Ενώ η συγκολλητική ουσία που συγκρατούσε ενωμένη την κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ Λέγκας – Κινήματος Πέντε Αστέρων ήταν το αντισυστημικό κλίμα που και τα δύο κόμματα υπηρετούσαν, ο νέος συνασπισμός θα μείνει ενωμένος για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω του κινδύνου να επανέλθει στην εξουσία ο Ματέο Σαλβίνι.
Αυτό υποστηρίζει ο Ιταλός πολιτικός και οικονομολόγος, Τζαμπάολο Γκάλι, ποντάροντας επίσης πολλά για το μέλλον της ιταλικής οικονομίας στις ικανότητες του νέου υπουργού Οικονομικών της χώρας, Ρομπέρτο Γκαουλτιέρι.
Παράλληλα, το πρώην μέλος της επιτροπής προϋπολογισμού του ιταλικού κοινοβουλίου εξηγεί ότι η νέα κυβέρνηση έχει ένα πολύ θετικό στοιχείο Ότι είναι φιλοευρωπαϊκή, που συνεπάγεται ότι θα μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ αλλά και η αλλαγή πλεύσης σε ότι αφορά τη γεωπολιτική στάση της Ιταλίας απέναντι στην Ευρώπη.
Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Μαριόλη
- Είστε αισιόδοξος για το οικονομικό μέλλον της Ιταλίας μετά τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης συνασπισμού;
Η θετική πλευρά είναι ότι η νέα κυβέρνηση είναι φιλοευρωπαϊκή. Αυτό σημαίνει ότι απομακρύνεται εντελώς ο κίνδυνος εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ ή ο κίνδυνος αλλαγής της γεωπολιτικής της θέσης έναντι της Ευρώπης.
- Ποια είναι η γνώμη σας για τον νέο υπουργό Οικονομικών της Ιταλίας, Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι; Ποια θα είναι η βασική του προτεραιότητα;
Πιστεύω ότι θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει κάποια μορφή ευελιξίας από την Κομισιόν, έτσι ώστε να αποφύγει μια σημαντική δημοσιονομική διόρθωση για το 2020. Ενδεχομένως να τα καταφέρει, όμως αμφιβάλλω αν αυτό θα είναι καλό για μία χώρα με τόσο υψηλό χρέος όπως η Ιταλία. Σε κάθε περίπτωση, ο Γκουαλτιέρι είναι πολύ ικανός και γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα ευρωπαϊκά ζητήματα.
- Βέβαια, αυτά που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση μοιάζουν με βουνό. Είναι εφικτό να περιοριστεί το δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το 2% και ταυτόχρονα να εφαρμοστούν οι περικοπές που έχει υποσχεθεί;
Όχι δεν είναι. Δεν υπάρχει περίπτωση να επιτευχθεί δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το 2% του ΑΕΠ αν εφαρμοστούν οι περικοπές που έχουν γίνει γνωστές. Κάτι θα πρέπει να αφήσει η κυβέρνηση.
- Οδεύουμε σε μία νέα εποχή σχέσεων με τις Βρυξέλλες; Το ρωτάω γιατί η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει την απαραίτητη ευελιξία από την Κομισιόν και ταυτόχρονα να εφαρμόσει επεκτατική δημοσιονομική πολιτική.
Αυτό που μπορούμε να πούμε με κάθε βεβαιότητα είναι ότι η κυβέρνηση αυτή είναι φιλο-ευρωπαϊκή και θα προσπαθήσει όντως να εξασφαλίσει κάποια δημοσιονομική ευελιξία, όμως παράλληλα θα επιδιώξει τη λιγότερη δυνατή κόντρα με την Κομισιόν.
- Πολλοί αναλυτές αμφιβάλλουν ότι η νέα κυβέρνηση θα έχει διάρκεια. Συμφωνείτε ή πιστεύετε ότι θα παίξει ρόλο η… απειλή που ακούει στο όνομα Σαλβίνι;
Η κυβέρνηση αυτή θα έχει διάρκεια για τον πολύ απλό λόγο ότι κανείς δεν θέλει να ρισκάρει τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών στις οποίες το πιθανότερο σενάριο είναι ότι ο Σαλβίνι θα αυξήσει σημαντικά τις έδρες του στο κοινοβούλιο.
- Όπως είπατε κι εσείς, αν η κυβέρνηση αυτή αποτύχει, οι εκλογές είναι πολύ πιθανό να φέρουν ξανά τον Σαλβίνι στην εξουσία. Πιστεύετε ότι το Δημοκρατικό Κόμμα και το Κίνημα Πέντε Αστέρων θα καταφέρουν να πείσουν τους Ιταλούς ότι υπάρχει εναλλακτική;
Πραγματικά δύσκολη ερώτηση. Η προηγούμενη κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ της Λέγκας και του Κινήματος Πέντε Αστέρων κατά γενική ομολογία είχε τη στήριξη της πλειοψηφίας των Ιταλών. Η συγκολλητική ουσία για την κυβέρνηση αυτή ήταν το αντισυστημικό κλίμα που ήταν το κοινό χαρακτηριστικό των ψηφοφόρων και των δύο κομμάτων. Ακόμη δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποια είναι η αίσθηση των Ιταλών για τη νέα κυβέρνηση και ποιοι θα είναι οι βασικές της επιδιώξεις.
- Μπορεί να αποκτήσει τη δική της ταυτότητα; Είναι δύο κόμματα παραδοσιακά αντίπαλα…
Η νέα κυβέρνηση θα προσπαθήσει να διαμορφώσει τη δική της ταυτότητα μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Αυτό που μπορούμε να πούμε στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι ότι η νέα ιταλική κυβέρνηση… γέρνει πολύ προς τα αριστερά. Με άλλα λόγια, έχει «παντρέψει» την αριστερή ψυχή του Κινήματος Πέντε Αστέρων (η οποία συνυπάρχει με την δεξιά του ψυχή) με την αριστερή ψυχή του Δημοκρατικού Κόμματος, που είναι η παλιά του κληρονομιά.
Αυτός ο αριστερός προσανατολισμός είναι επίσης το αποτέλεσμα του γενικότερου προβληματισμού σε διεθνές επίπεδο αναφορικά με τα λάθη του «τρίτου δρόμου» και την ανάγκη να υπάρξει πρόνοια για τους χαμένους της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής επανάστασης.
