Το παλαιστινιακό πρόβλημα είναι κυρίως η καταδυνάστευση, ο εκφοβισμός των παλαιστίνιων από τους ακραίους ισλαμιστές, κυρίως της Χαμάς αλλά και της Χεσμπολάχ που καθοδηγούνται και χρηματοδοτούνται από το Ιράν και ακραίους Άραβες ισλαμιστές. Δίχως η Χαμάς να έχει την εκλογική νομιμοποίηση των ομοεθνών της για τα τελευταία 15 περίπου χρόνια, τους αντιπροσωπεύει δια της βίας σε δύο βασικά τους θέματα: στην λανθασμένη άρνηση της δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ, 2) στην επιμονή διάλυσης και εξαφάνισης του κράτους του Ισραήλ, με κύριο σύνθημα τους να είναι το ‘από το ποτάμι (Ιορδάνης) στη θάλασσα (Μεσόγειος)’. Οι ναζί θα χαίρονται για την σύγχρονη εκπροσώπηση τους.
Οι διαρκείς, σχεδόν καθημερινές, ένοπλες επιθέσεις κατά του Ισραήλ από τις δύο οργανώσεις ορμώμενες από την Γάζα και τον Λίβανο που στην ουσία κατέχονταν από την Χεσμπολάχ έχει δύο καταστροφικές συνέπειες για τον παλαιστινιακό λαό: 1) τον εύλογο και διαρκή ερεθισμό των αντανακλαστικών επιβίωσης των Ισραηλινών που ιστορικά είναι εξαιρετικά αυξημένα, 2) την απώλεια του όποιου δίκιου τους στα μάτια των δημοκρατικών πολιτών τόσο μέσα στο Ισραήλ όσο και διεθνώς.
Αυτή η κατάσταση συνεχίζεται επί τουλάχιστον δύο δεκαετίες, δυναμώνοντας δικαιολογημένα μέσα στο Ισραήλ τις ακραίες φωνές και αδυνατίζοντας τις δημοκρατικές υπέρ της ειρηνικής συμβίωσης. Οι φωνές της ειρηνικής συμβίωσης ενισχύονταν τόσα χρόνια από το γεγονός ότι Άραβες και παλαιστινιακής καταγωγής συμμετέχουν στην ισραηλινή βουλή ως εκλεγμένοι βουλευτές και κατέχουν σημαντικά αξιώματα στην ισραηλινή διοίκηση. Το κράτος του Ισραήλ εξάλλου είναι η μόνη δημοκρατική χώρα στην περιοχή. Η Δημοκρατία του είναι τόσο ισχυρή που έχει στείλει στη φυλακή ακόμη και προέδρους του και βουλευτές του, γεγονός σπάνιο διεθνώς.
Ο μαζικός σφαγιασμός μέσα μόλις σε δυο ώρες από την Χαμάς 1200 άοπλων ισραηλινών πολιτών (παιδιά και υπερήλικες μέσα σε αυτούς) και η ομηρία άλλων 300 στις 7 Οκτωβρίου άλλαξε πολλά στο Ισραήλ. Ερέθισε εύλογα τα ιστορικά συσσωρευμένα αντανακλαστικά επιβίωσης του. Ότι επακολούθησε αποτελεί προϊόν αυτής της απάνθρωπης ναζιστικού τύπου συμπεριφοράς της Χαμάς.
Μου προκάλεσε αλγεινότατη εντύπωση η απουσία αντιδράσεων στη Δύση για αυτό το μαζικό έγκλημα των παλαιστίνιων της Χαμάς, σε αντίθεση με την αντίδραση σήμερα για τη βία που ασκούν οι ισραηλινοί στη Γάζα. Ο αντισημιτισμός είναι καλά κρυμμένος στη Δύση, δεν είναι παρών μόνο στην Ανατολή, και βέβαια και στην χώρα μας. Τα άθλια γεγονότα στην Αθήνα, στη Σύρο, στη Ρόδο δυστυχώς το πιστοποιούν και απαιτούν την παρέμβαση της Πολιτείας και των οργάνων της.
Πώς μπορούμε όμως να ονειρευτούμε μια ειρήνη στην περιοχή; Ένα λαϊκό καθεστώς στο Ιράν που θα αντικαθιστούσε το απολυταρχικό θεοκρατικό καθεστώς των ακραίων ισλαμιστών, που στηρίζει τις ακραίες Χαμάς και Χεσμπολάχ, θα άλλαζε το τοπίο στη Μέση Ανατολή.
Πρώτα με την προώθηση της οικονομικής συνεργασίας με το Ισραήλ, στο πνεύμα της «Συμφωνίας του Αβραάμ», με τα σημαντικότερα αραβικά κράτη της περιοχής να υποστηρίζουν μιας και ήδη συμμετέχουν σε αυτήν. Κάτω από συνθήκες σταθεροποίησης της περιοχής θα ήταν ευκολότερο και ασφαλέστερο για το Ισραήλ θα συζητήσει με μια δημοκρατικά εκλεγμένη και αντιπροσωπευτική Παλαιστινιακή Αρχή και τα Αραβικά κράτη για την σύσταση παλαιστινιακού κράτους σε ανεξάρτητη ή και συνομοσπονδιακή σχέση μαζί του.
Οι μεγάλες επενδύσεις πανταχόθεν στην περιοχή που θα ακολουθούσαν θα άλλαζαν την ζωή Παλαιστίνιων και Ιρανών μέσα σε λίγα χρόνια και θα σταθεροποιούνταν περαιτέρω την περιοχή.
Εμπόδιο στο ευτυχές αυτό σενάριο είναι βέβαια οι απολυτάρχες Πούτιν και Ερντογάν που θα χάσουν ζώνες επιρροής και εργαλεία της αντι-δυτικής τους πολιτικής και επιβολής της παρουσίας τους. Και οι δύο απολυτάρχες είναι οι βασικοί σύμμαχοι των ακραίων ισλαμιστών της Χαμάς και της Χεσμπολάχ, αλλά και του Ιράν.
Η ασυνάρτητη Δύση, ιδιαίτερα η Ευρώπη, αδιαφορούν για την πολιτική των δύο απολυταρχών, παραβλέποντας την μεγάλη εικόνα για πρόσκαιρα οικονομικά συμφέροντα. Την κοντόφθαλμη αυτή ολιγωρία της η Δύση θα την βρει μπροστά της αλλά και μέσα της σύντομα. Είναι θλιβερό ο,τι δεν αντιλαμβάνεται ότι μια καταστροφή στο Ισραήλ θα φέρει τους ακραίους ισλαμιστές πιο κοντά της.
Ένα τέτοιο σενάριο προσέγγισης στην περιοχή θα έφερνε βέβαια σε κατάθλιψη και τις αντισημιτικές, αριστερά και άκρα δεξιά στη χώρα μας που υποκριτικά κόπτονται σήμερα για τον παλαιστινιακό λαό. Είναι εξάλλου διαχρονικά ερωτευμένες με τη βία και αποστρέφονται την κανονικότητα.
Η απαράδεκτη στάση τους να αγνοούν τα προβλήματα του Ισραήλ με τις ακραίες Χαμάς και Χεσμπολάχ (σιωπούσαν οι «ανθρωπιστές» τους την 7η Οκτώβρη) δεν εκπλήσσουν. Είναι φτιαγμένες από την ίδια απολυταρχική και ακραία ιδεολογία με τις δύο αυτές ισλαμοφασιστικές οργανώσεις.
