από τον Μητσοτάκη, και με την ανεχέγγυα υπόσχεση ότι είναι ο μόνος που μπορεί να τον νικήσει.
Και το κοινό του ΣΥΡΙΖΑ αποπολιτικοποιημένο, αλιευμένο στους καιρούς της εύκολης οργής των πλατειών, θεωρούσε ως πολιτικό αγώνα την έκφραση αντιμητσοτακικού μένους. Δεν έκαναν αγώνα ενάντια σε όποιας μορφής Δεξιά. Και πως να κάνουν άλλωστε αφού με την παλαιολιθική υπερδεξιά συγκυβέρνησαν;
Ούτως ή άλλως από την ανάληψη της κυβέρνησης από τον Μητσοτάκη, δεν τους δόθηκαν ευκαιρίες αντιδεξιάς συσπείρωσης. Μέχρι και γάμο ομοφυλοφίλων τους έφερε, κάτι που δεν τόλμησαν οι ίδιοι. Έτσι ως αντιδεξιά έκφραση εξέλαβαν την εστίαση στο πρόσωπο Μητσοτάκη που έγινε το τοτέμ του άσβεστου μίσους τους. Και ήταν φυσικό να στρατευθούν στη στήριξη αυτού που υποσχέθηκε την εκπλήρωση του ποθούμενου ονείρου τους. Την ήττα του απόλυτου κακού!
Γι’ αυτό αναμέναμε -στο περίπου- αυτά που συμβαίνουν. Ένας τυχάρπαστος τύπος, όλο φρου φρου και αρώματα (καμία νύξη σεξουαλικότητας. Εννοούμε οργανικό μέλος της χρυσής νεολαίας του Μανχάταν και της ανατολικής ακτής), πρώην θαυμαστής του Μητσοτάκη, λειτούργησε σαν επενδυτής της Wall Street. Είδε μια εταιρία σε πτώχευση και επένδυσε. Το είπε ο ίδιος άλλωστε. «Είδα ένα κενό στο πολιτικό σκηνικό και μπήκα». Το «κενό» ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ…
Χθες, ευρισκόμενος στο Λονδίνο, δεν καταδέχτηκε καν να συμμετάσχει διαδικτυακά στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας που συνήλθε με αντικείμενο τον ίδιο και με σενάριο την πρόταση προς την κεντρική Επιτροπή για έκπτωσή του από το αξίωμα.
Η έκρηξη των 17 μελών της Π.Γ. που συνυπέγραψαν το αίτημα σύγκλησης του Οργάνου, αφορούσε το αδιανόητο ερωτηματολόγιο μέσα από τον ιστότοπο του ΣΥΡΙΖΑ, για το αν θα πρέπει να καταργηθεί ο όνομα και το λογότυπο. Και ενώ με αυτή την αλλοπρόσαλλη ενέργεια ξεσήκωσε εναντίον του ακόμη και πρώην υποστηρικτές του (Παππάς, Πολάκης, ξάδερφος Τσίπρα, κ.α.), χθες τους καθησύχασε ότι… δεν τρέχει και τίποτα.
Η τους δουλεύει ή δεν καταλαβαίνει τον ρόλο που έχει αναλάβει. Πρόεδρος κόμματος, πέντε ημέρες πριν την έναρξη του συνεδρίου, απευθύνει στο κοινό του θεμελιακά ερωτήματα σε σχέση με το όνομα το κόμματος, το σήμα του και την ιδεολογικοπολιτική του θέση. Θέματα που δεν τα έθεσε στον προσυνεδριακό διάλογο.
Για να είμαστε ειλικρινείς, η ουσία δεν ήταν τόσο τα ερωτήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν άλλαξε και τίτλο και όνομα χωρίς να ανοίξει μύτη. Ήταν κυρίως το αψυχολόγητο της συγκυρίας. Και φυσικά τα λυμφατικά ποσοστά των δημοσκοπήσεων. Αν οι δημοσκοπήσεις έδειχναν άνω του ποσοστού των τελευταίων εκλογών, θα ήταν όλα μέλι - γάλα.
Πάντως, ενώ το κόμμα υφίστατο… λιποθυμικά επεισόδια κατ' εξακολούθησιν, τους λέει από το Λονδίνο δι' επιστολής, μην ανησυχείτε δεν θα τα συζητήσουμε αυτά στο συνέδριο. Απλώς θέλω να ακούσω τη γνώμη της κοινωνίας. Μα μόνο οι πτωχοί τω πνεύματι θεωρούν ότι αυτά δεν θα συζητηθούν πλέον στο συνέδριο, έτσι που τα κατάφερε, εξ αφελείας ή σκοπιμότητας. Θα είναι το κυρίαρχο θέμα πλέον.
Ο Κασσελάκης είναι δυνατόν να καθαιρεθεί, εάν το 50%+1 των μελών της Κεντρικής Επιτροπής θέσει θέμα ηγεσίας στο συνέδριο, οπότε θα τεθεί θέμα προέδρου πριν τις ευρωεκλογές.
Σίγουρα είναι δύσκολο έως αυτοκτονικό να ληφθεί σήμερα από την Π.Γ όποια απόφαση για το μέλλον του Προέδρου, δύο ημέρες πριν το συνέδριο που ξεκινά την Πέμπτη. Υπάρχει το σενάριο, εκπίπτοντος του Κασσελάκη από την Προεδρία, το κόμμα να οδεύσει προς τις εκλογές με ένα στέλεχος κοινής αποδοχής, π.χ. Γεροβασίλη, και μετά να εκδηλώσει ο Τσίπρας πρόθεση επαναφοράς του.
Το σενάριο βασίζεται στη σημειολογία των γεγονότων. Τελευταίως, των σφοδρών αντιδράσεων κατά του Στέφανου ήρξαντο στελέχη προσκείμενα στον Τσίπρα. Πρώτος ο Φλαμπουράρης που πριν μια εβδομάδα κατηγόρησε τον Κασσελάκη για αυταρχική συμπεριφορά και αποχώρησε από τη συνεδρίαση της Π.Γ. Και προχθές η Γεροβασίλη που ήταν ο κινητήριος μοχλός της χθεσινής σύγκλησης του ιδίου Οργάνου, με αφορμή τα ερωτήματα του Στέφανου.
Τα σενάρια βέβαια είναι για να καίγονται. Άλλωστε ο Τσίπρας, όσο και αν δεν γνωρίζει ιστορία, έχει επίγνωση ότι ουδείς «φευγάτος» επανήλθε στη θέση της πρώτης του δόξης - εξαιρέσει του πρώτου Καραμανλή, ο οποίος όμως και άλλο κύρος είχε, και επανήλθε υπό ειδικές εθνικές συνθήκες.
Δύσκολο μέλλον για το μόρφωμα ΣΥΡΙΖΑ που ποτέ δεν έγινε πολιτικό κόμμα. Ήταν πολιτική έκφραση οργής και κοινωνικού μίσους, ενώ οργανωτικά ήταν μια πρόχειρη συρραφή δεκατριών αριστερών και αριστερίστικων οργανώσεων, χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο, και με συγκολλητική ουσία την εξουσία. Αυτή απομακρύνθηκε και ο ΣΥΡΙΖΑ νομοτελειακά θρυμματίζεται.
