Ο «εμφύλιος» της πανδημίας - Πώς ο φόβος των αντιεμβολιαστών επηρεάζει τη σχολική ζωή

Ο «εμφύλιος» της πανδημίας - Πώς ο φόβος των αντιεμβολιαστών επηρεάζει τη σχολική ζωή

Η ακραία αντιπαράθεση μεταξύ γονιών που ξεπέρασαν ακόμα και τα όρια της λογικής και απαίτησαν να γίνουν τα παιδιά τους δεκτά στα σχολεία χωρίς self test και χωρίς μάσκα - δηλαδή παραβιάζοντας τους ισχύοντες νόμους - οδήγησε μετά από δική τους καταγγελία στην σύλληψη διευθυντών και δασκάλων  σχολείου, που φυσικά αφέθηκαν ελεύθεροι και απάντησαν με μήνυση κατά των γονέων-μηνυτών.

Το περιστατικό και η εικόνα των εκπαιδευτικών που έφυγαν συλληφθέντες από το σχολείο σαν να έχουν διαπράξει έγκλημα, δείχνει και τις ρωγμές που υπάρχουν. Αν δεν «τσιμεντωθούν» έγκαιρα, είναι ικανές να πλήξουν καίρια την προσπάθεια για μια «κανονική» σχολική χρονιά και ενώ η πόλωση ανάμεσα σε εμβολιασθέντες και αντιεμβολιαστές κορυφώνεται.

Το Liberal.gr επιχειρεί με τη βοήθεια του ψυχιάτρου – ψυχοθεραπευτή Δημήτρη Οικονόμου να αποτιμήσει τον αντίκτυπο αυτής της αντιπαλότητας που όσο περνάει ο καιρός οξύνεται, αφενός στην εκπαιδευτική κοινότητα και στην κοινωνία αφού το σχολείο είναι ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας, αφετέρου να αξιολογήσει την στρατηγική που ακολουθεί η κυβέρνηση έχοντας επιλέξει μία συναινετική πολιτική, μακριά από αντιπαραθέσεις και ακραίες φωνές που ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά.

«Να μη στερηθεί κανένα παιδί τη μόρφωση»

«Πρώτα απ’ όλα η εκπαιδευτική διαδικασία δεν έχει τίποτα να κερδίσει από τέτοιου είδους φαινόμενα. Οι γονείς όπως και οι δάσκαλοι οφείλουν να σεβαστούν τη νομοθεσία του κράτους, είτε συμφωνούν, είτε δε συμφωνούν καθώς εάν οποιοσδήποτε έκανε ό,τι ήθελε δεν θα ήμασταν κοινωνία, θα ήμασταν ζούγκλα. Επιπλέον όταν ομάδες  ανθρώπων παρακάμπτουν  την ισχύουσα νομοθεσία και κάνουν  ό,τι θέλουν κόντρα σε αυτή, τίθεται ζήτημα δημοκρατίας, γιατί είναι γνωστό ότι η ελευθερία του καθενός μας φτάνει μέχρι εκεί που καταπατά την ελευθερία του άλλου», λέει ο κ. Οικονόμου.

Επειδή τα φαινόμενα αυτά έχουν καταγράφει έξω από σχολεία, ο ειδικός θυμίζει πως η μόρφωση είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε παιδιού και προφανώς κανένας γονιός δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει από το παιδί του το ταξίδι στον κόσμο της γνώσης. Πρόκειται για ένα ταξίδι μέσα στο σχολείο χωρίς σύνορα και στεγανά, γιατί η μόρφωση και η γνώση δεν μπαίνουν  σε καλούπια, δεν φυλακίζονται  ούτε φανατίζονται. Η γνώση είναι δύναμη και κανένας γονιός - όσο φανατισμένος κι αν είναι - δεν μπορεί να την μετατρέψει σε αδυναμία προβάλλοντας ως επιχείρημα ιδεοληψία, ιδεολογία, θρησκοληψία ή το υπέρμετρο εγώ του. 

Ο Δημήτρης Οικονόμου επισημαίνει πως η προστασία της δημόσιας υγείας και το θέμα του εμβολιασμού που εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία δεν μπορεί να συνδέεται με ιδεοληψίες, ιδεολογίες ή θρησκείς. Είναι πολύ υπεράνω όλων αυτών, ειναι ζήτημα πολιτισμικό, έχει σχέση με την ευημερία και την δημόσια υγεία ενός ολόκληρου λαού ή ενός ολόκληρου κόσμου - αν το δούμε στον παγκόσμια διάσταση του - και δεν μπορούμε να αποφασίζουμε όπως αποφασίζουμε για την ομάδα που υποστηρίζουμε στο ποδόσφαιρο.

Είναι λοιπόν τεράστιο το λάθος των αντιεμβολιαστών να προβάλουν το «όχι» ως κούφιο επιχείρημα μπροστά στο γενικό καλό.

Κίνδυνος στιγματισμού των παιδιών - μαθητών

Από την άλλη μεριά δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι τα παιδιά των αρνητών και των γονιών που φέρονται με αυτόν τον φανατικό τρόπο σίγουρα στιγματίζονται μέσα στο σχολικό και το εξωσχολικό περιβάλλον, χωρις τα ίδια να φταίνε σε κάτι. Στιγματίζονται, δέχονται πειράγματα, μπούλινγκ, υφίστανται διακρίσεις, πληρώνοντας τις «αμαρτίες» των γονιών τους δίχως τα ίδια να έχουν μερίδιο ευθύνης γι’ αυτό και αν μη τι άλλο οι γονείς τους δεν πρέπει να επιθυμούν να τους βάλουν σε αυτήν την ψυχοφθόρα διαδικασία. 

Επιλογή της κυβέρνησης η ενότητα

Αν τώρα δούμε τα πράγματα στην πολιτική τους διάσταση, δεν είναι δύσκολο να σκεφτούμε πως αν η κυβέρνηση ήθελε να αυξήσει το ποσοστό του εμβολιασμού άμεσα και να γίνουμε σαν την Πορτογαλία -να αγγίξουμε δηλαδή το 80% της εμβολιαστικής κάλυψης στο σύνολο του πληθυσμού-θα μπορούσε να επεκτείνει το μέτρο  του υποχρεωτικού εμβολιασμού πέραν των υγειονομικών  και σε άλλες επαγγελματικές ομάδες. Κι αν το έπραττε, το μέτρο  θα είχε αντιδράσεις, θα πυροδοτούσε πόλωση αλλά μέσα σε δύο μήνες θα πιάναμε το στόχο για το τείχος ανοσίας του 80%.

Ωστόσο, αντί να κάνει κάτι τέτοιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε την οδό της συναίνεσης, της πειθούς και της λογικής. Προέταξε την φωνή των επιστημόνων, την φωνή της επιστημονικής αλήθειας, της ιατρικής που πολλές φορές πρέπει να προσαρμοστεί με τις καταστάσεις, αλλά και να τροποπιιηθεί, καθώς τα βιβλία της ιατρικής ξέρουμε πως γράφονται και ξαναγράφονται όταν τα δεδομένα αλλάζουν.

Οι ειδικοί και οι ψυχοθεραπευτές δεν παύουν να επιμένουν ότι αποτελεί μονόδρομο να διθεί στα σχολεία μεγάλη βαρύτητα στην καταπολέμηση της ρητορικής του μίσους, του ρατσισμού, των διακρίσεων, του σκοταδισμού. Στην καταπολέμηση όλων αυτών των αναχρονιστικών φαινομένων που σήμερα ανθούν περισσότερο παρά ποτέ ώστε οι πολίτες που θα αναθρέψουμε μέσα στα σχολεία αλλά και μέσα στις οικογένειες να έχουν ανοιχτό μυαλό, να μην βάζουν στεγανά, να μη συγχέουν την δύναμη με την αδυναμία, να μη βαφτίζουν το εγωιστικό «θέλω» τους δικαίωμα των πολλών.