Το «γαλλικό πρόβλημα» εκτινάσσει τις τιμές του πετρελαίου

Το «γαλλικό πρόβλημα» εκτινάσσει τις τιμές του πετρελαίου

Από τα τέλη Μαρτίου το πετρέλαιο χτίζει τιμές πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι και όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα η ζώνη συσσώρευσης του είναι μεταξύ των 102-115 δολαρίων/βαρέλι με κέντρο βάρους στα 109-110 δολάρια/βαρέλι.

Οι λόγοι που συντηρούν υψηλά το πετρέλαιο είναι οι εξής:

-Η πρόσφατη συρρίκνωση των αποθεμάτων βενζίνης στις ΗΠΑ ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου, αλλά και των αυξημένων εξαγωγών προϊόντων διύλισης των ΗΠΑ προκειμένου να καλύψουν τα κενά της Ρωσίας.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει φέρει τα πάνω κάτω στις εμπορικές ροές με αποτέλεσμα οι εξαγωγές βενζίνης να κινούνται σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα, μειώνοντας όπως είναι φυσικό τα εγχώρια αποθέματα των ΗΠΑ και μάλιστα ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου κατά την οποία αυξάνεται κάθετα η κίνηση των αυτοκινήτων.

-Η επιμονή της Σαουδικής Αραβίας να «νίπτει τας χείρας της» όσον αφορά την παγκόσμια ανάγκη για παραγωγή πετρελαίου. Στάση που επανέλαβε και στο διεθνές οικονομικό φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, πρίγκιπα Φαϊσάλ μπιν Φαρχάν, ο οποίος δήλωσε ότι η προσφορά πετρελαίου αυτή τη στιγμή είναι σχετικά ισορροπημένη και η Σαουδική Αραβία δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο για να δαμάσει την αγορά».

Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική με την αγορά να είναι ανεπαρκής και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή που η ζήτηση για ταξίδια βαίνει αυξανόμενη και οι περιορισμοί της Κίνας πιθανόν να αρθούν.

Η ανεπάρκεια προσφοράς όμως δεν αφορά δυστυχώς μόνο την αγορά πετρελαίου.

-Η ζήτηση για φυσικό αέριο συνεχίζει να ενισχύεται την ίδια στιγμή που οι προμήθειες συνεχίζουν να υστερούν. Για την ακρίβεια, εν μέσω θέρους η αγορά είναι πιο «σφιχτή» από ποτέ και αν δεν αυξηθεί σύντομα η προσφορά, οι τιμές πιθανότατα θα φιγουράρουν εκ νέου σε διψήφια επίπεδα.

Πολλοί αναλυτές σε συνεντεύξεις τους σε διεθνή μέσα προσδιορίζουν το έλλειμμα φυσικού αερίου στην αγορά πέριξ των ~4 Bcf/ημέρα.

-Η σκέψη από πολλές εταιρείες για αντικατάσταση του αερίου σε άνθρακα δεν μπορεί να σώσει την «παρτίδα», καθώς τα αποθέματα άνθρακα είναι επίσης σε χαμηλά επίπεδα.

Όμως υπάρχουν και κάποιοι παράγοντες, η εξέλιξη των οποίων πιθανότατα να σπρώξει το πετρέλαιο σε νέα υψηλά.

Οι τεχνικές δυσκολίες υποκατάστασης του φυσικού αερίου με LNG

Η Ευρώπη λόγω της γνωστής εξάρτησης της από το ρωσικό φυσικό αέριο χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη αβεβαιότητα, καθώς σε περίπτωση νέων διαταραχών στις ρωσικές εξαγωγές, μερικώς μόνο- προς το παρόν- μπορεί να βασιστεί στις αυξημένες εισαγωγές LNG.

Βλέπετε, το σχέδιο της Ευρώπης να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο μέσω των μεγαλύτερων εισαγωγών LNG απαιτεί χρόνο για την υλοποίηση του.

Καταρχάς, η extra προμήθεια LNG σημαίνει αυξημένη παραγωγή από τις ΗΠΑ, που όπως είναι κατανοητό δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί εν μια νυκτί. Mέχρι λοιπόν το 2025, εκ των πραγμάτων ο ανταγωνισμός για διαθέσιμα καύσιμα θα παραμείνει έντονος, με την Ασία να είναι ένας από τους κύριους αντιπάλους μας.

Στο ενδιάμεσο, η Ευρώπη θα πρέπει να διαχειριστεί τις μεγάλες αποκλίσεις τιμών του LNG, ανάλογα με τον τελικό προορισμό του και τους περιορισμούς που θέτουν οι ίδιες οι ευρωπαϊκές υποδομές.

Πιο συγκεκριμένα, είναι δύσκολη η τροφοδοσία με LNG αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, κυρίως των ανατολικών, λόγω της έλλειψης διασυνδέσεων των βασικών σταθμών υποδοχής LNG με το δίκτυο αγωγών.

Για αυτό βλέπουμε τόσο μεγάλη διαφορά στις βραχυπρόθεσμες τιμές του φυσικού αερίου σε Βρετανία, Γαλλία και Ισπανία σε σχέση με τις πολύ υψηλότερες τιμές στην ολλανδική ή τη γερμανική αγορά.

Για να εξαλειφθούν αυτές οι διαφορές θα πρέπει να συνδεθούν οι τερματικοί σταθμοί υποδοχείς LNG με τοπικά δίκτυα φυσικού αερίου και να υποστηριχτούν από συμφωνίες για 24ωρη παροχή.

Τι θα γίνει όμως με της λεγόμενες περίκλειστες χώρες, όπως η Ουγγαρία για παράδειγμα όπου δεν υπάρχει πρόσβαση για μεγάλα πλοία LNG;

Και εδώ η επιλογή είναι να προσαρμοστούν οι υπάρχουσες υποδομές αγωγών, κάτι βέβαια που θέλει λίγο χρόνο.

Προς το παρόν εξετάζεται σύμφωνα με ρεπορτάζ του Bloomberg αλλά και των Financial Timesη αντιστροφή των ροών του TAP.

Ο TAP φέρνει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν μέσω της νοτιοανατολικής Ευρώπης στην Ιταλία, από ανατολικά δηλαδή προς δυτικά, ωστόσο η αντίθετη ροή θα βοηθούσε στη διαφοροποίηση των ευρωπαϊκών προμηθειών.

Τα προβλήματα της EDF απειλούν την Ευρώπη

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ευρώπη σε αυτή τη χρονική συγκυρία είναι η μειωμένη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τους μεγάλους της παραγωγούς.

Ένας από αυτούς είναι η γαλλική Electricite de France -EDF-η οποία τυγχάνει να είναι και ο μεγαλύτερος παραγωγός ατομικής ενέργειας της Ευρώπης και μάλιστα ένας παραγωγός που εξάγει φθηνή ενέργεια κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, η προειδοποίηση για τρίτη φορά φέτος από την EDF για μείωση παραγωγής μόνο καλοδεχούμενη δεν είναι, καθώς από την παραγωγή της δεν εξαρτάται μόνο η Γαλλία, αλλά και γειτονικές χώρες όπως η Γερμανία.

Αυτός είναι και ο λόγος άλλωστε που πολλοί αναλυτές φοβούνται ότι τα προβλήματα της γαλλικής εταιρείας μπορεί να απειλήσουν ολόκληρη την ευρωπαϊκή ισορροπία.

Υπενθυμίζουμε ότι η εταιρεία ήδη έχει προχωρήσει σε εκτιμήσεις ότι η φετινή παραγωγή θα είναι η χαμηλότερη των τελευταίων 30 ετών, καθώς οι μισοί από τους 56 αντιδραστήρες της είναι εκτός σύνδεσης για τακτική συντήρηση ή ανεφοδιασμό καυσίμων, ενώ δώδεκα βρίσκονται σε αδράνεια για ελέγχους και επισκευές μετά την ανακάλυψη προβλημάτων διάβρωσης στα τέλη του 2021.

Προκειμένου να εξασφαλίσει την ενεργειακή επάρκεια της χώρας, ο Μακρόν έχει προτείνει ορισμένες από τις βασικές δραστηριότητές της να κρατικοποιηθούν, ενώ την ίδια στιγμή έχει δεσμευτεί να υποστηρίξει μια σειρά από νέους αντιδραστήρες. Όμως και αυτή η λύση αποτελεί μια μακροπρόθεσμη απάντηση στο πρόβλημα, καθώς ο πρώτος από αυτούς τους αντιδραστήρες θα τεθεί σε λειτουργία το 2035.

Στη Γερμανία έχουν αντιληφθεί ότι οι εισαγωγές από τη γειτονική Γαλλία φέτος θα είναι πενιχρές και η πρόταση που έχει πέσει στο τραπέζι είναι ότι σε περίπτωση που οι ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου υποχωρήσουν εκ νέου, τότε θα πρέπει να γίνει η επαναφορά των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με άνθρακα και πετρέλαιο.

Μια λύση επίσης ακριβή, αλλά το διακύβευμα είναι πολύ ακριβότερο, καθώς η εναλλακτική εντοπίζεται στον περιορισμό της παροχής ρεύματος σε μεγάλους βιομηχανικούς χρήστες!

Ένα σενάριο που ούτως ή άλλως δεν αποφύγουμε, αν ο καιρός δεν είναι με το μέρος μας.

Βλέπετε, φέτος θα χρειαστούμε όσο ποτέ τις υδροηλεκτρικές και τις αιολικές μονάδες! Μια ξηρασία που θα έχει ως αποτέλεσμα χαμηλά αποθέματα νερού στις Άλπεις, την Ιβηρική, τα Βαλκάνια και τη Σκανδιναβία, μια άπνοια όπως το περσινό καλοκαίρι σε συνδυασμό με έναν βαρύ χειμώνα, μπορεί πραγματικά να φέρουν την Ευρώπη στα όρια των ενεργειακών της αντοχών.

Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τη Eurostat το 2020, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούσαν το 37% της ακαθάριστης κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ, από 34% το 2019, με την αιολική και την υδροηλεκτρική ενέργεια να αντιπροσωπεύουν πάνω από τα 2/3 της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές.

Αποποίηση Ευθύνης

Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, ουδεμία διασφάλιση δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.

Διαβάστε Περισσότερα