Μεγάλη συζήτηση γίνεται όλες αυτές τις μέρες -και προφανώς θα συνεχιστεί- για το πόσα «πολλά» έχει πάρει το κράτος από τις τσέπες των φορολογουμένων. Κουβέντες «χρήσιμες» για όσους επιθυμούν να εντυπωσιάσουν με παροχές και προωθώντας μια δημοσιονομική πολιτική «αλά Γκρέκα». Δεν είναι η πρώτη φορά. Τα ίδια λέγανε όλη την περίοδο δημιουργίας των σούπερ-ελλειμμάτων, τα ίδια λένε και τώρα που, υποτίθεται, έχουμε σούπερ-πλεονάσματα.
Το ζητούμενο είναι το «φούσκωμα» της πίτας. Δηλαδή η αύξηση του διαθέσιμου εθνικού εισοδήματος. Πράγματι, ο πληθωρισμός βοηθά, όπως βοηθά η μαγιά. Πάμε ένα παράδειγμα: έστω ότι ο επιχειρηματίας «φουσκώνει» τις τιμές του, προ ΦΠΑ, κατά 10%. Αντί των 100 κόστος +24% ΦΠΑ ίσον 124 θα έχουμε 110+24% ίσον 136,4 ευρώ
«Ληστεία» φωνάζουν οι επικριτές αφού, πράγματι, το κράτος θα πάρει 12,4 ευρώ περισσότερα από ΦΠΑ. Η αύξηση όμως της τελικής τιμής «με ΦΠΑ» είναι η ίδια αυτή που έχει αποφασίσει ο επιχειρηματίας, δηλαδή 10% και όχι μεγαλύτερη όπως υπονοούν οι εκ του προχείρου επικριτές.
Τι λένε οι «έξυπνοι» αυτοί; Για να μην περάσει ο κατά 10% πληθωρισμός, θα έπρεπε το κράτος να μειώσει τον ΦΠΑ που εισπράττει επί της νέας τιμής του επιχειρηματία. Πόσο πρέπει να τον μειώσει; Συγκεκριμένες απαντήσεις δεν θα ακούσετε. Ας πούμε, λοιπόν, ότι πρέπει να τον μειώσει τόσο ώστε το 10% του επιχειρηματικού πληθωρισμού να μην περάσει στο πορτοφόλι του καταναλωτή, να παραμείνει δηλαδή η τελική τιμή στα 124 ευρώ.
Πόσο πρέπει να είναι ο μειωμένος ΦΠΑ; Ο νέος ΦΠΑ θα πρέπει να είναι 12,7% ή 14 επί των 110 ευρώ, που μας κάνει και πάλι 124 τελική τιμή. Είναι, όμως, σχεδόν ο μισός. Άρα το κράτος θα χάσει τα μισά έσοδά του από τον ΦΠΑ στο ανώτατο κλιμάκιο και παρομοίως στα μικρότερα. Ευκολάκι. Πού θα τα βρει; Δικό του πρόβλημα!
Πάμε παρακάτω. Συνεχίζεται η αύξηση του πληθωρισμού, έστω ηπιότερα, κατά 5%. Άρα, η τιμή του επιχειρηματία από 110 θα πάει στο 115,5 ευρώ. Τι πρέπει να κάνει το κράτος, ώστε να μην έχουμε ακρίβεια; Να μειώσει ξανά τον ΦΠΑ. Πόσο; Να τον κατεβάσει στο 7,3%, ώστε ο καταναλωτής να συνεχίσει να πληρώνει 124 ευρώ. Αυτό όμως σημαίνει ότι το κράτος θα χάσει ακόμη 5,5 εκατοστιαίες μονάδες από τον ΦΠΑ. Δηλαδή, μέσα σε δύο χρόνια, το κράτος θα πρέπει να μειώσει τον ΦΠΑ κατά 17 ποσοστιαίες μονάδες.
Πάμε τώρα στους κρατικούς λογαριασμούς.
Το κράτος εισπράττει περί τα 26 δισ. ευρώ από ΦΠΑ. Αν μειώσει τον ΦΠΑ όπως το περιγράφουν οι επικριτές, τόσο όσο να αντιμετωπίσει την ακρίβεια, θα πρέπει να «χάσει» το κρατικό ταμείο ποσό περί τα 8 δισ. ευρώ μέσα σε δύο χρόνια. Ευκολάκι; Ρωτήστε το «ΠΑΣΟΚ και άλλες προοδευτικές δυνάμεις».
Το σημαντικό που σας καλώ να συγκρατήσετε είναι ότι, όπως λένε και οι οικονομολόγοι φορολογικής πολιτικής, ο ΦΠΑ είναι ουδέτερος φόρος ως προς τον πληθωρισμό. Δεν τον ενισχύει, αλλά βεβαίως ούτε αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της ακρίβειας που προκύπτει από τον πληθωρισμό τιμών.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μειωθεί ο ΦΠΑ, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι κοινοτικός, δηλαδή ευρωπαϊκός, φόρος. Κάποια άλλη στιγμή όμως, ξεκινώντας από αγαθά στα οποία υπάρχει καλύτερος έλεγχος τιμών.
Προτεραιότητα έχει η μείωση των άμεσων φόρων, που μπορεί να γίνει, και πολύ κακώς δεν έγινε ήδη, με την τιμαριθμική προσαρμογή της κλίμακας φόρου. Και, ταυτόχρονα, την αλλαγή της κλίμακας ώστε να απηχεί καλύτερα την εισοδηματική πραγματικότητα των μισθωτών. Εκεί βρίσκεται η πληθωριστική φορο-αφαίμαξη, εκεί πρέπει να ακυρωθεί.
