Η υπερβολική σιγουριά των ΝΔτων ότι το 41,3% του Κώστα Μπακογιάννη, στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών φαινόταν απροσπέλαστο στον δεύτερο γύρο από το 14,2% του Χάρη Δούκα, τους κράτησε στον καναπέ αντί να τους στείλει στην κάλπη.
Έτσι μας προέκυψε δήμαρχος Αθηναίων ο Χάρης Δούκας. Αλεξιπτωτιστής στην κεντρική πολιτική σκηνή χάριν της ένδειας του ΠΑΣΟΚ σε υποψήφιο υψηλής εμβέλειας για τον κεντρικό Δήμο της χώρας, αποδείχτηκε κατώτερος προσδοκιών, παρά τα επιστημονικά εχέγγυα που διανθίζουν το βιογραφικό του.
Η Αθήνα επί της θητείας του είναι βρώμικη όσο ποτέ άλλοτε, τα πεζοδρόμια φθαρμένα και κατειλημμένα από καθίσματα, αλλά ο δήμαρχος ασχολείται με άλλα, μεγάλα και σπουδαία, για τα οποία τον προορίζει η μεγαλοσύνη του.
Πριν αφιερωθεί στην επίλυση των προβλημάτων της πόλης, πριν καν ενημερωθεί γι’ αυτά, θέλησε να γίνει και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αφού η θέση του δημάρχου ήταν αχαμνή για την φιλαυτία και τη φιλοδοξία του. Οσο για τους δημότες… ας πρόσεχαν.
Έκτοτε, στην προσπάθειά του να καταλάβει χώρο στην κεντρική πολιτική σκηνή, παρεμβαίνει ως μη όφειλε σε θέματα πέραν της θεσμικής και κομματικής αρμοδιότητάς του, υπονομεύοντας και το κόμμα του.
Πρόσφατα π.χ. έκανε δηλώσεις για το αν θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ να συνομιλήσει με τον Αλέξη Τσίπρα (Αυτόν που χαρακτήριζε τον Παπανδρέου «Πινοσέτ» και οι οπαδοί του «Γερμανοτσολιάδες» τους ΠΑΣΟΚους), την στιγμή που μπαρουτοκαπνισμένα στελέχη που πονάνε το κόμμα, χωρίς πολιτικά λοξοκοιτάγματα, αγωνίζονται αυτό να ορθοποδήσει,.
Τον δήμαρχο Αθηναίων τον έστεψε με το αξίωμα όπως είπαμε πρωτίστως η αβελτηρία των ΝΔτών, αλλά ο ίδιος πιστεύει ότι λειτούργησε θεαματικά η συσπείρωση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (κάτι που δεν βγαίνει μαθηματικά: 14,2% πήρε ο ίδιος και 13,3% ο Κώστας Ζαχαριάδης).
Πίστεψε έκτοτε, και το έχει δηλώσει, ότι η εκλογή του στο Δήμο θα μπορούσε να αποτελέσει πρόπλασμα για μελλοντική συνεργασία των δύο δυνάμεων προς κατοχή της εξουσίας. Μοιάζει η βοήθεια του ΣΥΡΙΖΑ να είναι σαν γραμμάτιο ανεξόφλητο και έκτοτε το εξοφλεί εναρμονιζόμενος με την γραμμή του.
Το ίδιο έκανε και με τα ονόματα της τραγωδίας των Τεμπών στον χώρο του Αγνώστου Στρατιώτη. Αργά τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου, μετά την πάνδημη συγκέντρωση, τα συνεργεία του Δήμου, όπως πάντα, προχώρησαν σε καθαρισμό του χώρου, σβήνοντας και τα ονόματα.
Την επομένη ο δήμαρχος, απολογήθηκε λέγοντας ότι δεν είχε δώσει ο ίδιος εντολή να σβηστούν, χαρακτήρισε την ενέργεια «ατυχή» και ζήτησε συγγνώμη αν και όπως είπε μια συγγνώμη δεν αρκεί. Με υπερβολικό ζήλο ο ίδιος ζήτησε διερεύνηση των συνθηκών υπό τις οποίες δόθηκε η εντολή καθαρισμού και διερεύνηση αν υπήρξε υπερβάλλον ζήλος των υπαλλήλων!
Εάν ως δήμαρχος Αθηναίων, εκείνη την ημέρα εξηγούσε ότι ο άφατος πόνος για τους νεκρούς δεν δικαιολογούσε την εγγραφή των ονομάτων, καθώς το μνημείο είναι φόρος τιμής στους αφανείς πεσόντες της ελευθερίας μας και εξ αυτού χώρος μνήμης και ενότητας, ίσως να μην είχαμε μπει σε αυτό το αντιαισθητικό σπιράλ της εκμετάλλευσης των νεκρών, από αντιπολιτευτική σκοπιμότητα.
(Και μην πουν οι «εύκολοι» ότι δεν σεβόμαστε τους νεκρούς τους σεβόμαστε και πονάμε τους οικείους τους όσο και εκείνους των νεκρών του Ματιού, επί των οποίων ασχημόνησαν οι συνεταίροι Τσίπρας και Καμμένος. Απλώς εκείνοι οι νεκροί έμειναν έρημοι και δεν έτυχαν της καταγγελτικής συμπαράστασης των ευαίσθητων, ούτε γράφτηκαν τα ονόματά τους στο Μνημείο, γιατί κάηκαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και δεν προσφέρονταν για αντικυβερνητική προπαγάνδα).
Τώρα, στην έστω βεβιασμένη κίνηση της κυβέρνησης, ο αποστασιοποιημένος από τα καθήκοντα δήμαρχος, βρήκε ευκαιρία να ξιφουλκήσει μέσα από «ήξεις και αφίξεις» δηλώσεις, αφού έτσι θωρεί ότι διαστέλλεται ο πολιτικός του όγκος.
Τη μία, μετά από την συνάντηση με τον υπουργό Άμυνας Ν. Δένδια, δήλωσε (προφανώς δυσαρεστημένος) ότι το ζήτημα της φροντίδας του χώρου και της καθαριότητας του μνημείου υπάγεται στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης. Της ευχήθηκε μάλιστα ειρωνικά «Καλή τύχη».
Και την επομένη, κάνοντας στροφή 180 μοιρών, ανακοινώνει ότι θα προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια, επικαλούμενος το άρθρο 102 του Συντάγματος, επειδή θεωρεί ότι η αρμοδιότητα ανήκει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, άρα στον Δήμο Αθηναίων.
Το γεγονός ότι ο ίδιος έχει απωλέσει το ηθικό δικαίωμα γιατί επέδειξε αδιαφορία και απέδειξε ανεπάρκεια στην προστασία του Μνημείου, δεν το κατανοεί. Όπως δεν κατανοεί ότι η κυβέρνηση δεν θα είχε οδηγηθεί σε καμιά τροπολογία εάν ο ίδιος μεριμνούσε για την ευταξία του.
Υποθέτουμε βέβαια πως κατανοεί ότι ο ίδιος πρέπει να είναι δήμαρχος όλων των Αθηναίων, όχι μόνο των Συριζαίων και των αλληλέγγυων. Αλλά αυτό μάλλον δεν τον νοιάζει. Τον ενδιαφέρει να επενδύσει στη μελλοντική πολιτική του πελατεία.
