Τέσσερις φυλές της πολιτικής, της παραπολιτικής και των επιστημών έχουν συνασπιστεί σε αυτή την συγκυρία και κάτω από την ομπρέλα της εκστρατείας για την υπόθεση των παρακολουθήσεων, για να απαιτήσουν την παραίτηση Μητσοτάκη. Κι αυτός είναι ο στόχος ή καλύτερα ο μοναδικός τρόπος που πιστεύουν ότι υπάρχει για να φθαρεί και να πέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο μεγάλος κερδισμένος αυτής της εκστρατείας είναι σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας. Και οι τέσσερεις φυλές δουλεύουν, τελικά, για τον Αλέξη!
Η πρώτη και πολυπληθέστερη των τεσσάρων φυλών είναι αυτή των Τσιπραίων. Είναι και οι μόνοι σταθεροί στις απόψεις τους. Θα ζητούσαν την παραίτηση του Κυριάκου ακόμη και αν ο κ. Μητσοτάκης πήγαινε στον γαλατά της γειτονιάς του για να αγοράσει γάλα. Κι επειδή δεν υπάρχουν πλέον γαλατάδες, είναι πάντοτε έτοιμοι να τον καταγγείλουν για την εξαφάνιση της συμπαθούς αυτής τάξης των επαγγελματιών, όπως και για την εξαφάνιση πολλών ειδών της πανίδας από τον πλανήτη. Μπορεί να έχουν εμμονές ή να διαστρέφουν μονίμως την πραγματικότητα, αλλά αυτοί είναι. Τους ξέρουμε και στο κάτω – κάτω της γραφής έχουν και έναν στόχο που δεν τον έχουν ποτέ κρύψει.
Η δεύτερη φυλή είναι αυτή του ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός της πολιτικής έκανε στον Νίκο ένα μεγάλο δώρο. Ή καλύτερα η ανοησία εκείνων που πίστεψαν ότι η εξουσία είναι παντοτινή. Τέλος πάντων, η ουσία είναι ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης βρήκε έναν τρόπο για να κερδίσει κάτι, σε μια εποχή που το ακροατήριό του είχε αρχίσει να κουράζεται από την αφωνία του. Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα κόμμα του 2% που φιλοδοξεί να φτάσει στο 3%, αλλά ένα κόμμα εξουσίας που στην παρούσα φάση μπορεί να παίξει και ρυθμιστικό ρόλο. Οι πολίτες και οι ψηφοφόροι, λοιπόν, θα φτάσουν κάποτε και στο δια ταύτα: «Και τώρα Νίκο τι κάνουμε, με ποιους πάμε και ποιους αφήνουμε»;
Η τρίτη φυλή είναι εκείνη της ΕΣΣΟ του 2015, όπως πετυχημένα έγραψε η Κατερίνα Γαλανού. Παλαιά στελέχη των κυβερνήσεων Καραμανλή που υπό τον Προκόπη Παυλόπουλο επέλεξαν το 2015 την οδό της συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μισούν θανάσιμα τον Κυριάκο Μητσοτάκη, το Κέντρο, τους φιλελεύθερους και γενικώς οτιδήποτε άλλο πέραν του Αλέξη Τσίπρα. Μοναδική περίπτωση σε όλη την Ευρώπη.
Η πιο ενδιαφέρουσα ίσως φυλή είναι η τέταρτη, αυτή που περιλαμβάνει ορισμένους κεντρώους, φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι και ανακάλυψαν στα ξαφνικά έναν λόγο για να παραιτηθεί ο πρωθυπουργός της χώρας. Το αξιοπερίεργο είναι ότι για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν είχαν ζητήσει άλλη φορά στο παρελθόν την παραίτηση άλλου πρωθυπουργού. Εδώ τα πράγματα είναι εξίσου απλά όσο και πολύπλοκα! Από την μία υπάρχει μια επιχειρηματολογία για τις παρακολουθήσεις, η οποία, όμως, χρησιμοποιείται περισσότερο ως μοχλός πίεσης και λιγότερο ως το βασικό θέμα της συζήτησης και από την άλλη δεν μπορούν να κρύψουν το βασικό κίνητρο της αφύπνισής τους, το οποίο και είναι η δική τους τοποθέτηση στο σύστημα εξουσίας. Με άλλα λόγια, δεν μπορούν να αντιληφθούν τον κόσμο χωρίς οι ίδιοι να βρίσκονται στο κέντρο του. Ανθρώπινο και λογικό από την μία. Από την άλλη, αυτή ακριβώς η αντίληψη προκάλεσε στο παρελθόν πολλά δεινά. Θα πρέπει, πάντως, κάποιος να τους πληροφορήσει ότι περισσότερες πιθανότητες έπειτα από μια αποχώρηση του κ. Μητσοτάκη έχει η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα από τον διορισμό μιας κυβέρνησης ειδικού σκοπού με μέλη τους ίδιους…
Αλλά με ποιο σκεπτικό ζητείται η παραίτηση Μητσοτάκη; Επειδή παρακολουθούσαν το τηλέφωνο του κ. Ανδρουλάκη. Η παρακολούθηση του τηλεφώνου ενός πολιτικού ως γεγονός είναι απαράδεκτο σε κάθε περίπτωση και δεν υπάρχει δικαιολογία. Αλλά έκαναν το ίδιο και στο παρελθόν; Ζήτησαν για τις παρακολουθήσεις την παραίτηση κάποιου άλλου πρωθυπουργού; Είναι άλλο πράγμα να ζητάει κανείς την ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου του κράτους και άλλο την πολιτική αστάθεια.
Όλοι αυτοί που σήμερα έχουν το αίτημα της παραίτησης Μητσοτάκη με επιχείρημα τον τρόπο λειτουργίας του κράτους, έχουν στο παρελθόν κυβερνήσει και έχουν γράψει με τα χεράκια τους τους νόμους που επιτρέπουν σήμερα στο κράτος να είναι ασύδοτο. Και τέλος μία ακόμη παρατήρηση: Δεν μπορεί σοβαροί επιστήμονες να αποδέχονται ως αληθείς τις διαστρεβλωμένες απόψεις του κ. Κοντολέοντος στην Βουλή και με βάση αυτές να βγάζουν πόρισμα σαν να αναλαμβάνουν ρόλο εισαγγελέα. Προφανώς και ο κ. Κοντολέων έχει μεγάλη ευθύνη για όσα έγιναν. Αλλά δεν έχει την δυνατότητα να φορτωθεί στην πλάτη του και τις πολιτικές φιλοδοξίες αυτόκλητων σωτήρων του έθνους.
Θανάσης Μαυρίδης
