Προσβάσιμοι αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία

Σηκώνει πολύ συζήτηση το αν το κράτος πρέπει να δέχεται τη συνδρομή ιδιωτικών ιδρυμάτων ακόμα και κοινοφελούς χαρακτήρα για τη συντήρηση μνημείων της εμβέλειας του Παρθενώνα και των υπόλοιπων αρχιτεκτονικών καταλοίπων στο βράχο της Ακροπόλεως.

Κανείς πλην του ελληνικού λαού ως συλλογικού υποκειμένου δεν πρέπει να μπορεί να συνδέει την επωνυμία του με κάτι τόσο μεγάλο και σημαντικό.

Όμως, η συζήτηση αυτή δεν αφορά το σημερινό σημείωμα με το οποίο θέλουμε να εξάρουμε το έργο της αποκατάστασης της πρόσβασης στα μνημεία της Ακροπόλεως για τα άτομα με προβλήματα κινητικότητας με την επισκευή του ανελκυστήρα. Είναι ένα δύσκολο έργο και είναι σημαντικό και αξιέπαινο που το Ίδρυμα Ωνάση δεν περιορίστηκε στη χορηγία του φωτισμού των μνημείων αλλά ανέλαβε και αυτό.

Έχουν γίνει πολλά τα τελευταία χρόνια για να γίνουν τα μνημεία και οι αρχαιολογικοί μας χώροι εύκολα προσβάσιμοι και η προσπάθεια πρέπει να ενταθεί και να ολοκληρωθεί και δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε πάνω στο γιατί αυτό είναι σημαντικό να συμβεί. Η Ελλάδα μπορεί να βάλει στόχο να αποκτήσει τα πιο προσβάσιμα αρχαιολογικά μουσεία στον πλανήτη για άτομα με αναπηρίες και όχι μόνο κινητικές αλλά και όρασης και ακοής. Έτσι κι αλλιώς είμαστε μια από τις πέντε χώρες του πλανήτη με τα σημαντικότερα μνημεία και μουσεία, μια χώρα τουριστική, γιατί να μην βάλουμε στόχο να κατακτήσουμε κι αυτό;

Με δεδομένη την ευαισθησία της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού προσωπικά για τα άτομα με αναπηρία ας το βάλει κι αυτό μπροστά.

Δευτερευόντως, έχουμε μια ακόμα ιδέα για την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ. Προσβάσιμα είναι τα μουσεία που όλες οι πληροφορίες για τα εκθέματα είναι γραμμένες σε απλή, καθομιλουμένη γλώσσα και όχι σε αρχαιολογική ορολογία. Σε αρκετά μουσεία της χώρας, ειδικά τα περιφερειακά, οι πληροφορίες για τα εκθέματα είναι γραμμένες στην αρχαιολογική ορολογία και στην καθαρεύουσα με αποτέλεσμα η εμπειρία της επίσκεψης να μην είναι ούτε επιμορφωτική ούτε ευχάριστη.

Η εγκατάσταση του νέου ανελκυστήρα στην Ακρόπολη ας γίνει η αφορμή να μπει στην ατζέντα το ζήτημα της προσβασιμότητας στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία σε κάθε επίπεδο. Από τις ράμπες και τους ανελκυστήρες μέχρι τα ταμπελάκια στις προθήκες των εκθεμάτων.