Κάποιοι μπορεί να θεωρούν ότι έχει υιοθετήσει λάθος τακτική. Κάποιοι άλλοι ότι απλώς ακολουθεί μία πιο «παθητική» στάση.
Η αλήθεια για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι ότι σε σχέση με την τουρκική προκλητικότητα, απλώς δε δείχνει να «τσιμπάει» στα τερτίπια του Ταγίπ Ερντογάν.
Πίσω λοιπόν από την στάση των ήπιων τόνων και της ήρεμης αντιμετώπισης των προκλήσεων ακόμα και όταν το Oruc Reis φτάνει για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα στα εννιά ναυτικά μίλια από το Καστελόριζο, για τον πρωθυπουργό βρίσκεται μία ξεκάθαρη συλλογιστική: Η Αθήνα δε θα περπατήσει στην οδό της κλιμάκωσης που με τόση επιμέλεια εδώ και αρκετούς μήνες προσπαθεί να δημιουργήσει ο Τούρκος πρόεδρος. Με άλλα λόγια δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση μοιάζει να έχει «διαβάσει» την τακτική της Άγκυρας και γι' αυτό να μην επιθυμεί με την αντίδραση σε κάποιο τύπου «θερμό επεισόδιο» να προκαλέσει μία κατάσταση που θα καταστήσει το μέλλον ακόμα πιο δύσκολο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Στο πρωθυπουργικό γραφείο υπάρχει με σαφήνεια η εικόνα ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θέλει να φτάσει την Ελλάδα σε ένα σημείο όπου οι δύο χώρες πιθανόν μέσα και από μία στρατιωτικού τύπου κόντρα λίγων ωρών να αναγκαστούν να συρθούν σε συνομιλίες με ανοιχτή ατζέντα. Εξέλιξη, η οποία αναμφίβολα θα συμφέρει την Τουρκία. Στο πλαίσιο αυτό η εντολή του πρωθυπουργού, όπως σημειώνει συνομιλητής του, είναι μία:
H Ελλάδα κάνει το δικό της «παιχνίδι», αναπτύσσει τη δική της φιλοσοφία εντός και εκτός των συνόρων προσπαθώντας σε καθημερινή βάση να εκθέσει τον ταραχοποιό ρόλο της γειτονικής χώρας στην ευρύτερη περιοχή. Παράλληλα το Μέγαρο Μαξίμου μένει προσηλωμένο σε ένα δίπτυχο, το οποίο από την πρώτη στιγμή των τουρκικών προκλήσεων, αποτελεί τον πυρήνα της ελληνικής τακτικής:
- Την ενδυνάμωση των διεθνών συμμαχιών της Ελλάδας, με έμφαση στην περαιτέρω ενίσχυση του ελληνογαλλικού άξονα αλλά και των ελληνικών διαύλων επικοινωνίας στο κέντρο των ευρωπαϊκών αποφάσεων, τις Βρυξέλλες.
- Την προσέγγιση των τουρκικών προκλήσεων όχι ως ζήτημα ελληνοτουρκικής κόντρας αλλά ευρωτουρκικής διένεξης. Βασικό στοιχείο της ελληνικής διπλωματίας άλλωστε είναι η ανάδειξη του ευρωπαϊκού παράγοντα και όχι της Ελλάδας ως μόνης χώρας , απέναντι στην οποία η Τουρκία εγείρει διεκδικήσεις.
Την ώρα λοιπόν που η Άγκυρα στέλνει το τουρκικό πλοίο να «κόβει βόλτες» κοντά στο Καστελόριζο, η ελληνική διπλωματία ζήτησε από ευρωπαίους εταίρους να κάνουν εμπάργκο πώλησης όπλων προς την Τουρκία, εκθέτοντας με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο και τη διγλωσσία της ΕΕ. Με τον τρόπο αυτό ακόμα και η Άνγκελα Μέρκελ εκτίθεται στα μάτια της ευρωπαϊκής οικογένειας παρότι οι πιθανότητες ενός τέτοιου αποκλεισμού προς την Άγκυρα είναι ελάχιστες.
