Του Ηλία Ζαχαράκη*
Ήταν Απρίλιος του 2014 όταν η αγορά, μετά το crash του 2012 είχε σκαρφαλώσει ήδη στην ζώνη των 1.380 μονάδων σε επίπεδο Γενικού Δείκτη. Το κλίμα ήταν θετικό και περίμενε τις ευρωεκλογές του Μαΐου. Η αγορά ήδη είχε αρχίσει να κινείται νευρικά με μεγάλο volatility και κάπου στον Σεπτέμβριο άρχισαν να δείχνουν τα «δόντια» τους οι πωλητές.
Ακολούθησε το 2015 με το γνωστό πρώτο εξάμηνο και την αγορά να τελειώνει την κίνηση της στις 420 μονάδες αφού πρώτα χάθηκαν και ανακεφαλαιοποιήθηκαν οι τράπεζες. Η αγορά είναι δεδομένο ότι προεξοφλεί καταστάσεις που μέσα τους μπορεί να εμπεριέχουν πολιτική, οικονομικά δεδομένα και ασφαλώς και ψυχολογία.
Από το 2015 μέχρι και σήμερα οι ξένες αγορές έκαναν απανωτά ιστορικά υψηλά με την Ελληνική απλά να συσσωρεύει ανάμεσα στις 600 και 900 μονάδες. Το τελευταίο διάστημα και μετά το τελευταίο χαμηλό του 592 στα τέλη του 2018, η αγορά έχει ξεκινήσει μία ανοδική κίνηση που μέχρι στιγμής έχει σταματήσει στις 785 μονάδες.
Έτσι λοιπόν πιστεύουμε πως η αγορά έχει ξεκινήσει να προεξοφλεί και πάλι θετικά τα δεδομένα της οικονομίας στο μέλλον. Η αγορά πλέον δεν φοβάται πολιτικά, το ρίσκο χώρας (έξοδος από το ευρώ) έχει πέσει πολύ χαμηλά, ενώ πλέον κινούμαστε με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης μετά από αρκετά χρόνια, δείχνοντας ότι μπορούμε να κινηθούμε πολύ πιο ανοδικά σε περίπτωση που καταφέρουμε να φέρουμε νέες ξένες επενδύσεις.
Ο Γενικός Δείκτης έχει δώσει μεσοπρόθεσμο αγοραστικό σήμα (μηνιαίο) με το stop στην παρούσα στις 592 μονάδες, ενώ μία κατοχύρωση των 800 μονάδων μπορεί τεχνικά και σε βάθος χρόνου να μας οδηγήσει στις 1200 μονάδες. Η διόρθωση του τελευταίου διαστήματος μόνο σαν υγεία μπορεί να χαρακτηριστεί, μιας και η αγορά έχει ανάγκη από προσέλκυση νέων επενδυτών.
Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος είχε επιλέξει μετοχές εταιρειών με καλά οικονομικά στοιχεία και δεν είχε ασχοληθεί με τις τράπεζες - ακόμα και σήμερα - θα μπορούσε να είναι κερδοφόρος ή με ανεκτές απώλειες στην διάρκεια της κρίσης.
Το θέμα είναι ότι ο τραπεζικός κλάδος, είναι εκείνος ο μοχλός που μπορεί να δώσει περισσότερη ώθηση στην ανάπτυξη αν ξεκινήσει να λειτουργεί σύμφωνα με τον πραγματικό προορισμό του, που είναι ο δανεισμός των επιχειρήσεων και η ώθηση της οικονομίας και όχι για να είναι απλά εισπρακτικός μηχανισμός, με το προνόμιο του δανεισμού μόνο για λίγους.
Αν αυτό αρχίζει να αλλάζει, ας σκεφτούμε πόσο μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη. Το θέμα τράπεζες πρέπει πάση θυσία να λυθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα μιας και θα είναι αυτό που θα κάνει την διαφορά στην οικονομία και παράλληλα στο χρηματιστήριο.
Από την άλλη, παρατηρούμε πως κάποιοι μεγαλομέτοχοι κάνουν αυξήσεις κεφαλαίου στις εταιρείες τους προετοιμάζοντας την επόμενη μέρα, ενώ παράλληλα παρατηρούμε κυρίως στα κατασκευαστικά σχήματα σημαντικές μετοχικές αλλαγές.
Εν κατακλείδι, μεσοπρόθεσμα είμαστε αισιόδοξοι για την αγορά και περιμένουμε να δούμε αν η πολιτική στην προσέγγιση επενδύσεων αλλάξει, κάτι που θα βοηθήσει σημαντικά το επιχειρείν στην χώρα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το volatility δεν θα λείψει το επόμενο διάστημα ενώ επίσης σίγουρο είναι πως μετά από δέκα χρόνια κρίσης, αυτό που μπορεί να δούμε στο μέλλον (έστω και υπό προϋποθέσεις), δεν μπορούμε καν να το φανταστούμε στην αγορά...
* Ο κ. Ηλίας Ζαχαράκης είναι διευθύνων σύμβουλος της Fast Finance ΑΕΠΕΥ
