Όταν εδώ και μέρες γράφω στα κείμενα μου και λέω στην τηλεοπτική μου εκπομπή «ξεχάστε την γιορτινή έξοδο και κλείστε κανένα μαγαζί στην Αθήνα για ρεβεγιόν», με λένε απαισιόδοξο ή και προβοκάτορα που τρομοκρατώ τον κόσμο. Εντάξει, ένα επταήμερο έχει απομείνει και ύστερα μπαίνουμε στην καθ’ αυτό Χριστουγεννιάτικη βδομάδα. Όποιος πιστεύει ότι το επόμενο επταήμερο (14-21 Δεκ.) θα βρεθεί λύση που θα ικανοποιήσει τα μπλόκα σε σημείο να πάρουν τα τρακτέρ και να φύγουν, να μου στείλει ένα mail να βάλουμε στοίχημα ένα γιορτινό δείπνο.
Εγώ, επειδή έχω καλύψει μπλόκα και μπλόκα επί τριακονταπενταετία, σας το υπογράφω. Όσοι σχεδιάζετε έξοδο, έχετε πολλές πιθανότητες να δείτε την γέννηση στην καρότσα ενός φορτηγού που θα ‘χει ακινητοποιηθεί στην ουρά κάποιου αποκλεισμένου εθνικού δρόμου, σαν την διαφήμιση του Τζάμπο. Ελπίζω μόνο να μην έχει τόσο χιόνι όσο δείχνει το διαφημιστικό βιντεάκι, διότι τα πράγματα δεν θα ναι τόσο ειδυλλιακά όσο φαίνονται στην οθόνη.
Τέλος πάντων, αν θέλετε την συμβουλή μου, αυτά τα Χριστούγεννα καθίστε στ’ αυγά σας, διότι έχετε πολύ περισσότερες πιθανότητες να ταλαιπωρηθείτε φρικτά σε ατέλειωτες ουρές της «εξόδου» και της «επιστροφής», παρά να περάσετε χαρούμενες και ξένοιαστες γιορτές στο χωριό σας ή στις χιονισμένες πλαγιές των ορεινών προορισμών.
Ξέρω τι λέτε, πολλοί από σας. Ότι τρομοκρατώ επίτηδες τους ξενοδοχομαγαζάτορες από την μια και τους κατοίκους των αστικών κέντρων από την άλλη, για να θυμώσουν με τους αγρότες που αγωνίζονται. Ανοησίες. Την πραγματικότητα περιγράφω, προσπαθώντας να διαφυλάξω τον κοσμάκη από την ταλαιπωρία. Ας στραφεί η δυσφορία ή η οργή του καθενός, εναντίον όποιου νομίζει.
Είτε τα ρίξουν είτε στους αγρότες των μπλόκων που κάνουν αποκλεισμούς, είτε στους κυβερνητικούς που είναι ανάλγητοι και δεν ανοίγουν το πουγκί, εμένα το ίδιο μου κάνει. Στο αμάξι τους να μην μπουν, αν δεν θέλουν να βρίζουν κοιτάζοντας ακίνητοι για ώρες την άδεια Υλίκη στα δεξιά τους ή τον κάμπο με τα βαμβάκια σ’ αριστερά τους. Κατά τα λοιπά, μυαλό και κρίση έχουμε όλοι, ας αποδώσει ο καθένας την ευθύνη σ’ εκείνον που θεωρεί υπεύθυνο της κατάστασης.
Αλλά ελπίδες ότι οι δρόμοι θα έχουν ανοίξει ως το επόμενο Σάββατο που αρχίζει να φεύγει ο κόσμος, καλύτερα να μην έχουν οι επίδοξοι ταξιδιώτες. Ούτε εκείνοι που τους περιμένουν στους προορισμούς. Εκτός κι αν οι απεργοί πάρουν απόφαση να αφήσουν τον κόσμο να περάσει λόγω Χριστουγέννων, πράγμα που προσωπικά θεωρώ πολύ δύσκολο έως αδύνατο. Διότι μετά πρέπει να το ξανακάνουν και την Πρωτοχρονιά. Δεν τους βλέπω διατεθειμένους, αλλά μακάρι να με διαψεύσουν ευχάριστα.
Θα πείτε βέβαια, ότι άνοιξε ήδη ένας διάλογος ανάμεσα στα δυο μέρη, οπότε υπάρχει ελπίδα για συνομιλίες και άρση του αδιεξόδου. Σύμφωνοι, αλλά επιτρέψτε μου να είμαι λίαν επιφυλακτικός. Περιμένετε να δείτε τον κατάλογο των αιτημάτων που θα βάλουν στο χαρτί οι αγρότες στην αυριανή Πανελλαδική Σύσκεψη στη Νίκαια της Λάρισας κι ύστερα τα ξαναλέμε…
