Δε θα κουραστούμε να γράφουμε πάλι και πάλι για το θέμα της μεταβίβασης των ακινήτων. Επειδή είναι εντελώς παλαβό να κάνουν οι φιλελεύθεροι εκείνο που δεν τόλμησαν οι κομμουνιστές: Να απαξιώνουν την αγορά των ακινήτων. Όταν χρειάζεται κανείς έναν χρόνο (1) για να μεταβιβάσει ένα ακίνητο, τότε στην πράξη ο πολίτης αυτός στερείται του δικαιώματός του να διαχειριστεί την περιουσία του.
Ο φίλος μας Σ.Χ. μάς γράφει για τη δική του περιπέτεια. Στην περίπτωσή του έκανε περισσότερο από έναν χρόνο για να μεταβιβάσει το ακίνητό του. Υπήρχε στη μέση και μία άδεια κατεδάφισης από την εφορία που του πήρε επτά μήνες. Σύμφωνοι! Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι επτά μήνες, η μεταβίβαση θα είχε ολοκληρωθεί σε πέντε μήνες. Μην το θεωρήσουμε δα και κατόρθωμα!
Η επιστολή
«Από τις 28/2/2020 έχω συμφωνήσει για την πώληση ενός ακινήτου που έχω στην κατοχή μου. Σημειώνω ότι το ακίνητο δεν έχει κάποια οικονομική δέσμευση καθώς δε χρωστάω πουθενά. Με τον αγοραστή συμφωνήθηκε να εκδοθεί και άδεια κατεδάφισης πριν τη μεταβίβαση του ακινήτου.
Μόνο για την άδεια κατεδάφισης μας πήρε 7 μήνες. Ναι 7 μήνες για να μας εκδώσει η πολεοδομία την άδεια κατεδάφισης!
Όλα βέβαια ηλεκτρονικά με άπειρα δικαιολογητικά τα οποία και μας τα έλεγαν με δόσεις....
Συμπερασματικά, η ηλεκτρονική ή μη ηλεκτρονική γραφειοκρατία είναι απίστευτη και ως φιλελεύθερος πιστεύω πλέον ότι δεν υπάρχει καμία τύχη σοβαρής οικονομικής ανάπτυξης σε αυτή τη χώρα και υπό αυτές τις συνθήκες.
Σκεφτείτε ότι έκανα περισσότερο από έναν χρόνο για να πουλήσω ένα σπίτι που ήταν καθαρό, δεν είχε, δηλαδή, νομικά ή άλλα προβλήματα. Ένα σπίτι που μέχρι πριν δύο τρία χρόνια θα το μεταβίβαζα το πολύ σε έναν μήνα. Ίσως σε δύο! Πώς λοιπόν να φέρουμε επενδύσεις από το εξωτερικό ή ακόμη κι εμείς να κάνουμε επενδύσεις;
Σκεφτόμουν αυτά τα χρήματα από την πώληση να τα επενδύσω σε μία δουλειά στην Ελλάδα.
Σήμερα μετά από αυτήν την εμπειρία μου με το ελληνικό δημόσιο πολύ αμφιβάλλω αν θα κάνω δουλειά στην Ελλάδα. Φανταστείτε ένα ξένο που δεν είναι και υποψιασμένος από την ελληνική πραγματικότητα».
Αντί επιλόγου: Αν ήμουν αρμόδιος υπουργός και συνέβαινε αυτό θα ντρεπόμουν. Δε θα είχα που να σταθώ. Το να μας κοιτούν στα μάτια οι «αρμόδιοι» και να μας υπόσχονται μεταρρυθμίσεις όταν στα ακίνητα ο χρόνος έχει γυρίσει στην εποχή των Σοβιέτ, είναι σαν να μας φτύνουν στα μούτρα. Ας φτιάξουν το θέμα των ακινήτων και ύστερα μπορεί και να τους πιστέψουν οι ξένοι επενδυτές.
Θανάσης Μαυρίδης
