Ο... στραβοχυμένος του Μπόλονι και οι... ακρίδες πάνω από τον Χιμένεθ

Ο... στραβοχυμένος του Μπόλονι και οι... ακρίδες πάνω από τον Χιμένεθ

Θα παρακάμψω το άθλιο θέαμα που πρόσφεραν στο μεταξύ τους ντέρμπι της Κυριακής ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Ανάξιο να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά κι ακόμη περισσότερο να το σχολιάσει. Αλίμονο σ' εκείνους που καταναλώνουν χρόνο και ενέργεια για να καθίσουν και να το παρακολουθήσουν. Θα ασχοληθώ, όμως, λίγο με τους προπονητές. Αυτούς που πληρώνονται με καμιά πεντακοσάρα το χρόνο, για να δουλεύουν πάνω στο κακό έστω υλικό, το οποίο αποδέχτηκαν και παρέλαβαν εν γνώσει τους, με σκοπό να το αξιοποιήσουν, να το εξελίξουν και να το κάνουν καλύτερο.

Ο Μπόλονι αρχίζει να πέφτει θύμα της παγίδας που έστησε στους αντιπάλους του. Παλαιάς κοπής, αυστηρός, ιδιόρρυθμος και ενοχλητικός για τους κακομαθημένους, κατάφερε μέσα από δουλειά, συζητήσεις, καυγάδες και πειραματισμούς να βλέπει τετράδα, με την ελπίδα πως θα οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη. Από την άλλη, επιμένει σε εμμονικά πειράματα, εκτόπισε αρκετούς ακριβοπληρωμένους και άρχισε να πανηγυρίζει όταν νίκησε την ΑΕΚ και τον Αρη εκτός, μα πάνω απ όλα μετά το 2-1 με τον Ολυμπιακό. Ομως, οι αντίπαλοι τον «διάβασαν». Το ρεπερτόριο εξαντλήθηκε και οι ιδέες του δεν πιάνουν πια. Το τελευταίο 1-1, με την ΑΕΚ, ήρθε να δείξει πως δεν έχει άλλους λαγούς στο καπέλο. Αποδείχθηκε, ότι οι δυνατότητές του είναι πεπερασμένες. Κατέληξε να παρακολουθεί την αδυναμία της ομάδας του να παίξει ποδόσφαιρο στα τελευταία παιχνίδια, την ώρα που τρεις από τους ακριβότερους παρακολουθούν συνήθως από τον πάγκο: Μακέντα, Βιγιαφάνιες, Χατζηγιοβάνης.

Απέναντι σ' αυτόν τον... στραβοχυμένο Παναθηναϊκό, ο Χιμένεθ δεν είχε να δείξει παρά μόνο γκρίνια και δικαιολογίες: για τους τραυματισμούς, για τις απουσίες, για την έλλειψη του Γαλανόπουλου, για την τακτική, για τις προπονήσεις, για το αρχικό πλάνο που δεν ήταν (και πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι;) δικό του, για την γκαντεμιά, για την περίεργη λόγω κορονοϊού χρονιά λες και οι άλλοι δεν ζουν σε ίδιο περιβάλλον. Μόνο... ακρίδες δεν βλέπει πάνω στο κορμί της ΑΕΚ! Το να μη μπορούν οι παίκτες του να αλλάξουν δεύτερη πάσα ή να βάζουν το μοναδικό τους γκολ με... τρίσποντο, ούτε που το ανέφερε στις χωρίς ειρμό δηλώσεις του, τις οποίες επαναλαμβάνει μετά από κάθε ματς σχεδόν, καθώς δεν βρίσκει κάτι καινούργιο ή... πιο πιασάρικο. Φάνηκε πλέον, ότι το μόνο που ξέρει είναι να καταστρέφει ό,τι καλό προσπαθεί να δημιουργήσει ο άλλος... Το πιο απογοητευτικό είναι πως κανείς δεν περιμένει κάτι να αλλάξει προς το καλύτερο και για τις δύο ομάδες, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον...