Μπορεί να ήταν ακατανόητη απ΄ αρχής η πρόταση μομφής στον υπουργό Οικονομικών Σταϊκούρα κι όχι συνολικά στην κυβέρνηση. Όμως με την ευγενική συνδρομή του καταγγέλλοντος ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε σε θέατρο του παραλόγου. Η αξιωματική αντιπολίτευση κατά παραδοξότητα, κατηγόρησε τον Μητσοτάκη γιατί δε μετέτρεψε την πρόταση μομφής στον υπουργό Οικονομικών, σε πρόταση εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση!
Το προέταξαν βαριά ονόματα, όπως ο Πρόεδρος Αλέξης και η γραμματέας της Κ.Ο. Ολγα Γεροβασίλη. Δηλαδή κατηγορούσαν τον Μητσοτάκη γιατί δεν έκανε κάτι που θα έπρεπε να είχαν κάνει οι ίδιοι: Μομφή κατά της κυβέρνησης και όχι κατά του υπουργού!
Όχι ότι θα είχε πρόβλημα να το κάνει ο Μητσοτάκης. Με τον διπλάσιο αριθμό που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις και την διπλή καταλληλότητα Πρωθυπουργίας που απολαμβάνει, θα ήταν - κατά το λαϊκόν – σα να έκλεβε… από ξωκκλήσι!
Πάντως ο κ. Τσίπρας «δεσμεύτηκε στον ελληνικό λαό» ότι τη δεύτερη φορά που θα επανέλθει στην εξουσία θα καταργήσει τον Πτωχευτικό νόμο, και να πάρει «τα κλειδιά από το παρασιτικό κεφάλαιο». Μάλλον λείπει η αυτογνωσία για το μέγεθος της αξιοπιστίας των υποσχέσεων που έχει απομείνει στον ίδιο και το κόμμα του, από την εποχή των φαντασιώσεων «με ένα άρθρο ένα νόμο».
Έχει κάθε λόγο και δικαίωμα, ως αντιπολίτευση να καταγγέλλει με δριμύτητα την κυβέρνηση για τα όποια πεπραγμένα της. Αυτό θα είχε ίσως κάποιο αντίκρισμα στους δυσαρεστημένους πολίτες από το κυβερνητικό έργο. Θα ήταν κάτι εύλογο και θεμιτό.
Αλλά το να υπόσχεται γενναία λύση «γόρδιων δεσμών» όπως τα δάνεια κατοικίας με «πρώτο νόμο» κατά την επιστροφή του, μετά από την εκκωφαντική διάψευση των ρωμαλέων υποσχέσεων της πρώτης φοράς Αριστεράς, δημιουργεί απαξίωση στο πρόσωπό του και το κόμμα του. Όπως και το να «διαβεβαιώνει» ότι είχαν έτοιμο νομοσχέδιο για να μη χαθεί κανένα σπίτι - αλλά τους έτυχαν οι εκλογές και δε πρόκαμαν!
Δεν πρόκαμαν αυτοί που είχαν καταψηφίσει το νόμο Κατσέλη, τον οποίο τώρα κάνουν παντιέρα (ήταν βέβαια αναποτελεσματικός, αλλά δεν τον καταψήφισαν γι’ αυτό). Επίσης τον Φεβρουάριο του 2019 ψήφισαν νόμο που απαγόρευε στον οφειλέτη να υποβάλλει αίτηση για εξαίρεση της κύριας κατοικίας από την εκποίηση.
Στελέχη όπως ο σοβαρός νυν βουλευτής Κ. Ζαχαριάδης παραδέχονταν τότε στις τηλεοράσεις ( τα βίντεο υπάρχουν και αναρτήθηκαν στα social media) ότι έγιναν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας επί των ημερών τους. Τώρα στην ομιλία του στη Βουλή υποστήριξε μετ’ επιτάσεως ότι κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας δεν έγινε! Προκαλούσε μάλιστα να φέρουν και τεκμήρια! ( Σα να μην έχουν συναίσθηση. Σα να είναι στο 2015, όπου η όποια αερολογία έλεγαν γινόταν πιστευτή. Παλιά λέγαμε τα γραπτά μένουν (scripta manent). Τώρα μένουν και τα βίντεο. Ας το κατανοήσουν!).
Υπενθυμίζεται ότι και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δήλωνε σχετικά με την προώθηση του νομοσχεδίου στήριξης των τραπεζών και διευκόλυνσης των πλειστηριασμών, «…είναι από τις ρυθμίσεις για τις οποίες δεν νιώθω ενοχές…». Αλλωστε - συμπλήρωνε - δεν μπορούν να καλύψουν κι αυτόν που πήγε στην Αγία Παρασκευή, ενώ η τσέπη του είναι για το Περιστέρι… ( αν το έλεγε άλλος, άλλου κόμματος, οι του ΣΥΡΙΖΑ θα του καταλόγιζαν ταξικό μίσος...).
Και επειδή δεν είναι όλος ο κόσμος αμνήμονες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε, όπως έχει καταγραφεί στο Supplemental MoU (αναλαμβάνοντας την ευθύνη να υλοποιηθούν από τον SSM και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) να υπάρξει ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών με χρήματα του ιδιωτικού τομέα και να υπάρξουν ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί σε ολόκληρη τη χώρα!
Έτσι, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που μπορούν να ελεγχθούν, το 2018 υπήρξε γιγαντιαία αύξηση στους πλειστηριασμούς (3.388) σε σύγκριση με το 2017 (1. 186 ). Τα περισσότερα από τα σπίτια αφορούσαν πρώτη κατοικία σε λαϊκές γειτονιές, ακόμη και σε Νίκαια και Μοσχάτο. Τα οχτώ στα δέκα κατέληξαν στις Τράπεζες.
Όσο για την υπόσχεση ότι η «δεύτερη φορά» που θα έρθουν θα πάρουν τα κλειδιά της οικονομίας από το παρασιτικό κεφάλαιο και από αυτούς που έχουν τα κλειδιά και ελέγχουν την οικονομία, να θυμίσουμε ότι ήταν ο Πρωθυπουργός που
έδωσε τα «κλειδιά». Επί των ημερών του στα Διοικητικά Συμβούλια των Τραπεζών εισήλθαν άνθρωποι που στις συνεδριάσεις «μιλούν μόνο αγγλικά»!
Βούλιαξε τις ήδη ανακεφαλαιοποιημένες Τράπεζες, και στην συνέχεια δέχτηκε να γίνει νέα ανακεφαλαιοποίηση χωρίς την συμμετοχή του Ελληνικού δημοσίου και εγχώριων επενδυτών (αφού υπήρχαν και τα capital controls). Και έτσι οι Τράπεζες αφελληνίστηκαν. Αλλά δυστυχώς «ούτε γάτα ούτε ζημιά». Η παρούσα κυβέρνηση δεν θέλησε να κάνει «βιομηχανία εξεταστικών».
Οπότε θα περιμένουμε με έντονο ενδιαφέρον την δεύτερη φορά που θα ξανάρθε και θα… λύσει το πρόβλημα με τον «πρώτο νόμο» του!
