Photo by Anadolu Agency/ Getty Images/ Ideal Image
Ο πρωθυπουργός και πάλι εξέπληξε με την έμπνευσή του να δείξει με το δάχτυλο το ΔΝΤ.
Η απόφαση αυτή λίγο-πολύ δείχνει προκαταβολικά το ποιος θα είναι ο φταίχτης τους επόμενους μήνες για ό,τι συμβεί με το ελληνικό πρόγραμμα.
Η επιλογή του ΔΝΤ ως μελλοντικού βασικού υπαίτιου για κάθε σοβαρό πρόβλημα στην υπόθεση της αξιολόγησης, όσο και στην υπόθεση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, δεν είναι τυχαία καθώς, ως γνωστόν, ο κ. Σόιμπλε αποτελεί τον βασικό θιασώτη της παρουσίας του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι μέχρι στιγμής στην αναμέτρηση με τον κ. Σόιμπλε, μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, έχει κερδίσει αρκετά σημεία.
Εκείνο όμως στο οποίο εκτιμά ότι δεν θα τα καταφέρει λόγω εσωτερικής αστάθειας, είναι να υπάρξει άλλο ένα κερδισμένο, κρίσιμο αυτή την φορά σημείο, το Ασφαλιστικό. Η τακτική που έχει επιλεγεί είναι αφενός να κερδίσει χρόνο και, αφετέρου, να δημιουργήσει τετελεσμένα στο χρονικό διάστημα αυτό, τέτοια που να μπορεί να τα εκμεταλλευθεί στο εσωτερικό και εξωτερικό μέτωπο..
Ήδη το ασφαλιστικό έχει μετακινηθεί για τον Ιανουάριο. Η κυβέρνηση όμως θα επιχειρήσει κατά πάσα πιθανότητα να δημιουργήσει μέσα στον Δεκέμβριο κάποια τετελεσμένα γεγονότα, με τα οποία θα μεταβεί στον διάλογο για το Ασφαλιστικό στις αρχές του έτους. Κάτι που θα θυμίζει τις μονομερείς ενέργειες της περασμένης άνοιξης.
Γνωρίζει όμως ότι απέναντί της θα έχει το Eurogroup και πίσω από αυτό τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος θεωρεί ότι το Ασφαλιστικό είναι απολύτως συνυφασμένο με την βιωσιμότητα κάθε σοβαρής αναδιάρθρωσης του χρέους που θα βασίζεται στην επιμήκυνσή του, στις μετά το 2023 χρονικές διάρκειες. Αυτή ακριβώς είναι και η θέση του ΔΝΤ, το οποίο έχει εξ αρχής τοποθετήσει το Ασφαλιστικό και την βιώσιμη αναδιάρθρωσή του σαν το νούμερο ένα στοιχείο στην συζήτηση για το χρέος.
Ο κ. Τσίπρας όμως ελπίζει ότι μπορεί από τώρα να ανοίξει ένα κλεφτοπόλεμο πάνω σ' αυτό, στο μεταξύ, με την προσδοκία ότι θα μπορεί να έχει υποστήριξη και από την πλευρά της Κομισιόν και του ESM που πραγματικά δεν θεωρούν την παρουσία του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα απολύτως απαραίτητη. Και την θεωρούν σε πολλές περιπτώσεις περισσότερο του δέοντος παρεμβατική.
Το ΔΝΤ από την πλευρά του γνωρίζει ότι μπορεί να γίνει πολύ ενοχλητικό στην διαπραγμάτευση αυτή αν το θελήσει. Και το απέδειξε το φθινόπωρο του 2014 όταν οδήγησε σε κατάρρευση την προηγούμενη κυβέρνηση, αρνούμενο να συμβιβασθεί με μία περισσότερο soft διαχείριση της διαπραγμάτευσης, παρά το γεγονός ότι η κατάσταση φαινόταν ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία διέξοδο το πρόγραμμα.
Παραμένει όμως αβέβαιο το εάν το ΔΝΤ θέλει να κρατήσει την θέση του στο ελληνικό πρόγραμμα. Στην Ουάσιγκτον επιμένουν ότι το Ταμείο δεν μπορεί σε κάθε περίπτωση να συνεχίσει την χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος όσο δεν έχει λυθεί το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους, δηλαδή του Ασφαλιστικού. Και ο κ. Τσίπρας ετοιμάζεται ακριβώς στο σημείο αυτό να κινηθεί μονομερώς.
Έτσι δεν είναι παράξενο που έδειξε το ΔΝΤ σαν τον ενσαρκωτή του προβλήματος στο ελληνικό πρόγραμμα.
Το γήπεδο λοιπόν στήθηκε και οι αντίπαλες ομάδες ήδη προθερμαίνονται. Άλλα η κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει μελετήσει το πώς έπαιξε πριν από ένα χρόνο στο ίδιο γήπεδο ο αντίπαλός της.
Μαριάνθη Θεοδοσίου
