Μάλλον όχι: Αλλωστε και ο Αλέξης Τσίπρας το μόνο που έχει πει, μέχρι στιγμής, είναι πως απλώς θέλει να βάλει «τα ρούχα του αλλιώς...».
Όμως το ρούχο δεν κάνει τον βασιλιά και δεν χρειάζεται ούτε καν ένα παιδάκι να φωνάξει πως «είναι γυμνός».
Γυμνός από ιδέες και αυτό είναι το χειρότερο. Για εκείνον. Γυμνός από τη σοφία που, υποτίθεται, πως προσθέτει ο χρόνος, η εμπειρία, οι δυσκολίες και η ακριβά κτηθείσα γνώση. Γυμνώθηκε στην κοινή γνώμη πως παραμένει ο ίδιος παλιός Τσίπρας, από την απάντηση που έδωσε στη συνέντευξή του σε ένα και μόνον κέντρισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη: πολύ καλά κατάλαβε τι εννοούσε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας υπενθυμίζοντας πως το 2015 η Ελλάδα κατάπεσε στην κατηγορία «χώρα παρίας». Το ίδιο και όλοι εμείς που δεν έχουμε ξεχάσει τι συνέβαινε επί μήνες, πόσο κοντά βρεθήκαμε στον γκρεμνό και πόσο βαρύ ήταν το τίμημα που πληρώσαμε για να κρατήσουμε την πατρίδα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Διαβάστε την απάντησή του:
«Το 2015 παραλάβαμε όντως μια χώρα-παρία και διεθνώς απαξιωμένη. Μια Ελλάδα ρημαγμένη, με 1/4 της οικονομίας κατεστραμμένο, την ανεργία στο 27%, ουρές σε κοινωνικά ιατρεία, σε παντοπωλεία, αλλά και σε κάδους σκουπιδιών, δεμένη πισθάγκωνα από τους δανειστές, με ένα χρέος αγχόνη. Μια κοινωνία χωρίς ελπίδα και προοπτική. Ο ίδιος και η παράταξή του, μαζί με τους συνοδοιπόρους και τους σπόνσορες της διαφθοράς, που ήταν ένοχοι γι’ αυτήν την εθνική τραγωδία, κραύγαζαν «Γερούν γερά» και «βάστα Σόιμπλε», όσο εμείς δίναμε τη μάχη για τη σωτηρία της πατρίδας. Και το 2019 τους παραδώσαμε μια Ελλάδα εκτός μνημονίων και επιτροπείας, με ρυθμισμένο χρέος, δεκάδες δισεκατομμύρια στα δημόσια ταμεία, δώδεκα συνεχή τρίμηνα ανάπτυξης, ενισχυμένη διεθνή θέση στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.»
Η μισή αλήθεια και μάλιστα παραποιημένη ήταν πάντοτε το φόρτε του ανδρός. Τίποτε δεν έχει αλλάξει, μέχρι στιγμής. Όλα δείχνουν πως και τα ύστερα θα επιβεβαιώσουν τα πρότερα, κυριολεκτικά.
Εν συντομία.
1. Τις εκλογές εκείνες τις εξεβίασε ο ίδιος με την πονηριά εμπλοκής της προεδρικής εκλογής. Τις εκλογές δεν τις κέρδισε αλλά συνέπηξε ανίερη συμμαχία (ποιος άραγε ήταν ο εμπνευστής;) με το γκρουπούσκουλο της δεξιάς και την ανοχή, σε κρίσιμες στιγμής, της άκρας δεξιάς, δήθεν για να καταργηθεί το μνημόνιο «με ένα νόμο κι ένα άρθρο.
2. Το μόνο που έμενε και έπρεπε να έχει κάνει το 2015, ήταν να επαναδιαπραγματευτεί το περιεχόμενο του γνωστού «μέιλ Χαρδούβελη, να ολοκληρώσει το δεύτερο μνημόνιο που έτσι κι αλλιώς τελείωνε συντόμως, όπως ήταν προγραμματισμένο.
3. Να πάρει την ετοιμασμένη λύση από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, μετά την ιστορική απομείωση του χρέους, που οδηγούσε στην οριστική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, πολύ πέραν του ορίζοντα του 2032.
4. Να μην ανοίξει ζήτημα νέας χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αφού καλά γνώριζε την κεφαλαιακά αδύναμη θέση που είχαν, ακόμη τότε, οι τράπεζες, ειδικά λόγω των ψευδών υποσχέσεων για τα κόκκινα δάνεια. Κι αυτό ενώ όλοι του είχαν εξηγήσει ότι το τραπεζικό σύστημα θα χρειαζόταν κάθε πρόσθετη βοήθεια που θα μπορούσε να εξεύρει.
5. Να μην απειλήσει με αθέτηση παλαιών και ήδη δεδομένων εγγυήσεων, αφού καλά γνώριζε ότι αυτό θα έδινε την ευκαιρία στον αείμνηστο Σόιμπλε να ξαναφέρει (όπως τελικά συνέβη) την απαίτηση εγγυήσεων εφ’ όλης της κρατικής περιουσίας για 99 έτη!
6. Να διαπραγματευτεί αφότου θα είχε τελειώσει με τα θέματα του μέιλ Χαρδούβελη, την σταδιακή ελαστικοποίηση ζητημάτων της αγοράς εργασίας, χωρίς τις αριστερές παρωπίδες που φορούσε η κυβέρνησή του.
7. Να μην επιβάλει κανέναν, πρακτικά νέο φόρο, αλλά να επισπεύσει τα μέτρα περιορισμού της φοροδιαφυγής, τα οποία θα ήσαν -και τότε, όπως αποδείχθηκε τα δύο τελευταία χρόνια- επαρκή στην ενδυνάμωση της εισπραττόμενης φορολογίας.
8. Η κοινωνία, αντίθετα προς ότι ακόμη σήμερα ψευδώς ισχυρίζεται, είχε πλέον ανακτήσει την ελπίδα διεξόδου από την κρίση και αυτό φάνηκε στο ποσοστό που έστησε ανάχωμα στην έξοδο από το ευρώ με το δημοψήφισμα.
9. Θα είχε εντάξει την χώρα, με ευκολία και την εκ των πραγμάτων στήριξη της σαστισμένης αντιπολίτευσης, έστω και με καθυστέρηση ενός, το πολύ, έτους, στις πολιτικές νομισματικής διευκόλυνσης των οικονομιών που εξύφανε ο Ντράγκι και επομένως η ελληνική οικονομία θα συντονιζόταν προς την σταδιακή ανάκαμψη των οικονομιών του ευρώ.
10. Δεν θα χρειαζόταν να αποθηκεύσει 40 δισεκ. ευρώ, το περίφημο μαξιλάρι, αυξάνοντας και πάλι το δημόσιο χρέος και αφού είχε αφαιρέσει το ήδη ελάχιστο οξυγόνο από την οικονομία και τους κρατικούς λογαριασμούς.
11. Θα είχε επιτρέψει, αν δεν επέμενε στις δογματικές ανοησίες με τη ΔΕΗ και άλλες κρατικές ιδιοκτησίες στον παραγωγικό τομέα, την ταχύτερη επούλωση των πληγών που άνοιξε ανοίξει η δημοσιονομική κρίση στο κράτος. Το ίδιο ακριβώς θα είχε συμβεί και σε άλλους τομείς: στο σιδηροδρομικό δίκτυο και τον εκσυγχρονισμό ασφαλείας του, στην διαχείριση του υδάτινου δυναμικού, στην προώθηση των πράσινων επενδύσεων και ειδικότερα στην ενέργεια κ.ο.κ.
12. Θα είχε αποτρέψει τον εντολοδόχο του Παπαγγελόπουλο να στήσει την μεγαλύτερη πλεκτάνη εναντίον της δημοκρατικής νομιμότητας κυνηγώντας πολιτικούς, τραπεζικούς και άλλες προσωπικότητες με σκοπό να εγκαθιδρύσει ένα μονοκρατορικό καθεστώς ασυδοσίας.
Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά, αφού επιμένει να θέλει να μας τα θυμίζει, έχουμε καιρό...
