Η Ισπανία ζει μέσα στην υπερβολή

Η Ισπανία ζει μέσα στην υπερβολή

Η Ισπανία δίνει έναν «τελικό» απόψε κόντρα στην Σλοβακία (19:00, ANT1) στο «Λα Καρτούχα» της Σεβίλλης. Θέλει μόνο νίκη για να είναι σίγουρη πως θα περάσει στην επόμενη φάση του EURO 2020, ενώ η αντίπαλός της βολεύεται και με την ισοπαλία. Η ένταση είναι τεράστια όπως και η πίεση προς τους παίκτες και τον προπονητή. Πριν μερικές ημέρες τα ισπανικά ΜΜΕ ανέφεραν πως υπάρχουν εντάσεις μεταξύ του Λουΐς Ενρίκε και της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Δεν αποκλείεται ο κόουτς να παίζει τη θέση του σ' αυτό το ματς, υπογράμμισαν.

Η Ισπανία ζει μέσα στην υπερβολή σ' αυτό το τουρνουά και με τον περίγυρο εναντίον της. Ολα όσα την έκαναν την πιο πετυχημένη Εθνική ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου από το 2008 ως το 2012 με δύο κατακτήσεις EURO κι ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου τα έχει πάρει ο άνεμος. Δεν υπάρχει διάθεση για ανάλυση του παιχνιδιού, μονάχα του αποτελέσματος, ενώ η μέθοδος και η ποδοσφαιρική φιλοσοφία έχει γίνει κάτι τόσο μπανάλ. Δεν βοηθάει τον Λουΐς Ενρίκε και το παρελθόν του ως κόουτς της Μπαρτσελόνα και κυρίως ως «anti-madridista». Πολλές φορές έχει εκφράσει την αντιπάθειά του προς τη Ρεάλ Μαδρίτης, την ομάδα του establishment και των ΜΜΕ με το μεγαλύτερο τιράζ, τηλεθέαση και ακροαματικότητα. Κανείς στην αποστολή της Ισπανίας δεν αγωνίζεται στη «βασίλισσα». Κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά.

Οι ισοπαλίες με την Σουηδία (0-0) και την Πολωνία (1-1) είχαν κι άλλον έναν «εύκολο» στόχο: τον Αλβαρο Μοράτα. Τον στράικερ που έφυγε από τη Ρεάλ Μαδρίτης και στην συνέχεια εξέφρασε την αγάπη του προς την Ατλέτικο. Και είναι κι ο Αϊμερίκ Λαπόρτ, ο Γάλλος κεντρικός αμυντικός που έγινε Ισπανός για να παίξει στο τουρνουά. Αυτοί οι τρεις παρουσιάζονται ως οι κύριοι υπεύθυνοι: ο ένας για τις επιλογές του, ο άλλος γιατί δεν σκοράρει κι ο τρίτος γιατί έχασε τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι στο γκολ των Πολωνών.

Οι αριθμοί, πάλι, παρουσιάζουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Η Ισπανία τα κάνει όλα σωστά, εκτός από το να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα. Επειτα από τις δύο πρώτες αγωνιστικές δημιούργησε τόσες ευκαιρίες και τόσο ποιοτικές που θα έπρεπε να της έχουν αποφέρει 5,3 γκολ - τα περισσότερα από κάθε άλλη στο τουρνουά στον ίδιο αριθμό αγώνων. Σ' αυτά τα ματς έβαλε μόνο ένα. Αντίθετα, ομάδες όπως η Ολλανδία και η Ιταλία είναι άκρως αποτελεσματικές: έπειτα από δύο ματς οι μεν είχαν ευκαιρίες για 4,76 γκολ κι έβαλαν πέντε και οι δε για 4,59 κι έβαλαν έξι. «Νομίζω πως κάνουμε καλή δουλειά», είπε ο αριστερός μπακ, Τζόρντι Αλμπα. «Οσοι δεν είναι αισιόδοξοι, ας μείνουν αμέτοχοι», ανέφερε ο δεξιός μπακ Μάρκος Γιορέντε.

Η Ισπανία είναι αλήθεια έχει πρόβλημα στο σκοράρισμα, αλλά αυτό οφείλεται σε όλο το ποδόσφαιρο της. Πόσα χρόνια έχει να εμφανιστεί ένας Ισπανός μέσος ή μεσοεπιθετικός μεταξύ των καλύτερων για την κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας; Ή κάποιος Ισπανός σ' αυτές τις θέσεις που να πρωταγωνιστεί σε κάποια από τις «μεγάλες»; Μόλις φέτος έκανε το βήμα μπροστά ο Πέδρι, ένας 18χρονος, στη Μπαρτσελόνα. Επειτα, είναι και το παρελθόν: το ρολόι σαν να έχει σταματήσει στο 2012. Συμπεριφέρονται λες και παραμένουν υπερδύναμη, σα να μην συνέβη ο αποκλεισμός στη φάση των ομίλων στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, σα να μην βγήκε εκτός στην πρώτη σειρά νοκ άουτ στο EURO 2016, σα να μην έγινε ποτέ το φιάσκο στο Μουντιάλ της Ρωσίας με την αλλαγή προπονητή ώρες πριν την πρεμιέρα. Οπως επίσης σαν να μην συνέβη ποτέ και το UEFA Nations League πριν μερικούς μήνες. «Οταν βάλαμε έξι στη Γερμανία κανείς δεν έλεγε πως είχαμε πρόβλημα στο σκοράρισμα», είπε ο φορ Τζεράρ Μορένο. Η «Λα Ρόχα» αυτή τη φορά δεν χρειάζεται τόσα. Ενα παραπάνω από την Σλοβακία της αρκεί.