Αντιπολίτευση του… ό,τι κάτσει

Αντιπολίτευση του… ό,τι κάτσει

Κάθε ένας θάνατος είναι τραγωδία, αλλά όπως αποδίδεται στον Στάλιν, οι μαζικοί θάνατοι είναι στατιστική.

Με βάση τη στατιστική λοιπόν, η χώρα μας είναι 23η σε θανάτους ανά εκατομμύριο στην Ευρώπη των 27, και 3η στους εμβολιασμούς!  Άρα κάτι καλό γίνεται, που σαφώς θα μπορούσε να γίνει καλύτερο, αφού εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Εκ του αποτελέσματος όμως, καθόλου ευκαταφρόνητες δεν είναι αυτές οι επιδόσεις, στην από πάντα αποδιαρθρωμένη Ελλάδα, που υπέστη και την επιβάρυνση της μνημονιακής δεκαετίας.

Γι’ αυτό και η ισοπεδωτική πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκπέμπεται στο κενό και δεν βρίσκει λαϊκό αντίκρισμα. Χθες στη Βουλή ο κ. Τσίπρας, προσπαθώντας να καλύψει τις αρχικές του ισοπεδωτικές καταγγελίες, χρησιμοποίησε νέες, με την ίδια συνήθη ένταση: Αναφέρθηκε για παράδειγμα με λυρισμό στα εμβόλια, λέγοντας «δεν αντιπαρατεθήκαμε ποτέ για την αξία του εμβολιασμού, απλά είπαμε να μην το κάνετε εμπορικό προϊόν. Ο ήλιος που θα ανατείλει… μέχρι να ανατείλει ο ήλιος, θα έχουμε ξεπαγιάσει, διότι ακόμη είμαστε στο 3-4% του πληθυσμού που έχει εμβολιαστεί».

Δεν αντιτάχθηκε βέβαια στην αξία του εμβολιασμού. Απλώς αμφισβήτησε παντελώς την ύπαρξή του. Στις 2 Νοεμβρίου κατηγορούσε τον Μητσοτάκη ότι πουλάει ελπίδα λέγοντας ότι έχει εξασφαλίσει, «και μάλιστα δωρεάν, ένα εμβόλιο που δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί».

Θυμήθηκε και τις περίφημες πατέντες «μην το κάνετε εμπορικό προϊόν», όταν αφενός αυτό δεν ήταν πρόβλημα που η λύση του θα μπορούσε να αναχθεί σε πρωτοβουλία της Ελλάδας, καθώς ήταν παγκόσμιο διακυβερνητικό θέμα, αφετέρου ο ίδιος ο πρόεδρος των Ελλήνων φαρμακοβιομηχάνων Θεόδωρος Τρύφων είχε απαντήσει ότι με τις καλύτερες συνθήκες: εγκατάσταση νέων γραμμών παραγωγής (ποιος θα τις πλήρωνε, οι ίδιοι ή το κράτος, δηλαδή πάλι εμείς;), μεταφορά τεχνογνωσίας από τις πολυεθνικές που τα εφηύραν (προφανώς δεν θα το πληρώναμε, έκαναν έρευνα, διέθεσαν κεφάλαια, αλλά θα μας τα έδιναν τσάμπα για την ψυχή της μανούλας τους), εύρεση κατάλληλου εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού (που ως γνωστόν το βρίσκεις στη λαϊκή), τα εμβόλια θα τα είχαμε από το φθινόπωρο του '21. Εκεί να δεις ξεπάγιασμα που θα κάναμε.

Αυτά που έλεγε ήταν ωραία και ανθρωπιστικά για ένα κόμμα του 3%. Είναι όμως ασύμβατα με ένα κόμμα που έχει κυβερνήσει και έχει εμπειρία, που σημαίνει ότι κατανόησε τους δεσμευτικούς νόμους που διέπουν αυτές τις διαδικασίες.

Διερωτήθηκε επίσης γιατί δεν είναι διαδεδομένες στα νοσοκομεία οι πειραματικές φαρμακευτικές αγωγές όπως τα μονοκλωνικά αντισώματα, τα πλάσματα, και άλλες.

Μα υποτίθεται ότι μιλάει με τον κ. Μόσιαλο, ο οποίος έγραφε τέλη Δεκεμβρίου σαρκαστικά: Η Μέρκελ δεν αγόρασε μονοκλωνικά λόγω… τσιγκουνιάς. Ο Μακρόν που είναι φαντεζί δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι υπάρχουν μονοκλωνικά στον πλανήτη. Ο καναδός Πρωθυπουργός που είναι δίπλα στην Αμερική αφήνει τους Καναδούς να υποφέρουν. Άσπλαχνος άνθρωπος ο Τρυντώ».

Και συνέχιζε στον ίδιο τόνο: στην ψωροκώσταινα βέβαια είμαστε μεγάλοι παίχτες. Έχουμε καταλάβει ότι βρέχει μονοκλωνικά και κάποιοι δεν μας αφήνουν να τα αγοράσουμε».

Όσο για το πλάσμα αίματος που περιέχει αντισώματα από αναρρώσαντες ασθενείς, μόλις προχθές, μια μέρα πριν την ομιλία του, δημοσιεύτηκε η είδηση ότι τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) των ΗΠΑ σταμάτησαν τις κλινικές δοκιμές που αξιολογούσαν τη χρήση, λόγω έλλειψης ορατού θεραπευτικού οφέλους!

Δεν έχουμε ειδικές γνώσεις. Σε ειδήσεις αναφερόμαστε, που θα έπρεπε να είναι εις επίγνωσιν των λογογράφων του κ. Τσίπρα.

Άλλα και στα πιο πολιτικά: Θα μπορούσε κάποιος να αποδεχθεί (με επιφυλάξεις), τις καταγγελίες του για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, και τους μεγάλους εργασιακούς χώρους που έχουν «μετατραπεί σε υγειονομικές βόμβες».

Αναφερόμαστε σε επιφυλάξεις, γιατί τα Μέσα Μεταφοράς είναι αντανάκλαση των περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας. Ο ιδεασμός των λεφτόδεντρων αποδείχτηκε φενάκη κατά τη δική του θητεία. Όσο για τους μεγάλους εργασιακούς χώρους, το επιτελείο του δεν γνωρίζει καν τη λειτουργία του καπιταλισμού που καταγγέλλει.

Οι καπιταλιστές κάτοχοι των μεγάλων εργασιακών χώρων προσέχουν την υγεία των εργαζομένων τους. Όχι από ανθρωπισμό. Για την πρωταρχική καπιταλιστική αρχή: Οι εργαζόμενοι παράγουν κέρδος. Ποιος θέλει άρρωστα και ανενεργά τα εργαλεία που τον κάνουν πλούσιο; Γι’ αυτό και στους μεγάλους εργασιακούς χώρους τηρούνται τα πρωτόκολλα. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει μια σύγχρονη Αριστερά.

Παρόλα αυτά θα συνηγορούσαμε στις αιτιάσεις του, αν ως θεσμικός παράγων είχε δείξει ώριμη συμμετοχή στην προσπάθεια της χώρας – όχι της κυβέρνησης. Αν είχε αποστασιοποιηθεί και καταδικάσει τις μαζικές συγκεντρώσεις, για τα πανεπιστήμια ή τον Κουφοντίνα, στις οποίες περήφανα συμμετείχε η νεολαία του, και για τις οποίες αποδεχόταν ότι έχουν ρίσκο! Οι συγκεντρώσεις με τα συνθήματα, αν είναι η χαρά της μετάδοσης του ιού.