Τα οκτώ βιβλία του Ντάνου

Τα οκτώ βιβλία του Ντάνου

Του Δημήτρη Καμπουράκη

Θαρρώ πως δεν υπάρχει αντιπροσωπευτικότερη ακτινογραφία της εποχής μας (κοινωνική, πολιτική, μορφωτική, πολιτιστική) από την ειλικρινή δήλωση του Ντάνου (κατά κόσμο Γιώργου Αγγελόπουλου) σε κανάλι: «Ξέρω ότι το βιβλίο μου είναι καλό, γιατί έχω διαβάσει οκτώ (!) βιβλία και μπορώ να συγκρίνω.» Ίσως δεν αποδίδω την φράση του motamo, σας βεβαιώνω όμως πως δεν προδίδω διόλου το νόημα της. Κυρίως τον αριθμό οκτώ.

Εκεί καταντήσαμε. Να επανεκδίδονται τα άπαντα του Παπαδιαμάντη ή του Ελύτη και να μην βρίσκουν ούτε μονόστηλο σε εφημερίδα να στριμωχτούν, να βγάζει ο Ντάνος αυτοβιογραφία (!;) και να μαλλιοτραβιούνται οι τηλεοπτικοί σταθμοί ποιος θα του πρωτοκάνει συνέντευξη. Να μαραζώνει η αγορά του βιβλίου από την έλλειψη αναγνωστών που έχουν πέντε δεκάρες στην τσέπη, να κλείνουν το ένα πίσω απ' τ' άλλο όλα τα μικρά βιβλιοπωλεία σε γειτονιές και επαρχιακές πόλεις, αλλά να μετατρέπεται σε συγγραφικό σούπερ-σταρ ο Ντάνος των οκτώ βιβλίων.

Ας μην τον αδικώ: Οκτώ που 'χει διαβάσει κι ένα που 'χει γράψει (δι υπαγορεύσεως) εννιά. Δεν είναι κι άσχημα. Στο κάτω-κάτω, απόδειξη της συγγραφικής του δεξιοτεχνίας και της κοινωνικής του αποδοχής είναι ότι τον εκδίδει η Εκδοτική Αθηνών, όχι κάποιος μικρός οίκος της Σκιάθου που θέλει να προβάλλει τον τοπικό τους Celebrity. Η Εκδοτική Αθηνών, όπως και να το κάνουμε είναι εγγύηση, σωστά; Και μόνο που βλέπεις την πολυτελή έκδοση ''Ντάνος'' δίπλα στο έργο ''Λαβύρινθοι, γνωσιολογικά ρήματα, φιλοσοφικά σπαράγματα και παραμυθίες'' του Δ.Α.Αναπολιτάνου, καταλαβαίνεις ότι το ''Ντάνος'' αναβαθμίζει το σύνολο της παραγωγής της Εκδοτικής Αθηνών.

Οποία κατάντια (γενικώς) για τα ήθη μας, την ιστορία μας και το επίπεδο μας. Μα πρωτίστως για το μέλλον μας ως λαού και κοινωνίας. Θα μου πείτε, τι περιμένετε από έναν λαό που έστειλε στην εξουσία ανθρώπους που θεωρούν την καριέρα χολέρα και την αριστεία φασισμό; Σύμφωνοι, αλλά δεν φταίνε (μόνο) αυτοί που μας κυβερνούν σήμερα ή μας κυβέρνησαν παλιότερα. Άπαντες φταίμε. Ίσως όχι ισότιμα, πλην φταίμε. Σήμερα θερίζουμε αυτά που σπείραμε επί δεκαετίες, κι όχι μόνο στα πνευματικά ή στα εκδοτικά μας πράγματα.

Κι έπειτα, τι να κάνει κι η Εκδοτική Αθηνών, όταν το μόνο της βιβλίο που παίρνει δημοσιότητα είναι ο ''Ντάνος''. Θα σου πουν πως εκδίδουν τον ''Ντάνο'' για να έχουν τα οικονομικά μέσα να συνεχίσουν να εκδίδουν την εξαμηνιαία ''ΝΕΥΣΙΣ24''. Όπως τι να σου κάνει κι ο Γαβρόγλου ή οι προηγούμενοι υπουργοί παιδείας ή οι επόμενοι που θα ''ρθουν. Απλώς κάποιοι απ' αυτούς προσπάθησαν να θεραπεύσουν ελαφρά την κατάσταση κι άλλοι της έδωσαν μια ιδεοληπτική ''τάπα'' και την έστειλαν λίγο πιο βαθιά απ' όσο ήταν.

Και τι να σου κάνουν οι υπουργοί παιδείας, όταν υπάρχουν τέτοιοι δάσκαλοι στα σχολειά και τέτοιοι μπαμπαδομαμάδες στα σπίτια των παιδιών. Η αγραμματοσύνη πρέπει να μπει τελικά ως στάμπα στην σημαία μας, όπως η εικόνα του Αγίου Γεωργίου στα λάβαρα των ταγμάτων πεζικού…