Αν μέχρι τον Σεπτέμβριο δεν έχουμε πετύχει τη συλλογική ανοσία, τότε πρέπει να πάμε σε υποχρεωτικό εμβολιασμό όλου του πληθυσμού, όπως ανακοίνωσε ότι θα εξετάσει ο πρόεδρος Μακρόν, εφόσον το απαιτήσουν οι συνθήκες. Την άποψη ότι δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε ακόμη και αυτή την ύστατη λύση, διατυπώνει μέσω του liberal o Γιάννης Τούντας, καθηγητής Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ. Είμαστε ξανά σε πόλεμο, τονίζει, πρέπει να τον κερδίσουμε, αν κινδυνεύει η υγεία και η ζωή μας δεν πρέπει να διστάσουμε απέναντι σε οποιουδήποτε είδους αμφιβολίες και αρνήσεις μιας μικρής μερίδας του πληθυσμού.
Χαρακτηρίζει θετικές τις χθεσινές εξαγγελίες Μητσοτάκη, καθώς ανοίγουν το δρόμο για να ακολουθήσουν μετά τους υγειονομικούς κι άλλες κατηγορίες, όπως εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στην εστίαση, στον τουρισμό, στα γκισέ των σούπερ μάρκετ και όλοι όσοι έρχονται σε επαφή με το κοινό, που πρέπει να εμβολιαστούν υποχρεωτικά. Στην ίδια λογική μιλά για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των παιδιών γυμνασίου, λυκείου που αν δεν εμβολιαστούν, τότε θα είναι μεταδότες ή υπερμεταδότες του νέου στελέχους και το φθινόπωρο θα έχουμε έξαρση που δεν θα μπορέσουμε να ελέγξουμε εγκαίρως.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Γιατί δεν εμβολιάζονται οι υγειονομικοί; Πώς εξηγείτε ότι δεκαέξι μήνες από την έναρξη της πανδημίας και έξι μήνες από τότε που ξεκίνησαν οι εμβολιασμοί, συζητάμε ακόμη το ίδιο θέμα;
Είναι ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς έχει επηρεάσει μια σημαντική μειοψηφία. Αν και εντοπίζεται περισσότερο στα λιγότερα μορφωμένα στρώματα, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτά. Βλέπουμε, σε ποσοστό σαφώς μικρότερο απ' ότι στους νοσηλευτές, ακόμη και γιατρούς να μη θέλουν να εμβολιαστούν. Είναι φαινόμενο που γνωρίζουμε και από προηγούμενες εμπειρίες και πρέπει να αντιμετωπιστεί με όσο γίνεται μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και αυστηρότητα.
Είναι ικανοποιητικά τα όσα ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός;
Είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά έπρεπε να είχε γίνει από τον Φεβρουάριο, όταν αρκετοί, όπως εγώ, είχαμε διατυπώσει την αναγκαιότητα να εμβολιαστούν οι υγειονομικοί. Είναι επίσης θετικό βήμα καθώς ανοίγει το δρόμο για να ακολουθήσουν κι άλλες κατηγορίες εργαζομένων που έρχονται σε καθημερινή επαφή με πολύ κόσμο. Εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στην εστίαση, στον τουρισμό, στα γκισέ των σούπερ μάρκετ, όσοι έρχονται σε επαφή με το κοινό, πρέπει να εμβολιαστούν υποχρεωτικά. Πρέπει να το κάνουμε χωρίς άλλη καθυστέρηση και με το άνοιγμα των σχολείων πρέπει να υπάρξει υποχρεωτικός εμβολιασμός για τα παιδιά γυμνασίου, λυκείου. Και αυτά είναι παιδιά που αν δεν εμβολιαστούν, τότε θα είναι μεταδότες ή υπερμεταδότες του νέου στελέχους και το φθινόπωρο θα έχουμε έξαρση που δεν θα μπορέσουμε να ελέγξουμε εγκαίρως.
Χθες, πάντως σε διάγγελμά του ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν άνοιξε μια νέα συζήτηση και πέραν συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων, άφησε ανοικτό ακόμη και το ενδεχόμενο υποχρεωτικού εμβολιασμού όλου του πληθυσμού...
Η γενικευμένη υπόθεση εμβολιασμού έπρεπε να είχε μπει νωρίτερα στη ζωή όλων μας. Δεν υπάρχει θέμα αντισυνταγματικότητας, εδώ και δεκαετίες εμβολιάζονται υποχρεωτικά τα παιδιά για να εγγραφούν στα σχολεία. Με την ίδια ακριβώς λογική, ως προϋπόθεση και όχι ως εξαναγκασμό, θα έπρεπε να προχωρήσουμε στον υποχρεωτικό εμβολιασμό των κατηγοριών που προανέφερα χωρίς καθυστέρηση. Από εκεί και πέρα, αν δούμε στο μέλλον δυσάρεστες εξελίξεις, δεν μπορέσουμε με τους εμβολιασμούς να τιθασεύσουμε τις εξάρσεις από τις μεταλλάξεις και δεν φτάσουμε γρήγορα προς τη συλλογική ανοσία, στόχος που πρέπει να πετύχουμε έως τον Σεπτέμβριο, τότε θα μπει στην ατζέντα ο υποχρεωτικός εμβολιασμός όλου του πληθυσμού.
Ακόμη και στην Ελλάδα, λέτε...
Ακόμη και στην Ελλάδα, αν χρειαστεί θα πρέπει να το κάνουμε. Όταν κινδυνεύει η δημόσια υγεία, δεν χωρούν ημίμετρα. Είμαστε ξανά σε πόλεμο και πρέπει με κάθε δυνατό τρόπο να δώσουμε τη μάχη για να τον κερδίσουμε. Αν κινδυνεύει η υγεία και η ζωή μας δεν πρέπει να διστάσουμε σε οποιουδήποτε είδους αμφιβολίες και αρνήσεις μιας μικρής μερίδας του πληθυσμού.
Ανοίγει ένα δρόμο δηλαδή η Γαλλία, εφόσον κινηθεί προς τα εκεί;
Και αν δεν είναι η Γαλλία θα είναι κάποια άλλη χώρα. Και άλλοι θα ακολουθήσουν παρόμοιες αποφάσεις εφόσον δουν τα πράγματα να μην ελέγχονται. Είναι μονόδρομος αφορά όλη την ανθρωπότητα.
* Ο Γιάννης Τούντας είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής ΕΚΠΑ
