Τη μεγάλη νίκη του Εμανουέλ Μακρόν έναντι μιας ενισχυμένης ακροδεξιάς αλλά και μιας «καταραμένης» πενταετίας σχολιάζει με τα πρωτοσέλιδα του ο γαλλικός Τύπος, που δίνει το στίγμα και των προκλήσεων της επόμενης μέρας.
Η Liberation στο πρωτοσέλιδο της στέκεται στον ρόλο που έπαιξαν οι Γάλλοι πολίτες που ενεργοποίησαν και πάλι το δημοκρατικό μέτωπο έναντι της Μαρίν Λεπέν.
«Επανεκλογή Μακρόν: Ευχαριστώ σε ποιόν; Μεγάλος νικητής, ο Εμανουέλ Μακρόν οφείλει τη νίκη του σε μια σε ένα δημοκρατικό ξέσπασμα των Γάλλων που κινητοποιήθηκαν για να αναχαιτίσουν μια ακροδεξιά πιο ισχυρή από ποτέ.», αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα στο πρωτοσέλιδο της.
À la une de Libération lundi :
— Libération (@libe) April 24, 2022
🇫🇷 Macron réélu : merci qui ? https://t.co/nj2k4mQp7h#Présidentielles2022 pic.twitter.com/CzNIKJsszf
Από την πλευρά της, η Figaro που έχει κεντρικό τίτλο: «Μακρόν: Μεγάλη νίκη, μεγάλες προκλήσεις», επισημαίει ότι «ο Εμανουέλ Μακρόν έφερε μια ιστορική νίκη έναντι της Μαρίν Λεπέν. Κανείς στην 5η Γαλλική Δημοκρατία, ένας πρόεδρος δεν κατάφερε να επανεκλεγεί χωρίς πολιτική συγκατοίκηση»
Στο εντιτόριαλ μάλιστα επισημαίνει ότι «μετά από μια καταραμένη θητεία με κίτρινα γιλέκα, πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων, , κορονοιό ουκρανία, η επίδοση αυτή δεν είναι λίγη».
«Grande victoire, grands défis», la Une du Figaro du lundi 25 avril 2022.
— Le Figaro (@Le_Figaro) April 24, 2022
➡ Lisez l'éditorial d'@abrezet : https://t.co/LoKZDpUGOE pic.twitter.com/mI1sQRtCb4
«Μια νίκη, χίλιες προκλήσεις» είδε το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Télégramme, «Μένει να γίνουν τα πάντα» ήταν αυτό της La Croix: μετά την επανεκλογή του στην προεδρία της Γαλλίας, ο Εμανουέλ Μακρόν καλείται να ενώσει δυο Γαλλίες, κατά αρκετούς σχολιαστές.
Η εφημερίδα Le Monde συνόψισε κάνοντας λόγο για «επανεκλογή χωρίς περίοδο χάριτος» επισημαίνοντας την αποχή «που πλησίασε ρεκόρ» και το ότι η άκρα δεξιά που ενσάρκωσε η Μαρίν Λεπέν «έσπασε για πρώτη φορά το φράγμα του 40% των ψήφων».
Η αποχή (28%) ήταν μεγαλύτερη απ’ ό,τι πριν από πέντε χρόνια (25,44%) και η υψηλότερη από τις προεδρικές εκλογές του 1969 (31%).
Κάποια πρωτοσέλιδα ήταν ουδέτερα, ξερά, ειδησεογραφικά, όπως «Ο Εμανουέλ Μακρόν επανεκλέγεται» (Ouest-France) ή «Ο Μακρόν επανεκλέγεται με το 58,5%» (La Dépêche du Midi), άλλα πιο αφαιρετικά, όπως το «Πράξη δεύτερη» (Sud Ouest), κάποια κάπως πιο ενθουσιώδη, όπως το «Ο Μακρόν υπόσχεται ‘πέντε καλύτερα χρόνια’» (Le Parisien/Aujourd'hui en France), ή «Νέο ξεκίνημα» (Echos).
Σκίτσο του Κακ που δημοσιεύει η L'Opinion παρουσιάζει χιουμοριστικά την έκβαση της αναμέτρησης: πάνω στο ρινγκ του μποξ, μια Μαριάνα ανακοινώνει «Μακρόν, νικητής στα σημεία», υψώνοντας το δεξί χέρι ενός προέδρου ξυλοφορτωμένου, με πρησμένο και σχεδόν κλειστό ένα μάτι, παραζαλισμένου, με έκφραση βλοσυρή· στην άλλη πλευρά, η Μαρίν Λεπέν βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση, ξυλοφορτωμένη, παραζαλισμένη, ηττημένη — αλλά όρθια.
Κανείς δεν είδε θρίαμβο λοιπόν. Ούτε χάος: «Αυτές οι εκλογές επέτρεψαν να αποφευχθεί το χάος, ασφαλώς όχι όμως να κατευναστεί η οργή», κρίνει ο Ζαν-Πιερ Ντοριάν της Sud Ouest.
Κι ο σκεπτικισμός επιμένει. «Ναι μεν, αλλά», είναι ο τίτλος της La Provence, «Και τώρα;» αυτός της Corse-Matin. Παρά την νίκη «δεν έχει γίνει τίποτε», για τον Στεφάν Βερνέ, που θεωρεί ότι το ζητούμενο είναι «να συμφιλιωθούν οι Γάλλοι... και γρήγορα», όπως τιτλοφόρησε άρθρο του στην Ouest-France.
Η Γαλλία μοιάζει με «πολυτραυματία», εκτιμά ο Ντομινίκ Ντιογκόν στις στήλες της La Montagne, εκτιμώντας πως το πρόβλημα δεν είναι η υποτιθέμενη «αντικατάσταση» την οποία φαντάζεται η ακροδεξιά, αλλά η ταξική κινητικότητα προς τα κάτω, ο «υποβιβασμός» πολλών Γάλλων, ο παράγοντας που τροφοδοτεί το κλίμα «εκρηκτικής δυσαρέσκειας» στη χώρα.
Ο χάρτης των αποτελεσμάτων των εκλογών πράγματι μοιάζει να σκιαγραφεί δύο Γαλλίες. Μία ψήφισε Εμανουέλ Μακρόν: ζει στις μεγάλες πόλεις, ανήκει στις μεσαίες και ανώτερες τάξεις, παίρνει σύνταξη. Η άλλη, αυτή που ψήφισε Μαρίν Λεπέν, γενικά πιο λαϊκή, αισθάνεται συχνά αποκλεισμένη, ζει σε βορειοανατολικές περιοχές ή στα παράλια, στη Μεσόγειο.
Η κυρία Λεπέν κατέγραψε άλλωστε ιστορικές επιδόσεις στις εξωχώριες κτήσεις, αναδείχθηκε νικήτρια σ’ αυτές με σχεδόν 60% των ψήφων (Αντίλλες, Γουιάνα, Ρεϊνιόν, Μαγιότ: 59,10%), εν μέσω γενικευμένης καχυποψίας προς τις αρχές και απόρριψης του υγειονομικού πάσου.
Ορισμένοι αρθρογράφοι, όπως ο Λικ Μπουριάν της L'Est Républicain, επισήμαναν τις ευθύνες του αρχηγού του κράτους για τις επιδόσεις της κυρίας Λεπέν: αναμιγνύοντας «μπρίο και κυνισμό», παίζοντας με «τους οπορτουνισμούς», «αποδυναμώνοντας την μετριοπαθή αριστερά και τη μετριοπαθή δεξιά», δεν άφησε περιθώρια «σε καμιά άλλη εναλλακτική πέρα από τους εξτρεμισμούς, τον ριζοσπαστισμό, τη σύγκρουση».
Τώρα, καλείται «να ακούσει και να δράσει», όπως τον παρότρυνε το πρωτοσέλιδο της Midi Libre. Το θέμα είναι το πώς.
Μένει, αξιοσημείωτα να φανεί ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, του περίφημου «τρίτου γύρου». Αν δεν προκύψει καθαρή πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, η νέα θητεία του κ. Μακρόν μπορεί να σημαδευτεί από πολιτική «παράλυση», προειδοποιεί ο Φρεντερίκ Βεζάρ της DNA (Dernières Nouvelles d' Alsace).
Καθώς ο Ζαν-Λικ Μελανσόν της ριζοσπαστικής αριστεράς καλεί τους Γάλλους να τον εκλέξουν πρωθυπουργό, η L'Humanité βάζει στο πρωτοσέλιδό της τσαλακωμένο ψηφοδέλτιο της Μαρίν Λεπέν με τη σφραγίδα «νικήθηκε» κι από κάτω το πρόσταγμα: «Και τώρα, δώστε μάχη εναντίον του Μακρόν».
Ο νικητής των εκλογών φάνηκε χθες βράδυ να αναγνωρίζει πως πολλοί Γάλλοι «δεν με ψήφισαν επειδή υποστηρίζουν τις ιδέες μου, αλλά για να βάλουν φραγμό σ' αυτές της άκρας δεξιάς», προσθέτοντας «θέλω να τους ευχαριστήσω και να τους πω ότι έχω συναίσθηση» της υποχρέωσης να λαμβάνονται υπόψη στην πολιτική που θα χαράξει. Ωστόσο ταυτόχρονα, είπε πως θα επιδιώξει να δώσει επίσης «απάντηση» σε όσους που ψήφισαν από «οργή» ή ως «διαμαρτυρία» τη Μαρίν Λεπέν.
