Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Τέλος στην ομηρία εκατοντάδων χιλιάδων φορολογούμενων και επιχειρήσεων βάζει η εγκύκλιος της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων με την οποία επί της ουσίας δίνεται η εντολή στου ελεγκτές να παρατήσουν τους ελέγχους των εμβασμάτων αλλά και τις διάφορες λίστες. Σε αρκετές περιπτώσεις ο ελεγκτικός μηχανισμός χρησιμοποιούσε διαφορές τακτικές σε βάρος των φορολογούμενων παραποιώντας ή διαστέλλοντας τη νομοθεσία ανάλογα με αυτό που επιθυμούσαν να πετύχουν.
Επέβαλαν αυθαίρετα δυσθεώρητα πρόστιμα ενώ ζητούσαν από τους ελεγχόμενους να δικαιολογήσουν ποσά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς ακόμα και 50 ευρώ. Δηλαδή σε έναν έλεγχο πενταετίας, με τους λογαριασμούς όλων των ετών από διάφορα πιστωτικά ιδρύματα οι φορολογούμενοι θα έπρεπε να έχουν αρχείο για το που ξόδεψαν 50 ευρώ, να εξηγήσουν τον λόγο που ο αδελφός ή κάποιο συγγενικό πρόσωπο τους κατέθεσε 1.000 ευρώ, ακόμα και τι αφορά η κατάθεση επαναλαμβανόμενων ποσών της τάξης των 50- 100 ευρώ σε έναν λογαριασμό.
Στην τελευταία περίπτωση ο ελεγχόμενος έπρεπε να δικαιολογήσει την πληρωμή των κοινοχρήστων στο προσωπικό λογαριασμό του διαχειριστή. Μάλιστα οι ελεγκτές δεν αποδέχονταν ότι το ποσό αφορούσε την πληρωμή των κοινοχρήστων, παρά το γεγονός ότι παρουσιάστηκαν τα στοιχεία του 2008 από τους λογαριασμούς που τηρούσε ο διαχειριστής.
Και αν στις περιπτώσεις υπάρχουν συνδικαιούχοι ο έλεγχος διευρυνόταν αυτόματα και σε αυτούς, αναστατώνοντας τις ζωές τους.
Η απόφαση όμως του ΣτΕ και κατ' επέκταση η εγκύκλιος της ΑΑΔΕ στέλνει οριστικά στο αρχείο αυτές τις υποθέσεις καθώς κρίθηκε ότι έχει παρέλθει το δικαίωμα του δημοσίου να διενεργήσει έλεγχο. Υπενθυμίζεται ότι το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι τα στοιχεία των τραπεζικών καταθέσεων των φορολογουμένων στις ημεδαπές τράπεζες δεν αποτελούν νέο πληροφοριακό στοιχείο με αποτέλεσμα και για αυτές τις υποθέσεις να ισχύει η πενταετής παραγραφή και όχι η 10ετής.Όπως προκύπτει από τις οδηγίες του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων δεν θα λαμβάνονται υπόψη τα στοιχεία των ελληνικών τραπεζών αλλά και των αλλοδαπών στις περιπτώσεις που τα ποσά έφυγαν από ελληνικές τράπεζες με κατεύθυνση το εξωτερικό.
Ακόμα όμως και αν τα ποσά ήρθαν με έμβασμα από το εξωτερικό σε ελληνική τράπεζα δεν θα λαμβάνονται υπόψη από τη φορολογική διοίκηση. Και στις δύο περιπτώσεις τα κεφάλαια «πέρασαν» από τις ελληνικές τράπεζες στις οποίες ο ελεγκτικός μηχανισμός είχε πρόσβαση ανά πάσα στιγμή, με αποτέλεσμα οι χρήσεις μέχρι το 2011 να έχουν παραγραφεί.
Αντίθετα, ξεκαθαρίζεται ότι αποτελούν νέα στοιχεία αυτά που έχουν περιέλθει σε γνώση των ελεγκτικών αρχών από υπηρεσίες του εξωτερικού, όπως για παράδειγμα, τα χρηματοοικονομικά προϊόντα, λοιπές κινητές αξίες, διαφορές χαρτοφυλακίου, τραπεζικές κινήσεις, διαφορές υπολοίπων λογαριασμών), υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η Φορολογική Διοίκηση αποδεδειγμένα δεν είχε και δικαιολογημένα δεν μπορούσε να τις έχει υπόψη της κατά την αρχική πενταετή προθεσμία παραγραφής.
Όπως γίνεται αντιληπτό οι λίστες των εμβασμάτων αλλά και το 65 CD με τα 1,3 εκατομμύρια ΑΦΜ δεν είναι συμπληρωματικά στοιχεία, κάτι που σημαίνει ότι οδηγούνται στο αρχείο καθώς έχει παρέλθει το δικαίωμα του δημοσίου για έλεγχο και αυτό καθώς πρόκειται για στοιχεία τα οποία υπήρχαν στις τράπεζες και τα οποία θα μπορούσαν να ελεγχθούν πριν την παρέλευση της πενταετίας.
Δηλαδή, οι αρχές θα έπρεπε να έχουν κάνει τους απαραίτητους ελέγχους εντός της πενταετίας. Όπως τονίζεται στην εγκύκλιο δεν συνιστά συμπληρωματικό στοιχείο, η πληροφορία από την αλλοδαπή, η οποία περιέρχεται σε γνώση της φορολογικής αρχής μέσω των ελληνικών τραπεζών ή από στοιχεία που προσκομίζει ο φορολογούμενος από τους τραπεζικούς του λογαριασμούς και αφορούν χρηματοοικονομικά προϊόντα κ.λπ. Τέτοια είναι η περίπτωση ύπαρξης τραπεζικού λογαριασμού αλλοδαπής που τροφοδοτήθηκε από λογαριασμούς της ημεδαπής (εξερχόμενο έμβασμα) ή τροφοδότησε λογαριασμούς της ημεδαπής (εισερχόμενο έμβασμα).
