Πανό στην Ακρόπολη, βέλη στη Δημοκρατία

Πανό στην Ακρόπολη, βέλη στη Δημοκρατία

Ο,τιδήποτε και να γίνει στην Ακρόπολη ξινίζει στους πάντες, εκτός αν είναι ακτιβισμός. Οι διαστρώσεις και οι διαδρομές για ΑΜΕΑ λοιδωρήθηκαν ως «τσιμέντωμα», το ασανσέρ το έβγαλαν άχρηστο πριν καν αρχίσει τη σωτήρια για εμποδιζόμενα άτομα λειτουργία του, η φωτογράφηση του οίκου Dior επικρίθηκε ως «ξεπούλημα» του μνημείου. Αν όμως πρόκειται για ακτιβισμό, ουδείς από τους συνήθεις «ξινούς» και «επαναστάτες» τολμά να ψελλίσει λέξη. Όποιος πολιτικός φορέας βεβηλώνει τον Ιερό Βράχο, παίρνει έως και συγχαρητήρια, ή τουλάχιστον διαπιστώνει πως υπάρχει ανοχή στις ανομίες του.

Ύστερα από τη χθεσινή βάναυση εισβολή περί των 100 μελών του ΚΚΕ στην Ακρόπολη με στόχο να κρεμάσουν πανό εναντίον του πολέμου (ενάντια στον πόλεμο, με συγχωρείτε) ένα πράγματα περίμενα: Ούτε την καταδίκη από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που δεν έχουν ποτέ αποδείξει ότι διαθέτουν ίχνος ευαισθησίας, ούτε την επίκριση κατά των δραστών. Περίμενα η Αστυνομία, που ορθώς εκλήθη και ορθώς έδρασε εκτός περιφραγμένου αρχαιολογικού χώρου, να κάνει συλλήψεις. ‘Η, τουλάχιστον, κάποιος από αυτήν ή από τη δικαιοσύνη να στείλει τα έγγραφα που έπρεπε να έχουν σταλεί. Να έχουν υποβληθεί μηνύσεις για έμμεση βλάβη του μνημείου (τουλάχιστον) και για παράνομη είσοδο. Το λέει ο νόμος, ξεκάθαρα.

Εννοείται πως αυτό δεν θα εμπόδιζε κανέναν να το ξανακάνει. Όμως, δεν θα άφηνε και την αίσθηση πως ο κάθε πικραμένος μπορεί να μαζέψει άλλους τριάντα, σαράντα, ή και 99 και σπάζοντας λουκέτα ή πηδώντας φράχτες να ανέβει άνετα στην Ακρόπολη και να κάνει ό,τι νομίζει.

Ίσως ο επαναλαμβανόμενος ακτιβισμός να χάνει ολοένα το ενδιαφέρον του, και το κοινό να μη δίνει σημασία, αλλά δεν παύει να είναι μια ωμή καταπάτηση ενός κορυφαίου μνημείου για μικροπολιτικούς σκοπούς. Όποιος σέβεται τα μνημεία, δεν προβαίνει σε πράξεις που όσο δεν σταματούν τόσο καταντούν γραφικές. Οι εν λόγω δεν φαίνεται να τα σέβονται, παρά μόνο όταν πρόκειται να κάνουν αντιπολίτευση με αυτά. Μάλιστα, βουλευτής του ΚΚΕ είπε πως το μνημείο… ομορφαίνει με τα πανό τους (αντίληψη αισθητικής στυλ σοσιαλιστικού ρεαλισμού, εκτός αν έκανε σουρεαλιστική δήλωση…).

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Στην Ακρόπολη έχει ανέβει για να κρεμάσει πανό το ΚΚΕ πέντε - έξι φορές, η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ μια φορά (προ πρώτης φοράς Αριστεράς) κάποιοι συμπαραστάτες του Κουφοντίνα όταν έκανε απεργία πείνας που άνοιξαν πανό μπροστά στον Παρθενώνα, οπαδοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.

Κάποτε, αυτό πρέπει να σταματήσει. Και δεν είναι ευθύνη των φυλάκων. Από χθες το πρωί έχουν αποδοθεί στους φύλακες ευθύνες που δεν τις έχουν. Τι λέει το πρωτόκολλο όταν εκατό τύποι με σημαίες (κοντάρια, για όποιον δεν έπιασε το υπονοούμενο) εισβάλλουν σε κλειστό αρχαιολογικό χώρο; Ότι πρέπει να κληθεί η Αστυνομία. Τι θα κάνουν δηλαδή οι λιγότεροι ποσοτικά φύλακες απέναντι στους εισβολείς; Και γιατί θα πρέπει να εμπλακούν σε τέτοιου είδους αντιδράσεις;

Γιατί δεν φωνάξατε τα ΜΑΤ; Ήταν η επόμενη ερώτηση. Και ρωτάμε με τη σειρά μας: έστω, αστυφύλακας των ΜΑΤ με ασπίδα προτεταμένη μπροστά σε δύο εκ των διαδηλωτών. Ωραία φωτογραφία για δυσφήμηση της Ελλάδας ανά τον κόσμο! Σάλος θα γίνει, και δεν θα τα μαζεύουμε με κανένα τρόπο. Αν, δε, πέσει και ξύλο; Ζήτω που καήκαμε! Χούντα και λίγα λέμε.

Τι μένει; Να σοβαρευτούμε, αυτό μας απέμεινε. Επειδή όμως τίποτα δεν δείχνει πως κάτι θα γίνει, εκτός από την κοινωνική απαξίωση, ας λάβουν και κάποιο μήνυμα όσοι μετέρχονται τέτοιων ηλίθιων μέσων. Πάντως έτσι, δεν γίνεται να συνεχίσουμε.