Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου*
Οι επενδυτικές κινήσεις της Κίνας στην Αφρική, είχαν ξεκινήσει πολύ πριν αναπτυχθεί η ιδέα του δρόμου του μεταξιού που θα συνδέσει ευκολότερα την Κίνα με την καταναλωτική αγορά της Δύσης. Η Αφρική, τραυματισμένη μετά από μια μακρά περίοδο αποικιοκρατίας και κατεστραμμένη από σειρά εμφυλίων πολέμων βρήκε στην πόρτα της κάτι νέο.
Αυτό το νέο, είναι ο τρόπος με τον οποίο η Κίνα εισβάλει στις χώρες της Αφρικής και αποκτά σιγά σιγά τον έλεγχο του υπεδάφους και των υποδομών των χωρών. Η Κίνα μέσω μακροχρόνιων δανειακών συμβάσεων και συνεργασιών εκμετάλλευσης, επενδύει στη δημιουργία βασικών υποδομών όπως είναι δρόμοι, αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά και υποδομών κοινωνικού χαρακτήρα όπως είναι οικιστικά συγκροτήματα, σχολεία, νοσοκομεία, αποχετευτικά δίκτυα. Ως αντάλλαγμα, η Κίνα απολαμβάνει προνομιακές σχέσεις στην εκμετάλλευση του φυσικού και ορυκτού πλούτου και ταυτόχρονα χρησιμοποιεί τις υποδομές, ως μέρος του γενικότερου δικτύου της για τις μεταφορές αγαθών που παράγονται στην Κίνα.
Είναι πολλοί αυτοί που εκτιμούν, πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα μορφή αποικιοκρατίας, η οποία μάλιστα συντελείται μέσω της γνωστής μεθόδου του βατράχου του βράζει. Έτσι αντί οι Κινέζοι να πετάξουν τον βάτραχο ξαφνικά μέσα στο καυτό νερό, γεγονός που θα τον οδηγήσει σε πήδημα εκτός της κατσαρόλας, τον τοποθετούν μέσα στο νερό και αυξάνουν σιγά σιγά τη θερμοκρασία του νερού. Ως αποτέλεσμα, επέρχεται το βράσιμο του βάτραχου με κάποια χρονική υστέρηση, αλλά και με αποτελεσματικότητα και σιγουριά.
Δυο γεγονότα που εξελίσσονται στη Ζάμπια το τελευταίο χρονικό διάστημα, έρχονται να πιστοποιήσουν του λόγου το αληθές. Το αεροδρόμιο Κένεθ Καούντα της Λουσάκα, περιέρχεται στα χέρια των Κινέζων, καθώς το δημόσιο αδυνατεί να αποπληρώσει τα δάνεια που είχε λάβει από την Κινεζική κυβέρνηση, για να κατασκευάσουν το αεροδρόμιο κινεζικές κατασκευαστικές εταιρίες. Ταυτόχρονα περιέρχεται σε κινεζικά επιχειρηματικά συμφέροντα το 60% του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού συγκροτήματος για παρεμφερείς λόγους, με ότι σημαίνει αυτό για την κινεζική επιρροή της κοινής γνώμης της Ζάμπιας. Με τον ίδιο τρόπο, η αδυναμία αποπληρωμής των δανείων από την πλευρά της κυβέρνησης, οδηγεί την εξορυκτική διαδικασία στα χέρια της εταιρίας Startime, που αποτελεί έναν από τους βασικές κρατικούς κινεζικούς επενδυτικούς βραχίονες που δραστηριοποιούνται στην Αφρική.
Ανάλογες είναι και οι εξελίξεις στην Κένυα. Με τον ίδιο τρόπο που περιήλθε το λιμάνι της Χαμπατόντα της Σρι Λάνκα στα κινεζικά συμφέροντα, λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των δανείων, ετοιμάζεται να περάσει σε κρατικές κινεζικές εταιρίες το λιμάνι της Μομπάσα. Τα δάνεια που βρίσκονται σε καθεστώς “default”, αφορούν επενδύσεις στο χώρο των σιδηροδρομικών δικτύων της Κένυας. Η μη αποπληρωμή τους, θα οδηγήσει τόσο το λιμάνι της Μομπάσα, όσο και τον μεγαλύτερο χώρο αποθήκευση κοντέινερς της Αφρικής, στην πιστώτρια τράπεζα China Exim Bank και από εκεί σε κάποια κρατική κινεζική εταιρία.
Η νέου τύπου αποικιοκρατική επέκταση της Κίνας, αποδεικνύεται πως είναι καλομελετημένη, καλοσχεδιασμένη και ακολουθεί συγκεκριμένη μεθοδολογία, η οποία προς το παρόν δεν επιφέρει κοινωνικές αντιδράσεις και συντελείται μέσω συναινετικών κυβερνητικών και χρηματοοικονομικών διαδικασιών. Φαίνεται πως τελικά η Αφρική θα κατακτηθεί από την Κίνα, χωρίς τη χρήση στρατιωτικών μέσων.
* Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στον σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
