Οι ζάμπλουτοι του πλανήτη αγοράζουν ράβδους χρυσού που φυλάσσουν σε θησαυροφυλάκια-φρούρια, όπως το «Reserve» της Σιγκαπούρης που θεωρείται η «Γενεύη της Ανατολής», προσπαθώντας να προστατευτούν για την πιθανότητα νέων παγκόσμιων κρίσεων.
Οι κεντρικές τράπεζες – κυρίως των χωρών που θέλουν να μειώσουν την εξάρτησή τους από το δολάριο - συνεχίζουν να αγοράζουν χρυσό με μανία, ενώ η ζήτηση για το πολύτιμο μέταλλο υποστηρίζεται και από την ευρύτερη τάση αναζήτησης ασφαλών επενδυτικών καταφυγίων, με φόντο τις σχεδόν καθημερινές αλλαγές στους δασμούς, εξαιτίας των οποίων είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις των ανατροπών που σημειώνονται στο παγκόσμιο εμπόριο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η Goldman Sachs προβλέπει ότι θα δούμε νέα ιστορικά υψηλά κοντά στα 3.700 δολάρια (περιθώριο ανόδου 11,4%) έως το τέλος του 2025. Καθόλου άσχημα, για ένα asset που έχει ήδη αποφέρει κέρδη της τάξης του 25% στους επενδυτές που το πίστεψαν από την αρχή του έτους.
Ο χρυσός διαπραγματεύεται το τελευταίο δίμηνο σταθερά πάνω από τα 3.000 δολάρια/ουγγιά, έχοντας ξεπεράσει ενδοσυνεδριακά ακόμα και τα 3.500 δολάρια στις 22 Απριλίου. Το μεγάλο ράλι του χρυσού δεν ξεκίνησε χθες. Η τιμή του βρίσκεται σε ανοδική τροχιά από τον Οκτώβριο του 2023, όταν διαμορφωνόταν στο επίπεδο των 1.815 δολαρίων/ουγγιά.
Φτάνοντας χθες έως τα 3.352 δολάρια, σημειώνει άνω του 80% σε διάστημα περίπου 20 μηνών. Πιο μακροπρόθεσμα, ο χρυσός παραμένει σε ανοδική πορεία από το 2016, έχοντας στα τελευταία 9 χρόνια αποφέρει κέρδη ύψους 175%.
Η πιο πρόσφατη άνοδος αφενός αντικατοπτρίζει μία σειρά ανησυχιών, όπως αρχικά τον παγκόσμιο προβληματισμό για τον πληθωρισμό κατά τη διάρκεια του 2023, αλλά και αναφορικά με την αδυναμία των κεντρικών τραπεζών να εφαρμόσουν εγκαίρως τις κατάλληλες νομισματικές πολιτικές.
Στη συνέχεια, το ράλι σταμάτησε για λίγο και η τιμή του χρυσού κυμάνθηκε πέριξ των 2.300 δολαρίων στα μέσα του 2024. Η σταδιακή κλιμάκωση των γεωπολιτικών εντάσεων επιβάρυνε το επενδυτικό κλίμα, ενώ η αβεβαιότητα αναφορικά με τον πόλεμο των δασμών, οδήγησε τον χρυσό στα τρέχοντα ιστορικά υψηλά επίπεδα.
Αφετέρου, το ράλι συνεπάγεται πως αυξάνονται σημαντικά τα κέρδη και οι ταμειακές ροές των εταιρειών εξόρυξης που εστιάζουν στην έρευνα και ανάπτυξη καθώς και στην παραγωγή χρυσού. Πόσο θα κρατήσει η ξέφρενη αυτή πορεία και τι μέλλει γενέσθαι για το δημοφιλέστερο επενδυτικό καταφύγιο και ένα από τα πιο αγαπημένα asset όλων των κατηγοριών;
Όπως σημειώνει σε χθεσινή της έκθεση η DBRS Morningstar, επικαλούμενη τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις των αναλυτών, οι τιμές του χρυσού θα παραμείνουν στο επίπεδο των 3.000 δολαρίων για το υπόλοιπο του 2025 και καθ’ όλη τη διάρκεια του 2026. Εν συνεχεία αναμένεται να υποχωρήσουν ελαφρώς το 2027 (γύρω στα 2.867 δολάρια) και προβλέπεται να διαμορφωθούν κοντά στα 2.650 δολάρια το 2029. Αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, ο χρυσός οδεύει σε πτώση της τάξης του 20% στην επόμενη τετραετία.
Στον αντίποδα, υπάρχει το σενάριο της συνέχισης του ράλι προς νέα ιστορικά υψηλά. Το οποίο εξαρτάται από 3 προϋποθέσεις. Η πρώτη αφορά στις κεντρικές τράπεζες. Μόνη της η Κίνα θα μπορούσε να συντηρήσει τον χρυσό σε υψηλά επίπεδα.
Και αυτό γιατί ο χρυσός που κατέχει αντιστοιχεί μόλις στο 10% των συναλλαγματικών της αποθεμάτων, όταν το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού τοποθετεί τον παγκόσμιο μέσο όρο στο 20%, ενώ σε ανεπτυγμένες οικονομίες όπως των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Γαλλίας ανέρχεται στο 70%. Είναι εύλογο, επομένως, να δούμε την αγοραστική μανία της Κίνας να συνεχίζεται, καθώς και πολλών αναδυόμενων οικονομιών.
Η δεύτερη σχετίζεται με την αβεβαιότητα και τον οικονομικό ή/και γεωπολιτικό κίνδυνο.
Επειδή ο χρυσός είναι απόλυτα συνυφασμένος με την επενδυτική «προστασία», είναι πολύ λογικό να σημειωθεί νέα άνοδος στην περίπτωση που οι αναταράξεις δεν αποκλιμακωθούν. Γι’ αυτό το λόγο, ακόμα και οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις των αναλυτών δεν βλέπουν σοβαρή διόρθωση μέσα στον επόμενο ενάμιση χρόνο.
Μία άλλη προϋπόθεση αφορά στα επιτόκια. Παραδοσιακά, ο χρυσός είναι πιο ελκυστικός στους επενδυτές, επειδή δεν προσφέρει αποδόσεις όπως τα ομόλογα, όταν τα επιτόκια είναι χαμηλότερα και αντιστρόφως το ενδιαφέρον για χρυσό περιορίζεται όταν τα επιτόκια είναι υψηλά. Από τη στιγμή, λοιπόν, που όλα δείχνουν ότι μπαίνουμε σε μία περίοδο μειώσεων στις ΗΠΑ και γενικότερα χαμηλότερων επιτοκίων, η τιμή του χρυσού θα επηρεαστεί αναλόγως.
Στην άνοδο των τιμών έχει συμβάλλει και η αύξηση των συμμετοχών σε ETFs. Τα ETFs που σχετίζονται με τον χρυσό διαθέτουν κεφάλαια υπό διαχείριση της τάξης των 294 δισ. δολαρίων, που αντιστοιχούν σε περίπου 3.000 τόνους χρυσού. Συνταξιοδοτικά ταμεία και μικροεπενδυτές συνήθως κατέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό των επενδύσεων σε ETFs χρυσού.
Οι συμμετοχές σε ETFs τείνουν να ακολουθούν στενά τις μεταβολές των επιτοκίων, ωστόσο συχνά αντιδρούν υπερβολικά όταν αυξάνονται οι ανησυχίες για ύφεση.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη άποψη, την οποία επισημαίνει η DBRS, που λέει ότι τα εμπορεύματα διαπραγματεύονται σε κύκλους και ο χρυσός δεν αποτελεί εξαίρεση. Αυτό σημαίνει ότι διανύει μεγάλες περιόδους ανοδικών κύκλων αλλά και μεγάλες περιόδους διόρθωσης που μπορούν να διαρκέσουν πολλά χρόνια. Υπενθυμίζεται ότι οι τιμές του χρυσού βρέθηκαν σε τέλμα για κάποια χρόνια από το 2016 και έως τα μέσα του 2019, όταν κυμαίνονταν γύρω από τα 1.250 δολάρια.
Αν λοιπόν οι γεωπολιτικές εντάσεις αποκλιμακωθούν και το εμπόριο προσαρμοστεί στις νέες δασμολογικές πολιτικές και παράλληλα επιστρέψουμε σε μία εποχή σταθερής οικονομικής ανάπτυξης, είναι εύλογο να προβλέψει κανείς ότι ο χρυσός θα βρεθεί ξανά σε στενό εύρος διακύμανσης ή θα ακολουθήσει ήπια πτωτική πορεία, καθώς θα περιοριστεί η ζήτηση για ασφαλή καταφύγια.
