Του Θεόδωρου Σεμερτζίδη
Είναι γεγονός πως η πολιτική κατάσταση σε κάθε χώρα επηρεάζει αντίστοιχα τόσο την οικονομία όσο και το χρηματιστήριο.
Αυτό εξάλλου το βιώσαμε και στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο, όπου είχαμε δύο εκλογικές αναμετρήσεις κι ένα δημοψήφισμα και, αποτέλεσμα αυτού, ήταν η οικονομία να συνεχίσει να παραπαίει και στο χρηματιστήριο οι τιμές των μετοχών να καταγράψουν απώλειες, παρασέρνοντας τον γενικό δείκτη σε χαμηλότερα επίπεδα.
Όταν όμως στην μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου στο τέλος του έτους (φέτος τον Νοέμβριο) γίνονται εκλογές για την ανάδειξη νέου Προέδρου, τότε αυτές επηρεάζουν όχι μόνο τις ΗΠΑ, αλλά και όλο τον υπόλοιπό κόσμο.
Κι αυτό γιατί θα επαναπροσδιοριστεί η αμερικανική εξωτερική πολιτική, η στάση της απέναντι στην τρομοκρατία, καθώς και μια σειρά άλλων θεμάτων (σε εσωτερικό και εξωτερικό), τα οποία θα έχουν αντίκτυπο τόσο στην οικονομία όσο και στο χρηματιστήριο.
Παρακάτω θα παρουσιάσουμε την συμπεριφορά του S&P 500 κατά το έτος όπου πραγματοποιούνται εκλογές, αλλά και νωρίτερα αυτού, καθώς και την συμπεριφορά του δολαρίου πριν την ανάδειξη νέου Προέδρου.
Από το 1928 έως και τις τελευταίες εκλογές (2012) παρατηρούμε (βλ. παρακάτω γράφημα) ότι η απόδοση του S&P 500 στο 13% των παρατηρήσεων ήταν μεγαλύτερη του 20%. Αντιθέτως, υπάρχει ένα άλλο 13% όπου η απόδοση του εν λόγω δείκτη ήταν μεταξύ 0%-10%, ενώ οι χρονιές που αυτός σημείωσε αρνητικό πρόσημο ήταν το 5,5% των παρατηρήσεων.
Επίσης με βάση τα μακροοικονομικά στοιχεία, κατά την περίοδο της προεκλογικής περιόδου, ο S&P 500 σημείωσε την καλύτερη επίδοση (13%) με τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή πάνω από το 3% (τυχαία η επιμονή της FED για υψηλότερα επίπεδα πληθωρισμού;), ενώ ακολουθεί απόδοση 10,2% με ανεργία άνω του 6%.
Σύμφωνα με το παρακάτω γράφημα, κατά το τελευταίο έτος της προεκλογικής περιόδου ο S&P 500 από το 1928 έως και το 2012 σημείωσε απώλειες κατά 4%, ενώ σε όλα τα χρόνια εκλογής Προέδρου κατέγραψε μέση απόδοση 7% σε σχέση με το 7,5% της απόδοσης από το 1928.
Πηγή:Marketwatch
Ενδιαφέρον έχει επίσης και το παρακάτω γράφημα, στο οποίο παρουσιάζεται η απόδοση του S&P 500 χωρίς τον υπολογισμό των μερισμάτων (από 31/12/1945 έως 12/4/2012), καθώς και των μετοχών της μικρής κεφαλαιοποίησης (επίσης χωρίς τον υπολογισμό των μερισμάτων και την αντίστοιχη χρονική περίοδο) κατά τα τέσσερα χρόνια που μεσολαβούν έως τις επόμενες εκλογές.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό η μικρή κεφαλαιοποίηση αποδίδει καλύτερα 11,2% έναντι του S&P 500 κατά 8,8%, παρά το ότι καταγράφει το δεύτερο έτος απώλειες κατά 3,8%.
Στον δεύτερο πίνακα παρατηρούμε την συχνότητα εμφάνισης των κερδών τα αντίστοιχα έτη, με τον S&P 500 να εμφανίζει τα μεγαλύτερα κέρδη κατά τα δύο τελευταία χρόνια, ενώ αυτά της μικρής κεφαλαιοποίησης εμφανίζονται το πρώτο έτος.
Πηγή:Marketwatch
Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε συνολικά τις αποδόσεις του S&P 500 ανά έτη, όταν την Προεδρία κατείχαν είτε οι Ρεπουμπλικανοί είτε οι Δημοκρατικοί.
Όπως παρατηρούμε η μεγαλύτερη απόδοση του δείκτη πραγματοποιήθηκε το 1980 επί προεδρίας των Ρεπουμπλικανών, με απόδοση 25,8%, ενώ η χειρότερη με απώλειες, επί προεδρίας των Δημοκρατικών με απόδοση 38,5% το 2008, λίγο μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Πηγή:Marketwatch
Ίσως το μόνο asset που ενισχύεται ανεξαρτήτως προεδρίας Δημοκρατικών ή Ρεπουμπλικανών κατά την προεκλογική περίοδο είναι το δολάριο, που από το 1975 κι έπειτα (βλ. παρακάτω γράφημα) πραγματοποιεί κέρδη πριν και κατά το έτος εκλογής νέου Προέδρου.
Πηγή γραφήματος:Bloomberg
Φυσικά και τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν απλά και μόνο στατιστικές παρατηρήσεις, χωρίς να εγγυώνται και το τι θα επακολουθήσει το τρέχον έτος, αφού κάθε προεκλογική περίοδος έχει τα δικά της πολιτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά.
Το τι πρόκειται να επακολουθήσει μένει απλά να το δούμε στους επόμενους μήνες.
