Γράφει η Σοφία Βούλτεψη*
«Η Ελλάδα του 2021, δεν θα επιστρέψει στη δεκαετία του 1950», μας είπε ο κ. Τσίπρας. Σωστά! Διότι ο ίδιος έχει αποφασίσει να μας επιστρέψει στη δεκαετία του 1960. Τότε που η πολιτική ανωμαλία οδήγησε τελικά στη χούντα των συνταγματαρχών. Στο τραπέζι της ανωμαλίας, ο ΣΥΡΙΖΑ σερβίρει το απεριτίφ. Για να ανοίξει η όρεξη πριν από το κυρίως πιάτο.
«Η Δημοκρατία… γκλοριάζεται», έλεγε τότε ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν την πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965 γεγονότα που κράτησαν ως τον Σεπτέμβριο, έμειναν στην Ιστορία ως Ιουλιανά.
Δεν χρειάζεται να μπούμε τώρα σε λεπτομέρειες για τα αίτια και τις αφορμές, καθώς όλοι έπαιξαν τον ρόλο τους. Γεγονός είναι ότι με σχετικά πρόσφατο τον εμφύλιο, οι δύο πλευρές δεν έδειξαν την αναγκαία για ένα έθνος ωριμότητα, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Καθημερινά τότε, συνδικαλιστές της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Τύπο οργάνωναν, αμέσως μετά την καθιερωμένη πορεία προς Ομόνοια – Σταδίου – Πανεπιστημίου – Προπύλαια, την δική τους πορεία που ξεκινούσε από την οδό Ιπποκράτους και κατέληγε στο θέατρο «Γκλόρια», για την επίσης καθιερωμένη καθημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας.
Εξ ου και το «Η Δημοκρατία γκλοριάζεται», του Παπανδρέου.
Με δύο διαφορές: Τότε είχε παραιτηθεί μια νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση – για λόγους που έχει γράψει η Ιστορία – και δεν υπήρχε πανδημία.
Προφανώς το 2021 δεν είναι ούτε 1955, ούτε 1965. Η χώρα κυβερνάται, μέσα σε τρομερά αντίξοες συνθήκες, από μια νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση, που διαθέτει την Δεδηλωμένη στη Βουλή. Μια κυβέρνηση που κράτησε όρθια τη χώρα και που τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους.
Μια κυβέρνηση, όμως, που έχει απέναντί της μια αντιπολίτευση η οποία επιδιώκει με κάθε μέσο να μην εφαρμόζονται οι νόμοι – ούτε αυτοί που ψηφίστηκαν για να αντιμετωπιστεί η πανδημία – και προσφέρει συνεχώς πολιτική νομιμοποίηση σε κάθε παρανομία και κάθε ανωμαλία.
Τα «Ιουλιανά» του 2014
Δεν είναι καινούργιο αυτό. Το 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και πάλι προκαλέσει τα δικά του Ιουλιανά. Με αφορμή το νομοσχέδιο για την Μικρή ΔΕΗ – την οποία (ΔΕΗ) με το τρίτο μνημόνιο παρέδωσε έναντι μηδενικού τιμήματος – ο Τσίπρας έβγαλε τον κόσμο του στους δρόμους, απαιτώντας να φύγει η κυβέρνηση Σαμαρά για να αναλάβει αυτός την διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά – και για την «διαπραγμάτευση» και για τη χώρα.
Και τότε είχαν δημιουργήσει ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα, μιλούσαν για παράδοση όπλων και «Βάρκιζες» και πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων.
Τα ίδια περίπου λένε και σήμερα. Απαιτούν από την κυβέρνηση να σταματήσει να νομοθετεί, να σταματήσει να εφαρμόζει το πρόγραμμά της. Ζητούν να παραβιαστούν οι ήδη υπάρχοντες νόμοι – είτε πρόκειται για ικανοποίηση αιτημάτων κρατουμένων (για τρομοκρατία κατά προτίμηση), είτε για την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων για την πανδημία.
Έστρωσαν πάλι το τραπέζι του μίσους και προσφέρουν απεριτίφ και άλλα ορεκτικά.
Αυτό κάνουν εδώ και έναν χρόνο, αλλά τώρα ο χορός της ανωμαλίας έφτασε στην κορύφωσή του. Μετά από έναν ολόκληρο χρόνο, η κόπωση, ο εκνευρισμός και η αγωνία αποτελούν το τέλειο υπόβαθρο για όποιον θέλει να θέσει σε εφαρμογή οποιοδήποτε σχέδιο ανωμαλίας.
Αυτό εκμεταλλεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας μια πολιτική που έχουν απορρίψει όλα τα δημοκρατικά κοινοβουλευτικά κόμματα στην Ευρώπη.
Ορεκτικά δια χειρός ΣΥΡΙΖΑ
Δεν πρόκειται για υπερβολή. Η γλώσσα του μίσους που χρησιμοποιούν είναι αποκαλυπτική του πολιτικού υπόβαθρου που σερβίρεται υπό την μορφή ορεκτικών.
Ορεκτικό 1ο: Η κυβέρνηση φέρει εγκληματικές ευθύνες. Άνθρωποι πεθαίνουν επειδή απέτυχε στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Μα όταν έχεις μια κυβέρνηση που κάνει εγκλήματα (η λέξη βρίσκεται σχεδόν σε όλες τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ), λογικό δεν είναι να ξεσηκωθούν αυτοί που θέλουν να σε πιστέψουν και να ξεσηκωθούν;
Ορεκτικό 2ο: Το σημερινό αδιέξοδο έχει ονοματεπώνυμο: Κυριάκος Μητσοτάκης. Ευθύνη του Μητσοτάκη το αδιέξοδο με το εμβόλιο. Η αναζωπύρωση της πανδημίας φέρει τη σφραγίδα του Μητσοτάκη. Θα γίνουμε Μπέργκαμο. Στην Ελλάδα εφαρμόστηκε το πιο μακρόχρονο και αναποτελεσματικό λοκνταουν που έχει επιβληθεί στην Ευρώπη. Η αστυνομική βία συνδέεται με την αποτυχία στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Παραλογισμοί, ναι. Αλλά δεν απευθύνονται σε όλους. Απευθύνονται στους λίγους που όμως γίνονται πολλοί όταν βγαίνουν στους δρόμους και συνωστίζονται, την ώρα που κάποιοι προκαλούν επεισόδια.
Ορεκτικό 3ο: Πολιτική επιλογή του κ. Μητσοτάκη η ακραία αστυνομική βία. Ο Μητσοτάκης ξεσηκώνει τους πολίτες, είναι ο ενορχηστρωτής της μεγαλύτερης εκστρατείας αυταρχισμού και εξαπάτησης που έχει γνωρίσει η χώρα εδώ και δεκαετίες (αυτό το είπε προσωπικά ο κ. Τσίπρας, στις 7 Μαρτίου, σε ανάρτησή του), εμπρηστής της όξυνσης ο Κ. Μητσοτάκης (Ηλιόπουλος), ο Μητσοτάκης είναι ο αρχιτέκτονας του διχασμού και βασικός αυτουργός των επεισοδίων (Ν. Παππάς), ο Μητσοτάκης γνώριζε το ραντεβού βίας των χούλιγκαν (ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ), είναι ο θύτης και ο κατηγορούμενος (Τσακαλώτος στη Βουλή), εμπρηστής και προβοκάτορας ο Κ. Μητσοτάκης (Τζανακόπουλος).
Όσο και αν ψάξετε, τέτοια ομοβροντία δεν θα βρείτε σε καμία ευρωπαϊκή χώρα. Αλλά δεν θα βρείτε ούτε στις πιο εμφυλιοπολεμικές στιγμές της δικής μας πατρίδας.
Η στόχευση είναι ξεκάθαρη: Να δοθεί πολιτική νομιμοποίηση σε κάθε παρανομία. Υπάρχει μια κυβέρνηση που εγκληματεί, ένας πρωθυπουργός που ευθύνεται προσωπικά για την πανδημία και υποκινεί την αστυνομική βία, τα έκτροπα ενορχηστρώνονται από την κυβέρνηση που μας έχει κλείσει στο σπίτι.
Μιλάμε για το τέλειο υπόβαθρο στην δημιουργία ενός φοβερού κύκλου ανομίας και ανωμαλίας, στον οποίο μετά παίρνει μέρος κάθε καρυδιάς καρύδι, συμπεριλαμβανομένων των αρνητών της πανδημίας, των ακραίων και των χούλιγκαν, με τα πολιτικά στελέχη και τους οπαδούς δήθεν να παρακολουθούν άναυδοι.
Είναι όλα ψέματα. Αλλά ο Τσίπρας στηριζόταν πάντα στη γνωστή γκεμπελική ρήση «ο λαός πιστεύει ευκολότερα ένα μεγάλο ψέμα από ένα μικρό ψέμα».
Και ο Τσίπρας ξέρει να λέει μόνο μεγάλα ψέματα.
Η Ελλάδα, με τις μικρές της δυνάμεις, δεν έγινε ούτε θα γίνει ποτέ Μπέργκαμο. Η Ελλάδα έχει έναν από τους χαμηλότερους δείκτες θνητότητας σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία. Η Ελλάδα βρίσκεται στις χώρες με τους περισσότερους εμβολιασμούς. Και βέβαια, η Ελλάδα ΔΕΝ έχει το πιο μακρόχρονο λοκνταουν.
Όλους αυτούς τους μήνες πρωτογενής και δευτερογενής τομέας λειτουργούν – γι’ αυτό βλέπουμε τις καθημερινές τόσο πολύ κόσμο στους δρόμους – ενώ στις περισσότερες χώρες το λοκνταουν έχει ξεκινήσει από τον προηγούμενο Οκτώβριο.
Η αλήθεια για το λοκνταουν
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Οξφόρδης, εκατό χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν επιβάλλει στους πολίτες τους αυστηρούς περιορισμούς στην κυκλοφορία.
Πρόκειται για στοιχεία ενός έτους (16 Ιανουαρίου 2020 – 15 Ιανουαρίου 2021) και χωρίζονται σε επτά κατηγορίες.
Κατηγορία 1η: 300 – 366 ημέρες. Εδώ θα βρούμε την Ινδία και σχεδόν όλες τις χώρες της αγαπημένης του κ. Τσίπρα Λατινικής Αμερικής – με πρώτη την πολυαγαπημένη του Βενεζουέλα.
Κατηγορία 2η: 250 – 299 ημέρες. Εδώ θα βρούμε χώρες της Αφρικής και κάποιες της Λατινικής Αμερικής.
Κατηγορία 3η: 200 – 249 ημέρες. Εδώ βρίσκουμε τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και χώρες της Ασίας και της Αφρικής.
Κατηγορία 4η: 150 – 199 ημέρες. Βρίσκουμε το Βέλγιο, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Αυστραλία, την Τουρκία, την Ιρλανδία, τη Ρωσία και άλλες χώρες Αφρικής, Ασίας, Μέσης Ανατολής και Λατινικής Αμερικής.
Κατηγορία 5η: 100 – 149 ημέρες. Εδώ, κύριε Τσίπρα, βρίσκουμε την Ελλάδα. Μαζί με τη Γαλλία, την Αυστρία, την Κύπρο, το Μονακό. Και άλλες χώρες σε όλον τον κόσμο. Ειδικά για την Ελλάδα αναφέρονται 138 ημέρες.
Κατηγορία 6η: 50 – 99 ημέρες. Εδώ βρίσκουμε το Ηνωμένο Βασίλειο, Σλοβακία, Αίγυπτο, Γερμανία, Τσεχία, Λουξεμβούργο, Νέα Ζηλανδία, Μάλτα, Σερβία και μια σειρά άλλες χώρες διαφορετικών ηπείρων.
Κατηγορία 7η: 1-49 ημέρες. Εδώ έχουμε την Κροατία, την Ολλανδία, τη Βουλγαρία, την Πολωνία, τον Καναδά. Και χώρες από διάφορες ηπείρους.
Κατηγορία 8η: Εδώ βρίσκουμε τις χώρες όπου δεν έχει επιβληθεί εθνικό λοκνταουν, αλλά τοπικά. Ανάμεσά τους η Ελβετία, η Δανία, η Νορβηγία, η Σουηδία κλπ.
Κατηγορία 9η: Εδώ καταγράφονται οι χώρες όπου δεν έχει επιβληθεί κανένας περιορισμός ή σύσταση για παραμονή στο σπίτι. Ελάχιστες φυσικά: Μπουρούντι, Μπενίν, Μπρουνέι, Καμερούν, Νησιά Φερόες, Ισλανδία, Μακάο, Νικαράγουα, Ταϊβάν, Τανζανία.
Κατά τη γνώμη του κ. Τσίπρα, σε ποια κατηγορία έπρεπε να βρεθεί η Ελλάδα για να είναι ευχαριστημένος και να μην διαμαρτύρεται για το λοκνταουν ξεσηκώνοντας τον κόσμο;
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, Ν. Δ., υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος.
