Σήμερα η ημέρα της αποκάλυψης. Με ένα καλοδουλεμένο στόρι στο μακροσκελές πόνημα που υπογράφει, ο Αλέξης Τσίπρας θα παρουσιαστεί εν είδει πάναγνης περιστεράς.
Σαν αυτή που παγιδεύτηκε στο μπαλκόνι του και την απελευθέρωσε, στέλνοντάς του μεταφυσικό μήνυμα απελευθέρωσης και του ίδιου από τα δεσμά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεσμά που βεβαίως ο ίδιος είχε χαλκεύσει.
Είχε κάνει ένα κόμμα κατ’ εικόνα και ομοίωση. Αμοραλιστικό και εχθροπαθές, παρότι στην, εκτός πολιτικής, ζωή του δεν εκπέμπει τέτοια χαρακτηριστικά. Αλλά ούτε και η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην κοινωνική της ζωή παρουσιάζει τα απεχθή στοιχεία που σκιαγραφούν την πολιτική της περσόνα.
Ο Αλέξης ίσως να άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Έως τώρα αποφεύγοντας να μιλήσει για τα πεπραγμένα της κυβερνητικής του θητείας, άφηνε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ως Ηρακλείς του αριστερού στέμματος να τον υπερασπίζονται από τα βέλη -μόνο- της ΝΔ.
Τώρα απ’ ό,τι φαίνεται τα βόλια θα είναι φίλια (ήδη Λαφαζάνης και Αλαβάνος του επιτέθηκαν ενώ πρώτος και ο Ήσυχος τον διέψευσαν σε σχέση με την αποστολή στη Ρωσία, και την συνάντηση με τον τότε Ρώσο πρωθυπουργό Μεντβέντεφ).
Όμως είναι τόση η αναιδής πρόκλησή του, που πλέον ενεργοποίησε και τα σιωπηλά θύματα. Αυτά τα θύματα του Ματιού, έρημα από την μετέπειτα δίκαιη καλλιεργημένη εθνική συγκίνηση, που τα θρήνησαν μόνο οι δικοί τους. Δεν οργανώθηκαν γι’ αυτά συλλαλητήρια εκατοντάδων χιλιάδων, δεν τα ανέλαβαν πολιτικάντηδες υστερόβουλοι ευρωβουλευτές να τα παρουσιάσουν ω τρόπαια της ΝΔτικής εγκληματικότητας στο Ευρωκοινοβούλιο και τις επιτροπές του. Δεν γράφτηκαν γι’ αυτούς πύρινα άρθρα.
Λέμε για αυτά τα θύματα που οι οικείοι τους μέσα στον πόνο και την απόγνωσή τους, άκουσαν τον απάνθρωπο Καμμένο να τους λέει ότι μιλάνε σαν τον Πορτοσάλτε. Ή τον ανεύθυνο Πρωθυπουργό μέσα στην ένδεια και την καταστροφή, να τους προκαλεί «και να σου έδινα 3 χιλιάρικα θα τα σπατάλαγες». Ούτε αναδύθηκε από τον θρήνο τους κάποια αυτάρεσκη προσωπικότητα να νομίζει ότι… θα σώσει την Ελλάδα.
Και ένα βιβλίο που γράφτηκε από την κα Μαρίνα Καρύδα, δεν έγινε μπεστ σέλερ, γιατί δεν το προώθησαν οι μηχανισμοί της «προοδευτικής» σόσιαλ και μηντιοκρατίας, που έχουν το πάνω χέρι στα Μίντια και τα σόσιαλ μίντια.
Όμως είναι φυσικός νόμος, η πρόκληση δεν μένει εσαεί αναπάντητη. Χθες η επιζήσασα της φωτιάς στο Μάτι, Κατερίνα Μάλα γράφει: Ο κύριος Τσίπρας νομίζει πως στο Μάτι μπορεί να αναφέρεται με ύφος μυθιστοριογράφου βιβλίων Άρλεκιν.
Το Μάτι όμως δεν είναι μυθιστόρημα… είναι αγώνας επιβίωσης, επιχειρησιακή ανευθυνότητα, συγκάλυψη και θάνατος. Αυτή είναι η αλήθεια και ο Αλέξης δεν την ακουμπά… Ο ίδιος παρουσιάζει τον εαυτό του ανίκανο να εισπράξει την αλήθεια του μεγέθους της καταστροφής, τόσο από τους επιχειρησιακούς όσο και από τους υπουργούς του. Προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες ότι δεν είχε σαφή εικόνα. Αυτό είναι απολύτως ψευδές.
Και μέσα στη χειμαρρώδη καταγγελία της, που δημοσιεύτηκε χθες, υπενθυμίζει: «Επί των ημερών του απειλήθηκε πραγματογνώμονας. Παραποιήθηκαν στοιχεία. Εξαφανίστηκαν καταγραφικά».
Και τον απαξιώνει: «Πιστεύεις πραγματικά ότι μέσα σε οχτώ ''δακρύβρεχτες'' σελίδες και με μια επίκληση στο συναίσθημα επιπέδου έκθεσης πανελλαδικών θα μας πείσεις για την ανωτερότητα των χειρισμών σου;».
Η προσπάθεια αυτοαγιοποίησης αναζωπυρώνει αντίρροπες δυνάμεις που θα απαντήσουν θέτοντας τον δάκτυλο επί του τύπο των ήλων, οι οποίοι ως τώρα ήταν αθέατοι.
Όσο δεν μιλούσε είχε ως ασπίδα τη σιωπή του και τη συνηγορία των πρώην συντρόφων του. Τώρα έμεινε μόνος.
