Η φωτογραφία, λέμε, συλλαμβάνει την στιγμή. Η δουλειά του φωτογράφου συνίσταται στην αποτύπωση της πληροφορίας, της θραυσματικής γνώσης. Τη μια ημέρα καταπιάνεσαι με τούτο, την άλλη με κάτι διαφορετικό, αλλά σπάνια βρίσκεις τον χρόνο, την ενέργεια και κυρίως την απαιτούμενη ικανότητα, για να γίνει κάτι πιο αφομοιωμένο και βέβαια, πιο προσωπικό. Η Χριστίνα Καλλιγιάννη είναι γνωστή στο σινάφι των φωτογράφων. Δεν είναι μόνο φωτογράφος η ίδια, αλλά ασχολείται ερευνητικά στο πεδίο του φωτορεπορτάζ. Την περίοδο αυτή έχει το συντονισμό του Athens Photo World, ενώ μας έχει χαρίσει εικόνες σε γνωστά έντυπα, όπως το ΓΕΩτρόπιο, τα «Ταξίδια», και το «Κ».
Μέσα στην πανδημία δεν έμεινε ανενεργή. Είχε την ιδέα για ένα μακροπρόθεσμο φωτογραφικό έργο, που στην πρωτόγνωρη συνθήκη της καραντίνας δεν μπόρεσε να υλοποιήσει. Έτσι το μετέφερε στις σελίδες ενός μυθιστορήματος, δίνοντάς μας εικόνες που αφηγούνται οι λέξεις. Το βιβλίο «Στιγμές παράλληλες» (από τις εκδόσεις χάρτινη πόλη) έχει στον πυρήνα του τη φωτογραφία, αλλά δεν κοιτάζει τα αντικείμενα, μα τους κρυμμένους τους πόθους. Ένα προσωπικό, σφιχτοδεμένο αφήγημα που ξεπερνά τη δεδομένη συζυγία φωτογράφος και αντικείμενο.
Με δύο λόγια η υπόθεση: όταν η Μπερναντέτ αποφάσισε να δημιουργήσει ένα φωτογραφικό πρότζεκτ διάρκειας 365 ημερών, δεν υπολόγιζε την απρόσμενη γνωριμία της με τον Άγη που αναταράσσει την καθημερινότητα και αναμοχλεύει μνήμες ενός περιστατικού από το παρελθόν, καθώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με αυτό. Η Μπερναντέτ πλέον κρύβει ένα μυστικό που θα αλλάξει για όλους τα δεδομένα. Μεταξύ Αθήνας, Μάλτας και Ταϊλάνδης, ιστορίες φωτογραφιών και ιστορίες κοσμημάτων δοκιμάζουν και επαναπροσδιορίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις.
Γεννημένη στην Αθήνα το 1971, η Χριστίνα Καλλιγιάννη σπούδασε νομικά και φωτογραφία, αλλά από το 2002 αφοσιώθηκε στη φωτογραφία. Είναι υποψήφια Διδάκτωρ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει μία προσωπική έκθεση, έχει επιμεληθεί δύο εκθέσεις στα πλαίσια του Μεσογειακού Φεστιβάλ Φωτογραφίας και έχει επιμεληθεί επίσης τη μετάφραση και τα κείμενα δύο φωτογραφικών βιβλίων. Οι «Στιγμές παράλληλες» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.