Της Αντιόπης Σχοινά
Υπάρχει ένας κλάδος στην Ελλάδα που διαθέτει από φύση όλα εκείνα τα εχέγγυα για να αποδειχθεί χρυσοφόρος, ωστόσο, τα ελάχιστα προαπαιτούμενα για να επιτευχθεί ο στόχος διαρκώς μπαίνουν σε αναμονή, ενώ φαινόμενα όπως η κατάσταση στην Ειδομένη αποδομούν την εικόνα της Ελλάδας.
Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με την ιστορική συγκυρία να μπορέσει να καταστεί διαμετακομιστικός κόμβος της NA Eυρώπης, προσελκύοντας νέους επενδυτές και ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητά της. Έχει την δυνατότητα εκμεταλλευόμενη και την φυσική γεωπολιτική θέση της, να φέρει πολλά ξένα κεφάλαια αλλά και να αναπτύξει σημαντικές υποδομές δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να περάσει η Ελληνική Εφοδιαστική Αλυσίδα στην πρώτη θέση της Ευρώπης.
H συμβολή του κλάδου της εφοδιαστικής αλυσίδας στην ελληνική οικονομία αντιστοιχεί στο 11% (για την ακρίβεια 10,08%) του AEΠ με τη συνολική αξία της «πίτας» να αγγίζει τα 20 δισ. ευρώ εκ των οποίων τα 13,3 δισ. προέρχονται από εμπορία- μεταποίηση- παροχή υπηρεσιών.
Η επόμενη μέρα της εφοδιαστικής αλυσίδας περνά από την υλοποίηση των μεγάλων έργων υποδομών, την βελτίωση υπαρχουσών υποδομών, με κομβικότερο σημείο το Θριάσιο και τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Επίσης σημαντική παράμετρος για την ανάπτυξη του κλάδου είναι η ολοκλήρωση των σιδηροδρομικών έργων, αλλά και η βελτίωση του θεσμικού πλαίσιου.
Σημειώνεται πως έχει ψηφιστεί νόμος για τα logistics, στον οποίο μεταξύ άλλων προβλεπόταν η ανάπτυξη του Eμπορευματικού Kέντρου στο Θριάσιο σε συνδυασμό με τις επενδύσεις που προωθεί ο OΣE για τη σύνδεση με το σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά και τη δημιουργία ή αναβάθμιση εμπορευματικών κέντρων σε Hγουμενίτσα, Θεσσαλονίκη, ο οποίος όμως και αντιδράσεις έχει από τους εκπροσώπους του κλάδου αλλά και δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή.
Ωστόσο, βάση μνημονίου Γ, μέχρι τον Ιούνιο του 2016 η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει ένα γενικό σχέδιο για την εφοδιαστική και τις μεταφορές που θα καλύπτει όλο το φάσμα μεταφορών (οδικών – θαλάσσιων – σιδηροδρομικών) και θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ.
Η Eλλάδα σήμερα καταλαμβάνει την 44η θέση του δείκτη Logistics Performance Index, γεγονός που δείχνει πως υπολείπεται συγκρινόμενη με τη γειτονική Tουρκία και τη Pουμανία που βρίσκονται στις θέσεις 30 και 40 αντίστοιχα.
Eίναι χαρακτηριστικό δε, πως η χώρα μας δε διαθέτει ένα μεγάλο, σύγχρονο εμπορευματικό κέντρο, που θα αναδεικνυόταν σε «σταυροδρόμι» οικονομικής και επιχειρηματικής ζώνης. Mόλις πρόσφατα άνοιξε η συζήτηση για τη δημιουργία hubs που μπορούν να αποτελέσουν «θερμοκήπια» επενδύσεων.
Τα προβλήματα αλλά και τα όσα πρέπει να γίνουν για την επόμενη μέρα των Logistics σκιαγραφεί στο Liberal, ο κ. Γιάννης Σαραντίτης Διευθύνων Σύμβουλος της Sarmed.
«Μετά από δεκαετίες προσμονής, ευτυχώς για εμάς, η παγκόσμια επιχειρηματική κοινότητα και το οικοσύστημα της εφοδιαστικής αλυσίδας επιτέλους συνειδητοποίησε και άρχισε να εκμεταλλεύεται το πλεονέκτημα της Ελλάδας (λιμάνι Πειραιά & σιδηροδρομική σύνδεση με την κεντρική Ευρώπη).
Βεβαίως, για να είμαστε απόλυτα αντικειμενικοί, η δυναμική αυτή πυροδοτήθηκε από τη δραστηριοποίηση της COSCO, τις επενδύσεις της και την αύξηση της δυναμικότητας / παραγωγικότητας του λιμανιού του Πειραιά και ακολούθως των μεγάλων συμβολαίων σιδηροδρομικής μεταφοράς που έκλεισε με παγκόσμιους παίκτες όπως η HP και η SONY» σημειώνει.
«Από την άλλη, οι Έλληνες, συνεπείς με το εθνικό μας σπορ (να πυροβολούμε τα πόδια μας) κάνουμε και πάλι τα αδύνατα δυνατά για να ακυρώσουμε αυτή τη δυναμική και να δώσουμε ουσιαστικά ένα οριστικό τέλος σε κάθε ελπίδα ανάνηψης από την εντατική στην οποία έχει περιπέσει η οικονομία και η κοινωνία μας. Με κίνδυνο πλέον να πέσουμε σε μόνιμο κώμα, δηλ. ο ασθενής Ελλάδα να μείνει φυτό» τονίζει ο ίδιος.
«Για να είμαι απόλυτα ξεκάθαρος και να προλάβω οποιουσδήποτε χαρακτηρισμούς / χρωματισμούς προς το πρόσωπό μου, σπεύδω να διευκρινίσω ότι η προσπάθεια αυτή είναι διαχρονική και αφορά όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις αλλά και πριν απ'' αυτές. Η έλλειψη κατανόησης του αντικειμένου (αλλά και διάθεσης κατανόησής του), η απουσία σοβαρών τεχνοκρατών στις προσπάθειες της πολιτικής ηγεσίας, η καθυστέρηση, η φαγωμάρα και η αναποφασιστικότητα ως αποτέλεσμα των τακτικισμών και της μικροπολιτικής που κρύβεται πίσω από τις κατά συρροή αστοχίες των τελευταίων κυβερνήσεων, μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μη αναστρέψιμη, ανήκεστο βλάβη».
«Χαρακτηριστικότερα των παραδειγμάτων» συνεχίζει ο. κ. Σαραντίτης, «η δυστοκία στο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων, η ανενεργός κατάσταση του νόμου για την εφοδιαστική αλυσίδα (που έχει ψηφιστεί εδώ και πάνω από ένα χρόνο) που στοιχίζει δυστυχώς στην απλοποίηση των διαδικασιών, τον εκσυγχρονισμό και εν τέλει την ανταγωνιστικότητα, καθώς και η τελευταία ανείπωτη κατάσταση στην Ειδομένη, που μας έχει φέρει και πάλι σε πρώτο πλάνο στα δίκτυα των ΜΜΕ του πλανήτη. Βεβαίως, οι φετινές εξελίξεις, ειδικά από τον Ιούνιο και μετά, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην επιδείνωση της κατάστασης σε όλα τα μέτωπα».
Αναφερόμενος στο τι πρέπει να γίνει για το μέλλον του κλάδου σημειώνει: «Απαιτείται σοβαρότητα, υπευθυνότητα, εξωστρέφεια, συνεργατικότητα και άμεσες πρωτοβουλίες, αν θέλουμε έστω και στο παρά 1'' να σώσουμε τη χώρα. Η παρούσα αρμόδια πολιτειακή ηγεσία, σε μια πρώτη επαφή με εκπροσώπους από του κλάδου, έδειξε θετική ανταπόκριση, φτάνει βεβαίως να μη μείνει στα λόγια, όπως οι προηγούμενες.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι, ακόμη και τώρα, που μόλις (επιτέλους) δημοσιεύτηκε η προκήρυξη για το διαγωνισμό του Θριασίου, που ολοκληρώνεται (θεωρητικά) σε 1 - 2 μήνες το πολύ η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, οι πολιτικές εξελίξεις και ισορροπίες, ελέω του αυτοτροφοδοτούμενου φαύλου κύκλου που μας έχει οδηγήσει το τρίτο (και χειρότερο) μνημόνιο, θα είναι τέτοιες που θα ακυρώσουν και πάλι οποιαδήποτε προσπάθεια. Προσεύχομαι να μην είναι πολύ αργά.
Είμαι ένας άνθρωπος της αγοράς που θέλει την προκοπή της επιχείρησής του (που προσφέρει αξιοπρεπή δουλειά σε 250 οικογένειες άμεσα και άλλες τόσες έμμεσα), την προκοπή του κλάδου του, της χώρας του ... και τίποτε παραπάνω» κλείνει ο ίδιος.
Αντίστοιχη είναι και η άποψη του Σπύρου Ολύμπιου, Προέδρου του Ινστιτούτου Logistics Management Ελλάδος (ILME), ο οποίος σημειώνει:«Για την Ελλάδα και την ελληνική οικονοµία η ανάπτυξη των logistics και των εξαγωγών εν µέσω της µεγαλύτερης οικονοµικής κρίσης που έχει βιώσει η χώρα είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά επιτεύγµατα. Η ορθή επικοινωνία των ανταγωνιστικών πλεονεκτηµάτων της Ελλάδας, µε κύριο αυτό της γεωστρατηγικής της θέσης, έφερε µεγάλες επενδύσεις διεθνούς εµβέλειας στον τοµέα των logistics και της ενέργειας.
Επιπρόσθετα, η υψηλή ποιότητα των προϊόντων της Ελληνικής γης και της θάλασσας ενίσχυσαν την ελπίδα αναγέννησης των εξαγωγών. Είναι μεγάλης σημασίας να δημιουργηθούν εκείνες οι συνθήκες που θα βοηθήσουν τις εταιρείες του κλάδου να αξιοποιήσουν τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας, τόσο για την ενίσχυση των δικών τους εργασιών όσος και προς όφελός τους της εθνικής οικονομίας».
«Η ανάπτυξη των ελληνικών εξαγωγών απαιτεί παγκόσµιας κλάσης υπηρεσίες logistics και εν γένει υψηλό επίπεδο στην εφοδιαστική αλυσίδα. Οι δε επενδύσεις στους δύο παραπάνω τοµείς προαπαιτούν ανταγωνιστικά κόστη δανεισµού και δάνεια προκειµένου για την αποτελεσµατική κατανοµή των πόρων µέσω των έργων υποδοµής, των ανθρωπίνων πόρων και των επιχειρηµατικών λειτουργιών του κλάδου. Το ελληνικό εξαγωγικό εµπόριο σε µια παγκόσµια οικονοµία πρέπει να είναι σε ισοδύναµη θέση και να ανταγωνίζεται δίκαια και µε τους ίδιους όρους που ισχύουν και για τα υπόλοιπα κράτη» καταλήγει ο κ. Σπ. Ολύμπιος.
