Την ώρα που οι οικιακοί χρήστες «πιέζονται» να αποδεχθούν τις αντλίες θερμότητας ως εναλλακτική λύση για τη θέρμανση των σπιτιών τους, τα ερωτηματικά κατά πόσο αυτές αποτελούν μια καλή και πράσινη λύση πληθαίνουν.
Μία έρευνα αγοράς στην Ελλάδα δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνείας, αφού οι αντλίες θερμότητας έχουν κόστος κατά πολύ ακριβότερο από έναν αντίστοιχο καυστήρα που χρησιμοποιεί το δίκτυο φυσικού αερίου με ανανεώσιμα καύσιμα.
Έτσι, για ένα διαμέρισμα 100 τετραγωνικών μέτρων, το κόστος της αντλίας ξεκινά από 6.000 ευρώ και σ’ αυτό θα πρέπει να προστεθεί το κόστος της εγκατάστασης που φτάνει εύκολα τα 7.000 ευρώ. Οι τιμές είναι ενδεικτικές και αφορούν φυσικά μια μέση τιμή, αφού ανάλογα με την αντλία, το κόστος μπορεί να εκτοξευθεί στις 9.000 ευρώ για την εγκατάσταση και μόνο. Το κόστος αυτό δεν είναι καθόλου αμελητέο, καθώς υπολογίζεται ότι μια μέση οικογένεια θα πρέπει να διαθέσει έως και το 40% του ετήσιου διαθέσιμου εισοδήματος για μια αντλία θερμότητας.
Το κόστος αυτό εκτοξεύεται στην περίπτωση που το σπίτι έχει ήδη θερμαντικά σώματα, τα οποία θα πρέπει αναγκαστικά να αντικατασταθούν καθώς τα παλαιού τύπου σώματα δεν είναι συμβατά με τις αντλίες θερμότητας, ενώ δεν λείπουν οι περιπτώσεις που τα νέα θερμαντικά θα πρέπει να υποστούν βελτιώσεις καθώς πολλά από αυτά, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τις πετσετοκρεμάστρες, δεν είναι συμβατά με τις αντλίες.
Στον αντίποδα, η αξιοποίηση των δικτύων φυσικού αερίου με ανανεώσιμα καύσιμα αποτελεί την πλέον οικονομική λύση στον δρόμο προς την πλήρη απανθρακοποίηση. Το κόστος για ένα λέβητα φυσικού αερίου ανέρχεται σε λιγότερο από 4.000€, ενώ και το λειτουργικό κόστος παραμένει χαμηλότερο. Για παράδειγμα, με σημερινές τιμές, η διαφορά στο λειτουργικό κόστος ανάμεσα σε μια αντλία θερμότητας και τον λέβητα φυσικού αερίου είναι μόλις 200€ το χρόνο και με τις τιμές στο φυσικό αέριο να έχουν συνεχώς πτωτική τάση. Στην πράξη αυτό σημαίνει, πως ένα σπίτι που θα προχωρήσει στην επιλογή της αντλίας θερμότητας με αλλαγή των θερμαντικών σωμάτων, θα πρέπει να περιμένει 30 χρόνια για να κάνει απόσβεση το κεφαλαίου που θα έχει δαπανήσει.
Οι προβληματισμοί αυτοί φαίνεται πως απασχολούν και τα οικονομικά επιτελεία, τα οποία δεν εμφανίζονται διατεθειμένα να επιδοτήσουν τις νέες συνδέσεις, καθώς κάτι τέτοιο θα συνεπάγονταν μια επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό ύψους πολλών δεκάδων δις αφού μιλάμε για 7 εκατομμύρια συνδέσεις.
Με τα δεδομένα αυτά, στην Ευρώπη ήδη συζητούν για στροφή της θέρμανσης των νοικοκυριών από τις πολυδιαφημισμένες αντλίες θερμότητας στην αντικατάσταση των λεβήτων πετρελαίου με λέβητες αερίου. Πρόκειται για μια λύση πολύ πιο εύκολη και οικονομική στην υλοποίησή της, με ορατό οικονομικό όφελος για τα νοικοκυριά και με «πράσινα» χαρακτηριστικά, αφού με τους λέβητες φυσικού αερίου η μείωση των εκπομπών CO2 είναι άμεση.
