Χθες, κυβερνητικός παράγοντας μου έλεγε ότι στα ψηλά κλιμάκια πιστεύουν πως το πολύ ως την Δευτέρα οι αγρότες θα φύγουν από τα μπλόκα. Μακάρι να το δούμε, αν και εγώ δεν το πιστεύω. Διότι κατά την ταπεινή γνώμη μου, πέραν των οικονομικών αιτημάτων υπάρχει και σαφής πολιτικός σχεδιασμός από ένα τουλάχιστον κομματικό κέντρο, κατά Περισσό μεριά, το οποίο κερδίζει όσο οι αγρότες είναι στους δρόμους.
Τέλος πάντων, ανεξαρτήτως του τι θα γίνει το αμέσως επόμενο διάστημα στους εθνικούς δρόμους, θα ‘θελα να μοιραστώ μαζί σας μια πρόβλεψη για το 2026, μέρες που είναι. Δεν ξέρω τι γεγονότα θα επισυμβούν τους πρώτους 10 μήνες της νέας χρονιάς, ούτε αν θα είναι καλά ή άσχημα, βάζω όμως το χέρι μου στη φωτιά για του χρόνου τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο.
Του χρόνου τέτοιο καιρό, οι αγρότες θα είναι ξανά στα μπλόκα και μάλιστα πολύ πιο μαχητικά από φέτος. Γράψτε το κάπου να το θυμάστε, ότι το πρόβλεψε ο Καμπουράκης. Όχι διότι είναι κανένας μάντης Κάλχας, αλλά διότι διαθέτει το στοιχειώδες νιονιό να καταλαβαίνει, πως όταν βλέπει να έρχεται σφυρίζοντας από μακριά μια μηχανή τραίνου, σίγουρα σέρνει από πίσω της βαγόνια. Τόσο απλά.
Ποια είναι τα δεδομένα (και τετελεσμένα) που δημιουργήθηκαν (ήδη) από την φετινή αγροτική κινητοποίηση;
Πρώτο, οι αγρότες πέτυχαν μια εύκολη νίκη. Διότι με δέκα (άντε δεκαπέντε) μέρες μπλόκα, πήραν ρεύματα, πετρέλαια, ΕΛΓΑ και κάμποσα ακόμα (που θα τα δούμε τις επόμενες μέρες). Τούτου δοθέντος, ξέρετε εσείς κανέναν που κερδίζει εύκολα μια μάχη και δεν του μπαίνει ο πειρασμός να επαναλάβει την ίδια θριαμβευτική εκστρατεία με την πρώτη ευκαιρία; Εγώ όχι.
Δεύτερο, οι αγρότες έστησαν μπλόκα (με μικρές επιδρομές σε αεροδρόμια και λιμάνια) και έθεσαν μαξιμαλιστικά αιτήματα με μια εντελώς απροσχημάτιστη (και συχνά βίαιη) γλώσσα, πλην είδαν την ελληνική κοινωνία να τους στηρίζει κατά 70-80%. Όσο πιο πολλά ζητούσαν, τόσο περισσότερο τους υποστήριζε ο κόσμος. Κι όσο πιο έντονα ξαναγύριζαν στην παλιά καταστροφική λογική «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», τόσο περισσότεροι συνέτρεχαν να τους συνδράμουν.
Από ψαράδες και δημοσίους υπαλλήλους, μέχρι γραφεία κηδειών και καταληψίες μαθητές. Ξέρετε εσείς κανέναν που όσο περισσότερο τσαμπουκαλεύεται τόσο κερδίζει υποστήριξη και δεν παίρνουν τα μυαλά του αέρα για τον επόμενο -ακόμα πιο σκληρό- γύρο; Εγώ όχι.
Τρίτο, οι αγρότες πέτυχαν εύκολη νίκη και με ευρεία λαϊκή στήριξη, σε μια χρονιά σχετικά αδιάφορη πολιτικά. Με την κυβέρνηση να έχει ακόμα ένα χρονικό αβάντζο δεκαπέντε μηνών και βάλε. Ξέρετε εσείς κανέναν που κερδίζει όταν ο χρόνος και ο τόπος δεν τον πολυβολεύει και δεν θα επιχειρήσει νέα μάχη όταν οι συνθήκες θα είναι αναφανδόν υπέρ του; Κέρδισαν φέτος που η κυβέρνηση είχε μια κάποια δυνατότητα αντίστασης και δεν θα ξανά ορμήσουν του χρόνου που θα βρισκόμαστε δυο-τρεις μήνες πριν τις εκλογές; Όταν το πολιτικό κόστος θα είναι άμεσα εξαργυρωνόμενο στην κάλπη; Πλάκα κάνουμε;
Ήταν ένα Χριστουγεννιάτικο παραμυθάκι από το μέλλον (μας).
