Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Τέλος στην ομηρία 1,3 εκατομμυρίων φορολογούμενων και επιχειρήσεων βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφαση του η οποία ορίζει ότι οι λίστες των καταθέσεων των ελληνικών τραπεζών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν πριν από το 2011 από τους ελεγκτές του υπουργείου Οικονομικών. Αυτο σημαίνει ότι όλες οι υποθέσεις (με τα στοιχεία των τραπεζών) που ελέγχονται βάσει εισαγγελικής παραγγελίας έχουν παραγραφεί μέχρι και το 2010.
Η απόφαση αυτή είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει και πάλι του βουλευτές και ορισμένους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι κατά το δοκούν κρίνουν τις δικαστικές αποφάσεις. Αυτή συγκαταλέγεται στις αποφάσεις που δεν αρέσουν στο κυβερνών κόμμα παρά το γεγονός ότι τα όσα δηλώνουν κατά καιρούς εντάσσονται στο πλαίσιο της επικοινωνιακής τακτικής και όχι στο πλαίσιο της πάταξης της φοροδιαφυγής. Το εντυπωσιακό είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει στοιχεία για την φοροδιαφυγή. Συγκεκριμένα δεν γνωρίζει πόσοι έλεγχοι έχουν γίνει και τι ποσά έχουν εισπραχθεί. Ακόμα χειρότερα είναι τα αποτελέσματα των λιστών καθώς έχουν εισπραχθεί μόλις 85 εκατ. ευρώ.
Πρόκειται για την δεύτερη απόφαση του ΣτΕ που επί της ουσίας δεν επιτρέπει στο ελληνικό δημόσιο να κάνει τους νόμους ακορντεόν αναγκάζοντας συνεχώς τους φορολογούμενους και τις επιχειρήσεις να κάνουν νέους προϋπολογισμούς.
Με την πρώτη απόφαση το ΣτΕ είχε κρίνει παράνομες και αντισυνταγματικές τις παρατάσεις των παραγραφών πέραν της πενταετίας. Με τη δεύτερη του απόφαση στέλνει στο αρχείο τις υποθέσεις με τους ελέγχους των τραπεζικών καταθέσεων καθώς οι ελεγκτές υπερβαίνοντας το νόμο αποφάσισαν ότι τα στοιχεία των τραπεζιών αποτελούν νέο στοιχείο. Οι ανώτατοι δικαστές όμως αποφάνθηκαν ότι τα στοιχεία των τραπεζών ήταν πάντα εκεί και μπορούσαν ανά πάσα στιγμή(και μάλιστα μπορούσαν από το 1994) να τα χρησιμοποιήσουν εφόσον το επιθυμούσαν, αλλά δεν το έπραξαν. Έτσι οι χρήσεις μέχρι και το 2010 έχουν παραγραφεί. Μπορούν όμως να ελέγξουν τις χρήσεις 2011 και 2012 καθώς στο σχετικό αρχείο που έδωσαν οι τράπεζες συμπεριλαμβάνει και τα δύο παραπάνω έτη.
Μάλιστα αναμένεται και ένα τρίτο χαστούκι στο ελληνικό δημόσιο από το ΣτΕ. Νόμος του 2013 προβλέπει ότι οι υποθέσεις από το 2008 και μετά ελέγχονται κατά προτεραιότητα εφόσον έχει εντοπιστεί φοροδιαφυγή. Για αυτές τις υποθέσεις ισχύει σύμφωνα με νόμο που ψηφίσθηκε το 2013 20ετής παραγραφή. Ουσιαστικά ο νόμος 4174 του 2013 με αναδρομική ισχύ (από το 2008) αυξάνει για τις υποθέσεις φοροδιαφυγής την παραγραφή στα 20 χρόνια. Όμως και αυτές οι υποθέσεις και η συγκεκριμένη διάταξη του νόμου θα κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Συγκεκριμένα το Ανώτατο δικαστήριο θα κρίνει εάν ισχύει η 20ετία από το 2008 για τις υποθέσεις φοροδιαφυγής ή από την ψήφιση του νόμου που έγινες το 2013. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους και σε αυτή την περίπτωση το ΣτΕ δεν θα κάνει δεκτή την αναδρομική ισχύ του νόμου.
Τι προβλέπει επί της ουσίας η απόφαση του ΣτΕ.
Το αρχείο με τα στοιχεία 1,3 εκατομμυρίων φορολογούμενων που είχαν στα χέρια τους οι ελεγκτικές αρχές είναι πλέον «άχρηστο» καθώς οι περισσότερες χρήσεις για τις οποίες ελέγχονταν παραγράφονται. Και αυτό καθώς το ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι τα στοιχεία των τραπεζικών καταθέσεων των φορολογουμένων στις ημεδαπές τράπεζες δεν αποτελούν νέο πληροφοριακό στοιχείο με αποτέλεσμα και για αυτές τις υποθέσεις να ισχύει η πενταετής παραγραφή και όχι η 10ετής. Σύμφωνα με το νόμο η φορολογική διοίκηση δεν έχει δικαίωμα να κοινοποιήσει φύλλο ελέγχου μετά την πενταετία από την τέλεση τους αδικήματος εκτός και έρθουν σε γνώση των ελεγκτών νέα πληροφοριακά στοιχεία.
Ωστόσο, σύμφωνα με το σκεπτικό των δικαστών του ΣτΕ τα στοιχεία των εγχώριων τραπεζών βρίσκονταν ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του φορολογικού ελέγχου ή, τουλάχιστον, ο φορολογικός έλεγχος μπορούσε ανά πάσα στιγμή να λάβει γνώση αυτών. Μάλιστα επισημαίνουν ότι στα στοιχεία των τραπεζών έχουν πρόσβαση από το 1994. Με βάση τα ανωτέρω το αρχείο με τα στοιχεία 1.364.069 φορολογουμένων, οι οποίοι σε ένα τουλάχιστον από τα έτη της περιόδου 2000-2012 πραγματοποίησαν συναλλαγές άνω των 300.000 ευρώ μέσω των τραπεζικών τους λογαριασμών είχε παραληφθεί από τις ελεγκτικές αρχές προκειμένου να ελεγχθεί εάν τα κεφάλαια αυτά ήταν δηλωμένα από τους υπόχρεους ή εάν πρόκειται για απόκρυψη φορολογητέας ύλης, μπαίνει στο αρχείο για τις χρήσεις μέχρι και το 2010.
Αυτό σημαίνει ότι οι ελεγκτές έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν μόνο τις δύο τελευταίες χρήσεις δηλαδή το 2011 και το 2012 έτη τα οποία δεν έχουν παραγραφεί ακόμα. Μάλιστα στην περίπτωση που η φορολογική διοίκηση έχει ήδη κοινοποιήσει φύλλα ελέγχου για τις υποθέσεις αυτές θα πρέπει να τις ακυρώσει εκτός και αν Και αν το έχει πράξει ήδη θα πρέπει να ακυρώσει τον έλεγχο αυτό για τις χρήσεις μέχρι το 2010 και να ελέγξει μόνο τις δύο τελευταίες χρήσεις.
