Για τη Ρωσία οι Ταλιμπάν ήταν κάποτε τρομοκρατική οργάνωση· τώρα, είναι οικονομικός εταίρος και σύμμαχος ενάντια σε άλλους τρομοκράτες. Η επίσημη αναγνώρισή τους αντανακλά τη στρατηγική Πούτιν να αυξήσει τη ρωσική επιρροή στην Κεντρική και Νότια Ασία.

 Αυτό γράφτηκε στο Διαδίκτυο με αφορμή τη συναυλία της Μαρίνας Σάττι στην Καλαμαριά. Μόλις το διάβασε ο Νετανιάχου τρόμαξε. Σου λέει 7.500.000 Καλαμαριώτες αν πλακώσουν στη Γάζα τι θα γίνει; Οι άλλοι ήταν φλώροι. Έφαγαν μερικές παντοφλιές, μπήκαν στο αεροπλάνο και έκαναν το κομμάτι τους στις αίθουσες του Ελ. Βενιζέλος.

Δεν έβγαλαν «λευκό καπνό» οι προσπάθειες για να πραγματοποιηθεί πριν από το καλοκαίρι το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας και η συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν, με τις σχέσεις των δύο χωρών να έχουν επιβαρυνθεί καθώς η Τουρκία επιχειρεί να ανανεώσει και να επαναβεβαιώσει τις αμφισβητήσεις της έναντι της χώρας μας.

Ανεξάρτητα λοιπόν από τις αυταπόδεικτες κυβερνητικές ευθύνες, μια διαφορά ήθους, ύφους, πολιτισμού και παιδείας είναι περισσότερο από φανερή. Και αυτό δεν είναι καθόλου ασήμαντο. Ούτε περνάει απαρατήρητο από τον κόσμο.

Ένα Κέντρο που τα τελευταία χρόνια σήκωσε την ευθύνη να προστατεύσει τις κοινωνίες από αλλεπάλληλες κρίσεις, σήμερα αμφισβητείται. Είναι αυτό το μοντέλο ένα τυχαίο ιστορικό διάλειμμα ή μπορεί να αποδειχθεί δομικά ανθεκτικό σε μια εποχή που τα άκρα σηκώνουν κεφάλι;

Σε συνέντευξη στο Liberal και τη Μαρία Κέντη-Κρανιδιώτη, ο καθηγητής Κωνσταντίνος Χλωμούδης, θέτει εκ νέου τη συζήτηση γύρω από την Συμφωνία της Μπολόνια για την εναρμόνιση των ευρωπαϊκών συστημάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Την επιρροή του Βίνσεντ βαν Γκογκ σε έναν από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες του 21ου αιώνα, τον Άνσελμ Κίφερ, πραγματεύεται έκθεση που φιλοξενείται (έως 28/10) στη Βασιλική Ακαδημία Λονδίνου.