Όταν η οργή γίνεται κόμμα: Ο κίνδυνος των Τεμπών

Ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε χαρακτηρίσει την ηγεσία της αντιπολίτευσης ως «φοιτητοπαρέα» (με την έννοια της «φοιτητικής ξεγνοιασιάς») σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ 100,3 και στον δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα, στις 16 Μαΐου 2023.

Στη συνέντευξη αυτή, ενόψει των εκλογών της 21ης Μαΐου 2023, ο Σαββόπουλος είχε εκφράσει την άποψή του για την πολιτική κατάσταση, υποστηρίζοντας την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας και σχολιάζοντας ότι ορισμένα κόμματα της αντιπολίτευσης διατηρούν «ένα παλιό είδος φοιτητικής ξεγνοιασιάς» και μια «υπερβολική και αδικαιολόγητη αυτοπεποίθηση», που θεωρεί επικίνδυνη.

Φοβάμαι πως ο «παλμογράφος» της ελληνικής κοινωνίας τις τελευταίες δεκαετίες, Δ. Σαββόπουλος, ήταν ιδιαίτερα επιεικής τότε, καθώς η διαχείριση της τυμβωρυχίας που επιχειρείται στα Τέμπη για πάνω από δύο χρόνια, πέραν της ηθικής εξαχρείωσης, μαρτυρά μια παντελή απουσία ικανότητας αυτοσυντήρησης για τα περισσότερα κόμματα και κομματίδια του ελληνικού κοινοβουλίου, που αποτελεί καθρέφτη της διαχρονικής ιστορικής ζάλης της ελληνικής κοινωνίας.

Παρακολουθώ την ευκολία με την οποία κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που σύμφωνα με τα ειωθότα μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας αποτελούν οιωνεί αναπληρωτές του κόμματος που κυβερνά, ακολουθούν τη χειραγωγούμενη υστερία του πλήθους σε σχέση με τα Τέμπη.

Δεν διδάχθηκαν τίποτα από την εκτόξευση της παρέας της κας. Κωνσταντοπούλου, που παριστάνει το κόμμα, στη δεύτερη θέση των δημοσκοπήσεων έστω και για μερικούς μήνες. Βέβαια, στη συνέχεια κατέπεσε, αλλά μόνο όταν εμφανίστηκε στον ορίζοντα η προοπτική ενός καθαρόαιμου κόμματος της συναισθηματικής εκμετάλλευσης, που επιχειρείται με την τυμβωρυχία των Τεμπών.
Η δυναμική που θα είχε ένα κόμμα το οποίο θα εκμεταλλευόταν την οργή και τη συναισθηματική σύγχυση ενός πολύνεκρου δυστυχήματος, θα μπορούσε να απορροφήσει μεγάλα τμήματα των κομμάτων της αντιπολίτευσης και εξ ολοκλήρου τις πολιτικές αγέλες των αντισυστημικών συσπειρώσεων.

Ένα τέτοιο σχήμα θα επανασυσπείρωνε απέναντί του ό,τι έχει απομείνει από τη φθίνουσα εκλογική δύναμη των μετριοπαθών νοικοκυραίων, υπό τη σκέπη της φθαρμένης από την πολύχρονη παρουσία στην εξουσία Νέας Δημοκρατίας, σε βάρος των μετριοπαθών παρατάξεων της αντιπολίτευσης.

Η άκριτη υιοθέτηση των αιτημάτων των τυμβωρύχων των Τεμπών θα μπορούσε να εκμηδενίσει –και όχι να ωφελήσει– τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Δεν το καταλαβαίνουν, όπως και στις αρχές της περασμένης δεκαετίας ο Αντώνης Σαμαράς δεν καταλάβαινε ότι η υιοθέτηση της αντιμνημονιακής ρητορικής, αντί να ωφελήσει τη Νέα Δημοκρατία, την έστειλε στο ιστορικό χαμηλό του 18%.

Η χώρα έχει το ευτύχημα κάθε τριάντα περίπου χρόνια να εκλέγει κάποιον σαν τον Σημίτη ή τον Μητσοτάκη, που την πηγαίνουν 20 χρόνια μπροστά. Στο μεσοδιάστημα, όμως, με διάφορους Καραμανλήδες, Παπανδρέου, Σαμαράδες και Τσίπρες παραμένει στάσιμη. Έτσι, όμως, δεν γίνεται δουλειά, γιατί κάθε 30 χρόνια χάνει 10, ενώ ο κόσμος προχωράει...

Όσοι έχουν αντιρρήσεις ας ανατρέξουν στα έργα υποδομής που άφησε πίσω η οκταετία Σημίτη, αρκετά για να εκτοξεύσουν τη χώρα από τη Μεσανατολική ζώνη στην Ευρωπαϊκή. Στη μιάμιση ήδη θητεία Μητσοτάκη η Ελλάδα έχει αποκτήσει πιο προωθημένο ψηφιακό κράτος από τις περισσότερες χώρες στην Ευρώπη, μειώνει το χρέος, αποκτά αμυντική υπεροπλία στην περιοχή και τα πολλά δημόσια πανεπιστήμια έχουν αποκτήσει ξενόγλωσσα τμήματα ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία θα λειτουργήσουν μη κρατικά.

Αυτά δεν είναι αυτονόητα στα βαλκανική χερσόνησο.
 
*Τον χαρακτηρισμό του Δ. Σαββόπουλου ως «παλμογράφου του ρυθμού της κοινωνίας» τον δανείστηκα από παλιό άρθρο του Γ. Καραμπελιά στο Άρδην:

«Ο Νιόνιος, πιστός παλμογράφος των κοινωνιών της Δύσης και κατεξοχήν της ελληνικής κοινωνίας, θα γιορτάσει το μεταπολιτευτικό ξεφάντωμα των αρχών της δεκαετίας του 1980, με τα Τραπεζάκια έξω το 1983 (Ας κρατήσουν οι χοροί).
Βλέπε: Ο Διονύσης Σαββόπουλος και το εκκρεμές της ιστορίας
https://ardin-rixi.gr/archives/250510
 
 
📬🖊️ Επιστολές αναγνωστών

Ελλάδα-Τουρκία

Κύριε Στούπα,

Δεν καταλαβαίνω τους υποστηρικτές του Ερντογάν και Πούτιν ελληναράδες. Αυτοί μάλλον είναι ραγιάδες και όχι Έλληνες.
Πριν την ακύρωση του ραντεβού Μητσοτάκη - Ερντογάν φώναζαν ότι δεν πρέπει να πάει στο ραντεβού ο Μητσοτάκης γιατί θα πουλήσει τα ελληνικά συμφέροντα στον Σουλτάνο.

Όταν οι Τούρκοι ακύρωσαν τη συνάντηση, πάλι φταίει ο Μητσοτάκης, διότι ο Ερντογάν δεν μας υπολογίζει ούτε μας σέβεται.
Σημειωτέον ότι οι Τούρκοι ακύρωσαν και τη συνάντηση Μελόνι - Ερντογάν, αλλά στην Ιταλία δεν βγήκαν μαχαίρια ούτε κραυγές κατά της Μελόνι.

Ακολούθως, με την επίσκεψη του Ερντογάν στον Λευκό Οίκο, τι δεν είπαν οι ραγιάδες μας! Ούτε λίγο ούτε πολύ, θα γίνουμε τουρκική επαρχία εξαιτίας του άχρηστου και ανεπαρκούς Μητσοτάκη.

Για να δούμε τι κατόρθωσε ο πετυχημένος Ερντογάν στις ΗΠΑ.

Συμφώνησε για την αγορά LNG από τις ΗΠΑ με τεράστιο κόστος και τίποτα άλλο, παρά μόνο κολακευτικά λόγια και τη διαπίστωση ότι ο Ερντογάν γνωρίζει από στημένες εκλογές. Επίσης, ανιστόρητος ο Τραμπ τον συνεχάρη για την ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ μετά από 2000 χρόνια. Οι Τούρκοι ήρθαν στην περιοχή πριν 1400 χρόνια. Λησμόνησε ο Τραμπ τις σφαγές των Τούρκων από Άραβες στη Συρία κατά τη διάρκεια του Α΄ ΠΠ. Τότε η Συρία απαλλάχθηκε από την κυριαρχία των Οθωμανών.

Τι έκανε ο «άχρηστος» Μητσοτάκης από το ’19:

Α. Ισχυροποίηση της Ελληνικής Αεροπορίας και του Ελληνικού Ναυτικού.
Β. Ισχυροποίησε τον Ελληνικό Στρατό και την άμυνα των ελληνικών νησιών.
Γ. Η ενίσχυση των παραπάνω συνεχίζεται χωρίς την «άδεια» της Τουρκίας.
Δ. Θαλάσσια πάρκα και χωροταξικός χάρτης. Σύμβαση με την Chevron.
Ε. Σχεδόν ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου από Ελλάδα και Αίγυπτο.
ΣΤ. Και πολλά άλλα, για τα οποία, μαζί με τα παραπάνω, οι ραγιάδες μας κλαίνε γιατί χάλασε το αφήγημά τους.
Εγώ δεν τους λυπάμαι, παρά μόνο θα τους πω: ΝΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.
 
Χ.Τ.