Σημαντικές εξελίξεις δρομολογούνται γύρω από το πρώτο μεγάλο έργο παραγωγής «πράσινου» υδρογόνου στην Ελλάδα. Η Hellenic Hydrogen, κοινοπραξία της Motor Oil (51%) και της ΔΕΗ (49%), βρίσκεται κοντά σε κρίσιμες αποφάσεις για τη μονάδα που σχεδιάζει να αναπτύξει στον χώρο του πρώην ΑΗΣ Αμυνταίου, στη Δυτική Μακεδονία.
Αυτή την περίοδο εξετάζεται η ένταξη του έργου στο Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης, με στόχο την εξασφάλιση χρηματοδότησης. Όπως εκτιμούν πηγές της αγοράς, μέσα στις επόμενες δύο με τρεις εβδομάδες θα ξεκαθαρίσει το τοπίο, προετοιμάζοντας το έδαφος για την τελική επενδυτική απόφαση.
Το σχέδιο του «North Project 1»
Η επένδυση αφορά μονάδα παραγωγής υδρογόνου ισχύος 50 MW, με δυνατότητα σταδιακής αύξησης έως και τα 200 MW στο μέλλον. Το παραγόμενο υδρογόνο, αξιοποιώντας ενέργεια από Ανανεώσιμες Πηγές, θα τροφοδοτεί αρχικά τη νέα μονάδα συμπαραγωγής (ΣΗΘΥΑ) που σχεδιάζεται στην Καρδιά, ώστε να ενισχύσει το δίκτυο τηλεθέρμανσης της περιοχής.
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, το έργο περιλαμβάνει επίσης μονάδα συμπίεσης υδρογόνου, αγωγό 9 χιλιομέτρων για τη διοχέτευσή του στο δίκτυο φυσικού αερίου του ΔΕΣΦΑ, δεξαμενές αποθήκευσης και υποδομές για υδροληψία από την Τεχνητή Λίμνη Πολυφύτου.
Η πρόκληση της ζήτησης
Η μεγαλύτερη πρόκληση, όπως επισημαίνουν στελέχη της αγοράς, δεν είναι η τεχνολογία αλλά η ζήτηση.
Σήμερα, οι χαμηλές τιμές φυσικού αερίου καθιστούν το υδρογόνο λιγότερο ανταγωνιστικό, γεγονός που περιορίζει το ενδιαφέρον των επιχειρήσεων.
Ο στόχος του έργου είναι να δημιουργήσει ένα «cluster» γύρω από τη Δυτική Μακεδονία, ώστε να αναπτυχθούν βιομηχανίες που θα καταναλώνουν υδρογόνο και να ενισχυθεί η εμπορική του προοπτική.
Ρυθμιστικά εμπόδια και δίκτυα
Παράλληλα, ζητούμενο παραμένει η θεσμική θωράκιση. Η αγορά αναμένει το νομοσχέδιο για το υδρογόνο, την εφαρμογή της οδηγίας RED III και την καθιέρωση αντικινήτρων για ρυπογόνες τεχνολογίες. Χωρίς σαφές πλαίσιο για τη μεταφορά και διανομή μεγάλων ποσοτήτων υδρογόνου, η εμπορική αξιοποίηση παραμένει μετέωρη.
Στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας εξετάζεται η δημιουργία ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου, με ορίζοντα επταετίας, για την ανάπτυξη αγωγών που θα συνδέουν τις παραγωγικές μονάδες με βιομηχανίες και λιμάνια, ανοίγοντας τον δρόμο και για εφαρμογές στη ναυτιλία. Παράλληλα, στο τραπέζι βρίσκονται προτάσεις για μικρότερα έργα σε ηπειρωτικές και νησιωτικές περιοχές, ώστε να καλυφθούν τοπικές ανάγκες.
Αν όλα κυλήσουν σύμφωνα με τον σχεδιασμό, η μονάδα του Αμυνταίου θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας νέας αγοράς υδρογόνου στη χώρα.
Η επιτυχία του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί όχι μόνο από τη χρηματοδότηση, αλλά και από τη διαμόρφωση ενός σταθερού πλαισίου που θα ενισχύσει τη ζήτηση και θα διασφαλίσει την εμπορική βιωσιμότητα της τεχνολογίας.
